Οι Peaky Blinders και ο «διάβολος» της Βρετανίας

Kαι τι δεν έχει ζήσει αυτός ο Τόμας Σέλμπι των Peaky Blinders στη περίφημη βρετανική σειρά που σημειώνει παγκόσμια επιτυχία. Σκούπισε τη λάσπη από το πρόσωπό του στα χαρακώματα του Α΄Παγκοσμίου κι έπαιξε με την αστυνομία το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού στους δρόμους του Μπέρμιγχαμ, προτού επικρατήσει στον πόλεμο έναντι της ιταλικής μαφίας.

Στη 5η σεζόν που κυκλοφόρησε, ο αρχηγός των Peaky Blinders κάνει κι επίσημα κουμάντο στην πόλη του, καθώς έχει εκλεγεί βουλευτής (με τους σοσιαλιστές). Επομένως σε αυτόν τον νέο κύκλο, ο οποίος διαδραματίζεται στην αυγή του κραχ του 1929, ο Τόμας Σέλμπι καλείται όχι μόνο να διαχειριστεί τις τύχες μιας ολόκληρης πόλης σε ύφεση αλλά και να προστατεύσει τις νόμιμες και μη δουλειές του. Αυτήν τη φορά ο αντίπαλος δεν έρχεται από τα στενά του Μπέρμιγχαμ αλλά από τους διαδρόμους της Βουλής των Κοινοτήτων, εκεί όπου η πολιτική δραστηριότητα του Σέλμπι τον φέρνει αντιμέτωπο με τον ηγέτη της Βρετανικής Ένωσης Φασιστών Όσβαλντ Μόσλι (Σαμ Κλάφλιν).

Πρόκειται για ένα πρόσωπο υπαρκτό, που ενοποίησε και στη συνέχεια νομιμοποίησε τις αγγλικές φασιστικές οργανώσεις, αλλά και για μια ενδιαφέρουσα επιλογή από τον δημιουργό της σειράς Στίβεν Νάιτ, δεδομένου του ξενοφοβικού φαντάσματος του Brexit που πλανάται εδώ και καιρό πάνω από τη Μεγάλη Βρετανία...

Το προφίλ του Όσβαλντ Μόσλεϊ

Ο Όσβαλντ Έρναλντ Μόσλεϊ (Oswald Ernald Mosley, 16 Νοεμβρίου 1896 – 3 Δεκεμβρίου 1980) ήταν Άγγλος πολιτικός. Ο Όσβαλντ Μόσλεϊ κατάφερε και ενοποίησε τα φασιστικά κινήματα της χώρας σε ένα νόμιμο κόμμα, την Βρετανική Ένωση Φασιστών (The British Union of Fascists) το 1932. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, τον Οκτώβριο του 1936 στο Βερολίνο, τη σύζυγό του, Νταϊάνα Μίτφορντ, με κουμπάρο τον Γκαίμπελς και παρόντα τον Χίτλερ, αφού η πρώτη του σύζυγος, Σύνθια Κόρζον, απεβίωσε ξαφνικά. Συνολικά απέκτησε πέντε παιδιά.

Το 1931, αποχώρησε από την κυβέρνηση των εργατικών όταν αυτή απέρριψε τα σχέδια του για την καταπολέμηση της ανεργίας. Ίδρυσε το δικό του Νέο Κόμμα αλλά στις επόμενες εκλογές έχασε την βουλευτική θέση. Μετά τη συνάντησή του με τον Μουσολίνι δέχτηκε να χρηματοδοτηθεί κρυφά, μετονομάζοντας το κόμμα του σε Βρετανική Ένωση Φασιστών με σύνθημα Μία Βρετανία για τους Βρετανούς. Το κόμμα εξέδιδε την εφημερίδα Blackshirt (Μπλακ Σερτ, Μαύρο Πουκάμισο), ενώ το 1934, στο Βρετανικό φασιστικό κόμμα είχαν εγγραφεί περίπου 50.000 μέλη.

Στις 4 Οκτωβρίου του 1936, οι ομάδες της Ένωσης επιχείρησαν πορεία επίδειξης της δύναμής τους στην οδό Κέιμπλ, στην καρδιά του Λονδίνου. Στο κάλεσμα του Μόσλι ανταποκρίθηκαν περίπου 3.000 φασίστες, οι οποίοι επιχείρησαν να περάσουν μέσα από την εβραϊκή και την ιρλανδική συνοικία του Λονδίνου. Η Αστυνομία έβγαλε στον δρόμο για μέτρα φύλαξης και ασφαλείας 10.000 αστυνομικούς για να συνοδεύσουν και να περιφρουρήσουν την πορεία των φασιστών από τυχόν αντιφασιστικές αντιδράσεις. Οι πολίτες των συνοικιών άρχισαν να στήνουν οδοφράγματα και έτσι ξεκίνησαν οι συγκρούσεις. Οι διαδηλωτές εκτόξευαν πέτρες, ξύλα και καρέκλες. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι να φύγουν οι φασίστες προς το Χάιντ Παρκ. Αποτέλεσμα των βίαιων συγκρούσεων ήταν 150 συλλήψεις και 175 τραυματίες. Η βρετανική κυβέρνηση ψήφισε το 1936 το Νόμο περί Δημόσιας Τάξης, πράξη με την οποία η Βρετανική Ένωση Φασιστών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την παραστρατιωτική τακτική της

Η Βρετανία έθεσε εκτός νόμου τις φασιστικές οργανώσεις όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος με τη Γερμανία. Ο Όσβαλντ Μόσλεϊ και η σύζυγός του, με πολλά άλλα μέλη, φυλακίστηκαν ως πιθανοί φιλοναζιστές.