«Ακροβασίες του μυαλού»

Ο Βαγγέλης Μάστορας αποφάσισε να κάνει το ρεπορτάζ της ζωής του, στέλνοντας μια σειρά από συγκλονιστικές ανταποκρίσεις απευθείας από το πεδίο της προσωπικής του μάχης με την διπολική διαταραχή

Ο Βαγγέλης Μάστορας είναι δημοσιογράφος. Και αυτή είναι η ιδιότητα που τον χαρακτηρίζει περισσότερο από όλες τις άλλες που κατά καιρούς απέκτησε, όπως του εκδότη, του συγγραφέα, ακόμη και του δημάρχου. Σαν δημοσιογράφος, λοιπόν, αποφάσισε να κάνει το ρεπορτάζ της ζωής του -κυριολεκτικά, στέλνοντας μια σειρά από συγκλονιστικές ανταποκρίσεις απευθείας από το πεδίο της προσωπικής του μάχης με την διπολική διαταραχή. Το βιβλίο του «Ακροβασίες του μυαλού - Η ιστορία ενός διπολικού», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος είναι πραγματικά καθηλωτικό, καθώς συντίθεται από μια σειρά μαρτυριών που πολύ σπάνια δημοσιοποιούνται -και δη με τη μορφή ενός ημερολογιακού χρονικού, γραμμένο στο απλό ύφος των αναμνήσεων ή των απομνημονευμάτων.

Το βιβλίο «Ακροβασίες του μυαλού» είναι από τα ελάχιστα, ενδεχομένως το μοναδικό μη-μυθοπλαστικό σύγγραμμα στα ελληνικά το οποίο μεταφέρει, σε πρώτο πρόσωπο και απευθείας από τον πάσχοντα τη βιωμένη εμπειρία ενός πολύ σοβαρού ψυχικού νοσήματος. Ο αναγνώστης παρασύρεται από την αμεσότητα, από την ωμή δύναμη της γραφής του Βαγγέλη Μάστορα, ακριβώς διότι ο συγγραφέας δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να εξωραΐσει ή να απαλύνει τις περιγραφές των επαναλαμβανόμενων κρίσεων που καθόρισαν την πορεία της ζωής του επί 50 και πλέον χρόνια.

Ο Βαγγέλης Μάστορας δεν εκβιάζει κανενός είδους συναίσθημα. Απευθύνεται απλώς στον αναγνώστη του για να του συστήσει μια γνωστή και ταυτόχρονα άγνωστη ψυχοπαθολογία. Στόχος του βιβλίου είναι να ενημερώσει, να διαφωτίσει, εν τέλει να δώσει κουράγιο σε ανθρώπους οι οποίοι είτε γνωρίζουν ότι πάσχουν από διπολική διαταραχή είτε όχι. Σε κάθε περίπτωση, το «Ακροβασίες του μυαλού» είναι ένα πόνημα γραμμένο με αγωνία και πόνο, αυθεντικό και γνήσιο πόνο, από την πρώτη έως την τελευταία λέξη. Και ακριβώς όπως φιλοδοξεί ο Βαγγέλης Μάστορας, μέσα από το βαθύ σκοτάδι της νόσου, ο ομοιοπαθής και οι οικείοι του, αλλά και ευρύτερα η ελληνική κοινωνία, ίσως βοηθηθούν στο να βρουν το φως σε σχέση με την διπολική διαταραχή.

Συνεπώς, αντί οποιασδήποτε περαιτέρω εισαγωγικού σχολίου, ο λόγος δίνεται στον Βαγγέλη Μάστορα. Το (εκτενές) απόσπασμα που παρατίθεται ακολούθως λέει όλα όσα χρειάζεται να μάθει ο αναγνώστης για το περιεχόμενο και το ύφος του βιβλίου «Ακροβασίες του μυαλού»:

«Τώρα ήταν όπως στην αρχή, όταν δηλαδή εκδηλώθηκαν τα πρώτα συμπτώματα σε όψιμη ηλικία, αλλά με πολλαπλάσια ένταση. Άρχισαν πάλι οι συνεχόμενες αϋπνίες διαρκείας και οι νύχτες μου έγιναν ξανά εφιαλτικές. Γεμάτες ένταση και με μια υπερδιέγερση μοναδική να κυριεύει το είναι μου. Μια μέρα, χωρίς να έχω κοιμηθεί καθόλου όλη τη νύχτα, πήγα στη δουλειά μου το πρωί και μέχρι το μεσημέρι, αφού είχε προηγηθεί δίωρη ζωντανή ραδιοφωνική εκπομπή, συμμετοχή μου σε δύο συνεντεύξεις τύπου και γράψιμο στην εφημερίδα, άρχισα να βιώνω κάποιες διαφορετικές έως τότε εμπειρίες. Χωρίς να αισθάνομαι την παραμικρή κούραση και χωρίς να έχω φάει τίποτε (μόνο με καφέδες και τσιγάρα ήμουν), η ύπαρξή μου κυριεύτηκε από μια μοναδική αίσθηση ανωτερότητας! Μέσα στο γραφείο μου, στην εφημερίδα, αισθανόμουν σαν επίγειος θεός! Κοιτούσα τους συναδέλφους μου με μια υπεροψία πρωτοφανή για τον χαρακτήρα μου.

