Ως πότε η ΦΙΦΑ θα κάνει τα στραβά μάτια;

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της, περισσότεροι από 6.500 μετανάστες, εργαζόμενοι από την Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές και τη Σρι Λάνκα, έχουν πεθάνει στο Κατάρ την τελευταία δεκαετία μετά την ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην αραβική χώρα. Κατά μέσον όρο δηλαδή, δώδεκα μετανάστες εργαζόμενοι τη βδομάδα έχουν πεθάνει μέσα σε αυτό το διάστημα. Μάλιστα, ο συνολικός αριθμός φαίνεται να είναι σημαντικά υψηλότερος, καθώς αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν θανάτους από χώρες όπως οι Φιλιππίνες και η Κένυα, οι οποίες στέλνουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων στο Κατάρ, ενώ παραλείπονται οι θάνατοι που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες του 2020. Και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Τι απαντάει λοιπόν η Οργανωτική Επιτροπή; Αναφέρει επισήμως ότι μόλις 37 θάνατοι εργατών συνδέονται απευθείας με τα έργα για το Παγκόσμιο Κύπελλο και από αυτούς μόνο τρεις συνέβησαν την ώρα των εργασιών! Πώς μπορεί όμως κάτι τέτοιο να γίνει πιστευτό όταν πολλές οργανώσεις έχουν επανειλημμένα καταγγείλει και στηλιτεύσει τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των μεταναστών εργατών; Η ΦΙΦΑ... σφυρίζει αδιάφορα, τονίζοντας απλά ότι «έχοντας λάβει πολύ αυστηρά μέτρα για την ασφάλεια και υγεία των εργατών, η συχνότητα των ατυχημάτων στις κατασκευές για το Μουντιάλ του Κατάρ είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλα αντίστοιχα πρότζεκτ σε όλο τον κόσμο». Γενικολογίες δηλαδή και το κλασικό επιχείρημα ότι... υπάρχουν και χειρότερα.

Από την πλευρά του ο «Γκάρντιαν» απαντά πως, πέρα από τις προαναφερθείσες γενικολογίες, τόσο η ΦΙΦΑ όσο και η Οργανωτική Επιτροπή «Κατάρ 2022» δεν παρουσίασαν κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει και να τεκμηριώνει τα λεγόμενά τους. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, εύλογα κι εμείς μπορούμε και πρέπει να ρωτήσουμε: Μέχρι πότε η ΦΙΦΑ θα κάνει τα στραβά μάτια; Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Ξέρουμε ότι ανάμεσα στα κέρδη δισεκατομμυρίων και στις ανώνυμες ζωές που θυσιάζονται για αυτά, η ομοσπονδία θα διαλέξει το πρώτο. Κάθε φορά, όσες φορές και αν τεθεί το συγκεκριμένο δίλημμα. Το πραγματικά εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται με την ανοχή της, η ΦΙΦΑ επιδεικνύει... κοινωνικές ευαισθησίες με δράσεις κατά του ρατσισμού και του σεξισμού για παράδειγμα. Με λίγα λόγια, η ΦΙΦΑ θέλει να εξαλείψει τις κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες, με την προϋπόθεση να μην μπαίνουν... εμπόδιο στα κέρδη της! Η απόλυτη υποκρισία με την ανοχή όλων μας.

Όσο οι ομοσπονδίες των χωρών, ισχυροί ιδιώτες και απλοί φίλαθλοι δεν θέτουν τη ΦΙΦΑ προ των ευθυνών της, τόσο η ΦΙΦΑ δεν θα νιώθει την ανάγκη να απαντά σε όσα της καταλογίζουν. Έτσι απλά. Καταλαβαίνω ότι, ακόμα και υπό το φως τέτοιων αποκαλύψεων, κανείς δεν θα σταματήσει να παρακολουθεί ποδόσφαιρο ή να συμμετέχει σε διοργανώσεις τέτοιου κύρους, αλλά, αλήθεια, αισθανόμαστε άνετα να συνδράμουμε ένα αιματοβαμμένο θέαμα;