VAR: Σωστό στη θεωρία, λάθος στην πράξη

Και η κουβέντα γίνεται ~ως συνήθως~ σε σχέση με τον κανονισμό του οφσάιντ, κάτι που συμβαίνει στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων σύγχυσης και αναστάτωσης που προκαλεί το VAR διεθνώς.

Έγινε, γίνεται και θα γίνεται πολλή κουβέντα για την περιβόητη γραμμή του οφσάιντ. Πού και πώς θα πρέπει να τοποθετείται, πόσο θα είναι το εύρος της και τα σχετικά. Εμείς δεν θα μπλέξουμε με το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά θα αναφερθούμε σε ένα σκέλος του VAR το οποίο θεωρούμε ακόμα πιο σημαντικό, όσον αφορά αυτή καθαυτή την ουσία του αθλήματος του ποδοσφαίρου. Στη φιλοσοφία γύρω από την οποία δημιουργήθηκε ο θεσμός του VAR.

Η χρήση του βίντεο μπήκε στις ποδοσφαιρικές ζωές μας για έναν και μοναδικό λόγο: προκειμένου να βοηθά τον διαιτητή και τους βοηθούς του να εντοπίζουν ξεκάθαρες παραβάσεις τις οποίες δεν αντιλήφθηκαν σε πραγματικό χρόνο και να αποτρέπει πασιφανείς αδικίες και λάθη, που μπορεί να αλλοιώσουν την εξέλιξη ενός αγώνα. Απλά και ξεκάθαρα.

Αν το VAR περιοριζόταν σε αυτό τον ρόλο, για τον οποίο άλλωστε και δημιουργήθηκε, δεν θα υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα. Θεωρητικά, δηλαδή, το VAR (θα έπρεπε να) είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που φτιάχτηκε για να κάνει τη ζωή των διαιτητών ευκολότερη και το άθλημα δικαιότερο.

Πέρασε η μπάλα τη γραμμή του τέρματος ή όχι; Έγινε όντως χέρι από τον αμυνόμενο εντός περιοχής; Ανέτρεψε πράγματι ο αμυνόμενος τον επιτιθέμενο για να υπάρχει πέναλτι; Ήταν όντως καθαρά σε θέση οφσάιντ ο επιτιθέμενος που σκόραρε, όταν δέχθηκε την μπαλιά του συμπαίκτη του; Σε αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να δίνει απαντήσεις το VAR, ώστε να αποφεύγονται εξόφθαλμα λάθη και αδικίες.

Αντ’ αυτού, η εφαρμογή του είναι παντελώς λανθασμένη, με τους διαιτητές να αναλώνονται στο να βγάλουν από τη… μύγα ξίγκι, σταματώντας κάθε τρεις και λίγο το παιχνίδι για να μετρήσουν εκατοστά και χιλιοστά. Αυτοί που εφαρμόζουν το VAR ασχολούνται με το αν ο… αγκώνας του Ελ Αραμπί ήταν ενάμισι εκατοστό μπροστά από το γόνατο του αντιπάλου, ή αν ο ώμος του Χασάν δεν καλυπτόταν από τη… μασχάλη του τελευταίου αμυντικού.

Η ΦΙΦΑ και η ΟΥΕΦΑ δημιούργησαν ένα εργαλείο για συγκεκριμένο λόγο και σκοπό, όμως μάλλον… ενθουσιάστηκαν τόσο με το τεχνολογικό μαραφέτι, που το χρησιμοποιούν με εντελώς λάθος τρόπο. Μέχρι και ο Αλεξάντερ Τσέφεριν είπε πριν από λίγους μήνες ότι «το ένα εκατοστό δεν είναι οφσάιντ, γιατί δεν είναι αυτό το νόημα του κανονισμού του οφσάιντ».

Και είχε προσθέσει σχετικά: «Θα πρέπει να υπάρχει καθαρό και ολοφάνερο λάθος για να παρέμβει το VAR. Γι’ αυτό οι γραμμές του οφσάιντ θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερο πάχος, γιατί επί του παρόντος η γραμμή μπαίνει υποκειμενικά. Έτσι, μπορείς να καταστρέψεις μια ολόκληρη σεζόν ενός κλαμπ για ένα εκατοστό».

Εμείς θα το πάμε ένα βήμα παραπέρα: Μήπως να μην μπαίνει καθόλου γραμμή και ο διαιτητής απλά να βλέπει την επίμαχη φάση σε βίντεο ριπλέι και να κρίνει με τα μάτια του, αντί να ασχολείται με δάχτυλα, αγκώνες και γόνατα; Μήπως, τελικά, ασχολούμαστε με… τρίχες και χάνουμε την ουσία; Μια σκέψη κάνουμε…