Αισθανόμουν τόσο ισχυρός και με τόσο πολλές ικανότητες που άρχισα να ‘πνίγομαι’ εκεί μέσα. Θεωρούσα ότι ήμουν φτιαγμένος για πολύ πιο σημαντικά πράγματα. Γυρνώντας στο σπίτι μου με τα πόδια, θυμάμαι κοιτούσα στον δρόμο όλους τους διερχόμενους δίπλα μου... αφ' υψηλού. Σε κάποιους, μάλιστα, γνωστούς που έτυχε να συναντήσω και χαιρετηθήκαμε, τους χαιρέτησα με συγκατάβαση, θαρρείς και τους έκανα χάρη. Σαν να τους θεωρούσα... παρακατιανούς, που ήταν τιμή για αυτούς να τους χαιρετώ. Έφτασα στο σπίτι και ξαφνικά τα συναισθήματά μου άλλαξαν. Την ώρα που βρισκόμουν στην είσοδο του σπιτιού, με σκούντησε, χωρίς να το θέλει βεβαίως, ένας περαστικός, ο οποίος ζήτησε αμέσως συγγνώμη και συνέχισε το δρόμο του. Αυτό ήταν! Ακολούθησε έκρηξη... μεγατόνων από μέρους μου, απευθυνόμενος απειλητικά προς εκείνον χωρίς να ελέγχω τον εαυτό μου και τη συμπεριφορά μου εν γένει. Ευτυχώς, το συμβάν έληξε με την παρέμβαση κάποιων περαστικών κι έτσι δεν δόθηκε συνέχεια. Εγώ, ωστόσο, εξακολούθησα να είμαι σε υπερένταση και στο σπίτι μου, χωρίς να υπάρχει λόγος. Προσπάθησα να κοιμηθώ, αλλά μάταια...

Και τα ξημερώματα, πλέον, είχα το πρώτο μέχρι τότε τετ α τετ με τον αυτοκτονικό ιδεασμό. Αφού με ταχύτητα... φωτός, η ένταση και η επιθετικότητα των πρώτων βραδινών ωρών έφυγαν τόσο αιφνίδια όσο είχαν έρθει. Και τότε, αίφνης, την ύπαρξή μου όλη κυρίευσε -ήρθε και εγκαταστάθηκε ουσιαστικά μέσα μου- ένα πρωτόγνωρο μέχρι εκείνη τη στιγμή αίσθημα απόλυτου κενού. Ήταν σαν να είχαν σταματήσει όλες οι vοητικές και πνευματικές λειτουργίες μου και να είχε «νεκρωθεί» ο εγκέφαλός μου. Το τρομακτικότερο όλων, όμως, ήταν αυτή η αίσθηση απώλειας κάθε συναισθήματος. Δεν μπορούσα να αισθανθώ τίποτε, ούτε χαρά, ούτε λύπη, ούτε ενδιαφέρον για κανέναν, θαρρείς και είχα πάψει να υπάρχω ως ζωντανή οντότητα.

Ενώ, λοιπόν, ήμουν ξαπλωμένος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό όλο το βράδυ, τα ξημερώματα, μια παρόρμηση άρχισε να μου υπαγορεύει τι να κάνω κι εγώ μηχανικά και άβουλα ακολουθούσα τις εντολές της. Σηκώθηκα και, χωρίς ούτε καν να ντυθώ, με τις πιτζάμες, άνοιξα την πόρτα και έφυγα χωρίς να με καταλάβει κανείς, με μια έμμονη ιδέα να μου έχει καρφωθεί στο μυαλό: Να φτάσω στη Λίμνη, να βουτήξω μέσα και τέλος! Ήταν δε τόσο έντονη η τάση αυτή, η παρόρμηση, η ορμή θανάτου, που δεν σκεφτόμουν τίποτε άλλο εκείνη την ώρα. Ενώ, επίσης, θεωρούσα «εχθρό» μου οποιονδήποτε θα αποπειράτο να με αποτρέψει. Ήθελα όλα να τελειώσουν «εδώ και τώρα».

