Ευστοχία υλικού, του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου

Ο ανώνυμος ήρωας της καθημερινότητας και οι πληγές του πρωταγωνιστούν στη συλλογή. Τα σημάδια του σώματος συναντούν αυτά της ψυχής και μαζί την προσπάθεια για επιβίωση. Η αξιοπρέπεια και η προσδοκία δίνουν τον τόνο και η οργή θρέφει την ελπίδα. Ποιήματα πετράδια φωτός και σκότους. Λόγια λυρικά και αιχμηρά.

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ
Με το πουκάμισο
του φιδιού μάς έντυσαν.
Γι’ αυτό σερνόμαστε
σ’ ένα βουνό άπειρων εγώ.