Όταν ο Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ μας σύστησε τη Νέα Υόρκη
Κάθε μητρόπολη χρειάζεται τους συγγραφείς της. Το μητροπολιτικό όνειρο της Νέας Υόρκης στη λογοτεχνία ξεκινά με τον «Μεγάλο Γκάτσμπι».
Κάθε μητρόπολη οικοδομείται πάνω στις μυθιστορηματικές εικόνες. Αυτός είναι ο κανόνας είτε πρόκειται για την Αγία Πετρούπολη είτε για το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Ρώμη, την Πράγα, την Αλεξάνδρεια. Κι όπως ο Ντοσγογιέφσκι ήταν η αρχή για την Αγία Πετρούπολη, ο Μπαλζάκ και ο Ουγκό για το Παρίσι, ο Ντίκενς για το Λονδίνο και ο Καβάφης για την Αλεξάνδρεια, έτσι και ο Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ εγκαινίασε τη λογοτεχνία της Νέας Υόρκης με τον «Μεγάλο Γκάτσμπι».
Ο Φιτζέραλντ είναι ένα μεγάλο μέγεθος για την παγκόσμια λογοτεχνία, ιδιαίτερα ταλαντούχος ως μυθιστοριογράφος, κάτι που δεν ήταν ο Χεμινγουέι, με κοινωνική και πολιτική οξυδέρκεια αλλά και προφητική διάθεση για το μέλλον του κόσμου. Ο «Μεγάλος Γκάτσμπι», ο οποίος στην εποχή του δεν έκανε σπουδαία πράγματα από πωλήσεις, δικαίωσε τον δημιουργό του σε βάθος χρόνου αλλά δυστυχώς αυτός δεν ζούσε πια για να το δει.
Η μυθολογία της Νέας Υόρκης και η καταγγελία του αμερικανικού ονείρου σε αυτό το μυθιστόρημα ορόσημο είναι εκπληκτικά ακριβής και άμεση. Ο Γκάτσμπι είναι ένα αρχέτυπο που επιδέχεται πολλαπλές εκδοχές και ερμηνείες και με μια έννοια είναι η «αρχή του παντός» στην νεωτερικότητα των αετονύχηδων και των αεριτζήδων. Η ίδια η πόλη, η Νέα Υόρκη είναι ένα ακίνητο ταξίδι στη μαγεία του μέλλοντος. Κάπως έτσι θα την έβλεπε και ο ίδιος ο Φιτζέραλντ.