Κι όχι μόνο αυτό... Από αυτή την έντονη παρόρμηση θανάτου αντλούσα μια, ασφαλώς, ακατανόητη και ανεξήγητη, όταν το αναλογιζόμουν μετά, μοναδική ευχαρίστηση, βίωνα μια πρωτόγνωρη μέχρι τότε ηδονή. Ευτυχώς για μένα και τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένειά μου και τα παιδιά μου πρωτίστως, η απόπειρα αυτή να «τελειώσω» στη Λίμνη των Ιωαννίνων ναυάγησε τελικά λίγα μέτρα πριν πέσω. Φύλακας-άγγελός μου, που συνέβαλε στην αποτροπή του μοιραίου, ήταν ένας εργάτης καθαριότητας του Δήμου, ο οποίος με γνώριζε λόγω της ιδιότητάς μου και με τον οποίο συναντηθήκαμε κάπου, όπως έγινε στη συνέχεια γνωστό. Προφανώς, τον ξένισε η εμφάνισή μου (με τις πιτζάμες) και το γεγονός ότι με χαιρέτισε χωρίς να ανταποκριθώ και γενικώς η συμπεριφορά μου αυτή τον προβλημάτισε. Για να με ακολουθήσει διακριτικά και σε απόσταση ασφαλείας μέχρι τη Λίμνη και να επέμβει δραστικά και σωτήρια, όπως αποδείχθηκε, σώζοντάς μου τη ζωή».

Ποιος είναι ο Βαγγέλης Μάστορας

Ο Βαγγέλης Μάστορας γεννήθηκε στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας το 1956 και κατάγεται από την ακριτική Σαγιάδα της επαρχίας Φιλιατών Θεσπρωτίας. Υπήρξε συνεργάτης των εφημερίδων «Θεσπρωτική» και «Ελεύθερο Βήμα» της Θεσπρωτίας και, σε ηλικία 21 ετών, εκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Θεσπρωτικός Λαός». Διετέλεσε επίσης διευθυντής ενημερωτικής ζώνης στον ραδιοφωνικό σταθμό «Ραδιο-Ηγουμενίτσα», αρθρογράφος, σύμβουλος έκδοσης της εβδομαδιαίας πανθεσπρωτικής εφημερίδας «Η Τόλμη», συντάκτης των εφημερίδων «Ελευθερία», «Πρωινά Νέα» και «Νέοι Αγώνες» των Ιωαννίνων, συνεργάτης του ραδιοφωνικού σταθμού «SUPER FM» και υπεύθυνος παρουσίασης εβδομαδιαίας εκπομπής στον τηλεοπτικό σταθμό «l TV» των Ιωαννίνων.

Τα τελευταία 11 χρόνια είναι συνεργάτης του περιφερειακού τηλεοπτικού σταθμού «ART TV» με έδρα την Άρτα, υπεύθυνος επικεφαλής τμήματος ενημέρωσης για τους νομούς Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας, ενώ συγχρόνως επιμελείται και παρουσιάζει την εβδομαδιαία εκπομπή «Ελεύθερα» με ποικίλη θεματολογία και καλεσμένους. Διετέλεσε ανταποκριτής και συνεργάτης των αθηναϊκών εφημερίδων για την Ήπειρο «Η Καθημερινή», «Η Βραδυνή», «Ελεύθερος Τύπος» και του περιοδικού «Ένα».

Έχει συγγράψει τα βιβλία: «Η Σαγιάδα στη διαδρομή του χρόνου» (2001). «Οδοιπορικό στον θεσπρωτικό Τύπο» (2006), «Κυβέρνησαν τη Θεσπρωτία - Μητροπολίτες, βουλευτές, Νομάρχες Δήμαρχοι Εκλογές και εκλογικά αποτελέσματα (1936-2007)» (2008), «Πολυπολιτισµική Ηπειρόσα: Αλλοδαποί – Οικονοµικοί µετανάστες (1990-2010) (2010)» και «Όταν ήµουν δήµαρχος» (υπό έκδοση). Το 1998 εξελέγη πρώτος δηµοτικός σύµβουλος της πλειοψηφίας του τότε
νεοσύστατου καποδιστριακού δήµου Σαγιάδας του νοµού Θεσπρωτίας. Το 2002 εξελέγη δήµαρχος σε αυτόν και το 2006 επανεξελέγη. Από τον Σεπτέµβριο του 2010 έως και σήµερα είναι εκδότης της εβδοµαδιαίας πανηπειρωτικής εφηµερίδας «Θεσπρωτών Διαβούλευση» με έδρα την Ηγουμενίτσα. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

Επιπλέον στοιχεία για το βιβλίο «Ακροβασίες του μυαλού - Η ιστορία ενός διπολικού» στο toposbooks.gr