Γιατί η σύγχρονη λογοτεχνία κινδυνεύει να μην είναι τόσο συναρπαστική

Ζούμε σε μια παράξενη εποχή, στην οποία ό,τι γράφεται για ένα βιβλίο είναι συνήθως πιο συναρπαστικό από το ίδιο το βιβλίο. Πώς καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια τόσο ενδιαφέρουσα περι-φιλολογία για τα βιβλία;

Η αλήθεια είναι ότι η διανόηση έχει αναλάβει σήμερα, εν ονόματι των δημιουργών, να εκφράσει σκέψεις και επιθυμίες που δεν μπόρεσαν ή αμέλησαν να εκφράσουν οι συγγραφείς τους οποίους αφορά. Τα βιβλία από το παρελθόν που επέζησαν στην αναγνωστική μας συνείδηση είχαν τείχη μέσα στα οποία συνέβαιναν όλα όσα ήθελε να διαβάσει ένας αναγνώστης. Κάτι τέτοιο σπάνια συναντά κανείς σήμερα. Οι δημιουργοί δημοσιεύουν, στη βιασύνη των καιρών, ανοχύρωτα κείμενα που μόνο η επιείκεια κάποιων φίλων μπορεί να επιβραβεύει.

Αν οι συγγραφείς δεν βρίσκουν το χρόνο να ολοκληρώσουν ένα βιβλίο και αν, ακόμα χειρότερα, οι αναγνώστες δεν διαθέτουν ώρες ανάγνωσης, τότε το μόνο που μπορεί να μας συνδέει με τη λογοτεχνία του σήμερα είναι οι κριτικοί και οι δημοσιογράφοι. Οι φιλότιμες προσπάθειές τους, ωστόσο, δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να υποκαταστήσουν το ίδιο το έργο.

Οι συγγραφείς έχουμε φτάσει στην αμήχανη θέση να λέμε και να πιστεύουμε πως ό,τι γράφουμε έχει μικρότερη σημασία από αυτό που γράφεται για μας στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο, κάτι που συχνά συμμερίζονται και οι αναγνώστες μας. Έτσι όμως βγαίνει χαμένη η λογοτεχνία που κινδυνεύει να μην είναι πια τόσο συναρπαστική.