"Διηγούμαι άρα υπάρχω"

Ο άνθρωπος που έκανε την αφήγηση να μοιάζει με "λαϊκό δικαστήριο" μας έμαθε το αυτονόητο: Κάθε ιστορία είναι επινόηση του αφηγητή της ακόμα κι αν απηχεί πραγματικό γεγονός. Η μέθοδος του πολλαπλού αφηγητή θυμίζει σειρά μαρτυρικών καταθέσεων ενώπιον του μεγάλου ιεροεξεταστή που δεν είναι άλλος από τον αναγνώστη. Η λογοτεχνία, ωστόσο, δεν είναι ο ντελάλης της αλήθειας, δεν μιλά χωρίς φόβο και πάθος. Ο συγγραφέας παραπέμπει στον ήρωα κι εκείνος μας ψιθυρίζει με ειλικρίνεια. "Διηγούμαι για να υπάρχω!" Ο Ουίλιαμ Φώκνερ ανήκει σ' εκείνη τη σπάνια ράτσα συγγραφέων που σήκωσαν τη τέχνη τού λόγου στην πλάτη τους και την πήγαν παρακάτω...