Οι ομάδες έχουν ακόμη το πάνω χέρι!

Το καλοκαίρι ημερολογιακά τελείωσε (μετεωρολογικά ευτυχώς «σε τούτα δω τα χώματα» αργεί ακόμη...), αλλά η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος όχι, αφού -λόγω της ολοκλήρωσης της σεζόν στα εγχώρια πρωταθλήματα (όσα, τέλος πάντων, δεν διεκόπησαν οριστικά λόγω κορονοϊού...) στο τέλος Ιουλίου και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις έναν μήνα αργότερα- η δυνατότητα μετακίνησης παικτών επεκτάθηκε έως τις 5/10. Ωστόσο, παρότι απομένει ένας μήνας περίπου, το κορυφαίο «σίριαλ» του φετινού καλοκαιριού ολοκληρώθηκε, αφορώντας μεταγραφή που ΔΕΝ έγινε!
Γιατί όποιος κι αν αλλάξει φανέλα εφεξής, αποκλείεται η μετακίνησή του να κάνει τον ντόρο που προκάλεσε το ενδεχόμενο εκείνης του Λιονέλ Μέσι!

Η πιθανότητα και μόνο να αφήσει την Μπαρτσελόνα, μετά από 20 χρόνια, όντας πρώτος σκόρερ και ασίστμαν της στα χρονικά, έχοντας αλλάξει κατά πολύ τον ρουν όχι μόνο της Ιστορίας της αλλά και του αθλήματος, θα αποτελούσε ποδοσφαιρικό ισοδύναμο μετακίνησης τεκτονικών πλακών!

Ωστόσο, ο κάτοχος της Χρυσής Μπάλας (και πρώτος σε κατακτήσεις, με έξι) αλλά και ρέκορντμαν του βραβείου του Χρυσού Παπουτσιού (ισάριθμα) θα μείνει τουλάχιστον έως το επόμενο καλοκαίρι κάτοικος Βαρκελώνης, παρότι σενάρια και πληροφορίες για προτάσεις από ομάδες που τον «λιγουρεύονταν» οργίασαν.

Κάτι η απροθυμία του Μέσι να διεκδικήσει την ελευθερία του δικαστικά από τον σύλλογο που τον βοήθησε με την έλλειψη αυξητικής ορμόνης όταν ήταν παιδί, δίνοντάς του την ευκαιρία να θριαμβεύσει και χτίζοντας τον θρύλο του στη Βαρκελώνη, κάτι η αντίδραση των παιδιών του στο να αφήσουν την πρωτεύουσα της Καταλονίας, απέτρεψαν (ή μετέθεσαν...) την αποχώρησή του.

Ωστόσο, γενεσιουργός αιτία της εξέλιξης ήταν η κάθετη άρνηση των διοικούντων την Μπαρτσελόνα να τον αφήσουν ελεύθερο, όπως ζήτησε με το περίφημο πια φαξ του.
Αλλά και να μην υπήρχε η διαμάχη για το αν είναι ελεύθερος, ουδείς παράγοντας των Καταλανών θα μπορούσε να παζαρέψει μετακίνησή του. Ουδείς είναι τόσο λαοπρόβλητος, ώστε να πείσει ότι οποιαδήποτε συμφωνία τον αφορούσε είναι επ’ ωφελεία του συλλόγου και του πρεστίζ του.

Πολύ περισσότερο η τωρινή, ετοιμόρροπη διοίκηση του Γιοζέπ Μαρία Μπαρτομέου, που τον προσεχή Μάρτη θα αφήσει μετά την προκήρυξη έκτακτων εκλογών το «τιμόνι».

Προκειμένου, λοιπόν, να μπορεί να κυκλοφορήσει στη Βαρκελώνη και να μη βρεθεί υπόλογος (ηθικά και όχι μόνο...) γιατί άφησε να φύγει ή έστω πούλησε τον καλύτερο παίκτη που φόρεσε τα μπλαουγκράνα, ο Μπαρτομέου σήκωσε απαγορευτικό.

Ανεξάρτητα αν αθέτησε την περσινή υπόσχεσή του, ανεξάρτητα αν (όπως κάποιοι υποστηρίζουν...) άξιζε ο Μέσι την ελευθέρας του τιμής ένεκεν, η κίνησή του αποτέλεσε καταλύτη των εξελίξεων.

Γνώριζε ότι καμιά ομάδα όχι απλά δεν μπορεί να δώσει τη ρήτρα των 700 εκατομμυρίων ευρώ που έχει ο Αργεντινός στο συμβόλαιό του αλλά ούτε να δελεάσει τους «μπλαουγκράνα» με οικονομικά και έμψυχα ανταλλάγματα, λόγω και της οικονομικής κρίσης που πυροδότησε η πανδημία.

Συμπερασματικά, παρότι η δύναμη παικτών (και ατζέντηδων) είναι γιγαντιαία πια, το πάνω χέρι και τον τελευταίο λόγο εξακολουθούν να έχουν οι ομάδες.
Θυμηθείτε μόνο τι έγινε το περσινό καλοκαίρι, όπου κορυφαίο μεταγραφικό σίριαλ ήταν πάλι μια μετακίνηση που δεν έγινε: του Νεϊμάρ!

Και ο Βραζιλιάνος, όπως και ο Μέσι, δεν κατέβαινε στις προπονήσεις, αλλά η Παρί στύλωσε τα πόδια κρατώντας τον ετσιθελικά και φτάνοντας μαζί του για πρώτη φορά σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Με τον «Νέι» να δηλώνει προ ημερών (δίχως δράματα και σίριαλ) ότι και του χρόνου θα είναι «Παριζιάνος».

Παρόμοια εξέλιξη προσδοκούν και στη Βαρκελώνη, κερδίζοντας καιρό.