Ο Σάββας είναι ο Ολυμπιακός

Η είδηση ότι ο Σάββας εισήχθη στην Εντατική του νοσοκομείου «Σωτηρία» δεν ήταν καθόλου ευχάριστη. Όλοι ξέραμε πως η υγεία του έχει επιβαρυνθεί τόσο πολύ που πλέον οι ώρες ήταν δύσκολες.

Κι όμως παρά τα όσα γνωρίζαμε για τον Σάββα Θεοδωρίδη και παρόλο που ξέραμε πως από τη στιγμή που μπήκε στην Εντατική η κατάσταση έγινε δύσκολη όταν το ακούσαμε πρώτη φορά σκεφτήκαμε ότι «θα τα καταφέρει και θα νικήσει και πάλι. Θα είναι όρθιος, πάλι δίπλα στη φυσούνα να χτυπάει τους παίκτες στην πλάτη».

Αυτό μας το είχε περάσει ο ίδιος τόσα χρόνια με τη δύναμη ψυχής που είχε και το πάθος που τον χαρακτήριζε. Πάθος για τη ζωή, πάθος για τον Ολυμπιακό, πάθος για το ποδόσφαιρο. Είχαμε την τιμή μέσα από το ρεπορτάζ να συναναστραφούμε μαζί του, να τον ζήσουμε.

Κάθε φορά που μιλούσαμε μαζί του εκείνο που καταλαβαίναμε ήταν αυτός ο άνθρωπος ανέπνεε γιατί υπήρχε ο Ολυμπιακός. Στήριζε και υπερασπιζόταν τον Ολυμπιακό γιατί τον αγαπούσε. Είχε μία ανιδιοτελή αγάπη που έδινε στον σύλλογο και δεν τον ενδιέφερε να πάρει κάτι.

Ή μάλλον τον ενδιέφερε να πάρει. Ήθελε νίκες και τίτλους! Μόνο αυτό ζητούσε ο Σάββας και πάθος για τη φανέλα. Αυτά ήθελε και αυτά έλεγε σε όλους. Ήταν ο άνθρωπος που όποτε τον φώναξε ο σύλλογος έτρεξε να βοηθήσει. Ήταν αυτός που έπιανε τους Έλληνες και τους "έφτιαχνε", αλλά και τους ξένους για να τους βάλει στο κλίμα.

Η απώλεια του για τον Ολυμπιακό θα είναι μεγάλη, διότι δεν βρίσκεις ανθρώπους που να υπηρετούν με τέτοια αφοσίωση και με ανιδιοτέλεια έναν σύλλογο. Ακόμη και την Τρίτη που οι ποδοσφαιριστές θα μαζευτούν στον Ρέντη για την πρώτη προπόνηση θα καταλάβουν την απώλεια του. Δεν θα τον δουν στο προπονητήριο, ούτε σε κάποιο γήπεδο να κάθεται όρθιος στη βροχή να χειροκροτεί και να φωνάζει.

Αυτός ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης. Ένας άνθρωπος που έκανε ακόμη και τους αντιπάλους του να τον παραδεχτούν για την αφοσίωση του στον Ολυμπιακό.