Οι παλιότεροι ΚΛΑΙΜΕνς…

Ειδικά για όσους μεγάλωσαν, έμαθαν και λάτρεψαν το ποδόσφαιρο στην εποχή όπου μεσουρανούσε ο διεθνής τερματοφύλακας της Αγγλίας και από τα μεγάλα αστέρια της Λίβερπουλ σχεδόν για μια 15ετία και αργότερα της Τότεναμ για μια επταετία. Ολόκληρη ζωή κάτω από τα δοκάρια για έναν γκολκίπερ που κέρδιζε θαυμαστές με τις αποκρούσεις του, με το αρχοντικό στυλ του στην εστία και στη μεγάλη του περιοχή, με την προσωπικότητά του.

Ο Ρέι Κλέμενς είχε πολύ μεγάλο ανταγωνισμό με τον Πίτερ Σίλτον στην Εθνική Αγγλίας. Δεν είχε το «aggressive» στυλ του (αντιπάλου του στα αγγλικά γήπεδα, αλλά) συνοδοιπόρου του στα «λιοντάρια». Δεν ήταν ο «τύπος» γκολκίπερ με τις ηρωικές εξόδους, τα πλονζόν στις λάσπες, τα ματωμένα κεφάλια και τους επιδέσμους, την «επιθετική» παρουσία απέναντι στους αντίπαλους επιθετικούς. Ήταν ένας «τζέντλεμαν» της εστίας, κυρίαρχος στον αέρα, με πολύ σπουδαία ικανότητα στα σουτ ψηλά ή χαμηλά στην εστία του, με έναν διαφορετικό τρόπο να «τρομάζει» με την παρουσία του τους στράικερ της άλλης ομάδας και να τους εξουδετερώνει. Είχε επιβολή με τον δικό του «βρετανικό» τρόπο.

Ο Σίλτον έπαιξε στην Εθνική σχεδόν τις διπλάσιες φορές από τον Κλέμενς, ο οποίος πάντοτε υπομονετικά περίμενε τη δική του σειρά. Κι αυτή ερχόταν πολλές φορές στη δεκαετία (και βάλε) που κλήθηκε από διάφορους τεχνικούς (όπως π.χ. ο Αλφ Ράμσεϊ, ο Ρον Γκρίνγουντ ή ο Ντον Ρίβι) στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Κι ας μην είχε τις μεγάλες επιτυχίες που κατάφερε με τους συλλόγους του και ειδικά με τη Λίβερπουλ υπό τον Μπομπ Πέισλι ή τον Μπιλ Σάνκλι. Με τα Κύπελλα Ευρώπης, με το πέναλτι κόντρα στην Γκλάντμπαχ, με τις νίκες επί της γερμανικής ομάδας, της Ρεάλ ή της Μπριζ στους τελικούς ή με αμέτρητα μεγάλα ματς στη μυθική σταδιοδρομία του.

Στην Εθνική, παρέα με τον Πίτερ Σίλτον ή και χωρίς εκείνον, ο Κλέμενς είχε την τύχη να έχει μπροστά του τεράστιους παίκτες. Με τον Κέβιν Κίγκαν για χρόνια μαζί και στη Λίβερπουλ αλλά και στην ίδια αφετηρία, τη Σκάνθορπ. Αλλά και με παίκτες σαν τον Ρέι Κένεντι, τον Ρέι Γουίλκινς, τον Στιβ Κόπελ, τον Μπράιαν Ρόμπσον, τον Φιλ Νιλ αλλά και τους Γούντκοκ, Μακ Ντέρμοντ, Μάρινερ και ένα σωρό άλλους αστέρες των βρετανικών γηπέδων. Και παλιότερα, στα πρώτα του χρόνια, τον Φράνσις, τον Μπρούκινγκ, τον Μακ Ντόναλντ, τον Χιουζ, αλησμόνητους άσους για όσους από τους πιτσιρικάδες εκείνης της γενιάς μάζευαν με ευλάβεια τα χαρτάκια για το άλμπουμ ή περίμεναν υπομονετικά για τις τηλεοπτικές μεταδόσεις και τις εκπομπές με τα γκολ του Σαββάτου. Ή κάποια επιτυχία αυτής της ομάδας στο Μουντιάλ ή στο Γιούρο. Ο Ρέι Κλέμενς ήταν μια τεράστια μορφή, μέσα σε όλες αυτές τις τεράστιες μορφές. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, το 1972, όταν πρωτοξεκινούσε να χτίζει αυτήν την καριέρα, δέχτηκε γκολ από Έλληνα παίκτη.

Τον Κώστα Γεωργιάδη της ΑΕΚ. Αλλά ο Έμλιν Χιουζ είχε καθαρίσει για τη Λίβερπουλ, με τον Κίγκαν να δίνει τρεις ασίστ σε εκείνο το ματς! Άλλες εποχές, πιο ρομαντικές, πιο ευγενικές ΚΑΙ στο ποδόσφαιρο. Κι ο μακαρίτης ήταν μπροστάρης…