AWAY στο Netflix - Ένα φλύαρο ταξίδι στον «Κόκκινο Πλανήτη»
Η νέα σειρά του Netflix με πρωταγωνίστρια τη βραβευμένη με Όσκαρ, Hilary Swank - Oι εντυπώσεις από το σίριαλ.
Η κυβερνήτης Emma Green, ετοιμάζεται να ηγηθεί μια διεθνούς ομάδας αστροναυτών σε μια επικίνδυνη 3ετή αποστολή στον Άρη. Η δύσκολη απόφαση του πληρώματος να αφήσουν τις οικογένειες και τους αγαπημένους τους πίσω στη γη και ξεκινήσουν ένα τόσο παράτολμο εγχείρημα, δημιουργεί επιπλοκές στις προσωπικές και επαγγελματικές τους σχέσεις στη διάρκεια του ταξιδιού τους. Πρωταγωνιστούν οι: Hilary Swank, Josh Charles, Vivian Wu, Mark Ivanir, Ato Essandoh, Ray Panthaki και Talitha Bateman ενώ το σενάριο της σειράς υπογράφουν οι Andrew Hinderaker και Jessica Goldberg.
Η νέα σειρά του Netflix, πραγματεύεται το πιο δύσκολο και μέχρι στιγμής ακατόρθωτο διαστημικό ταξίδι στην ιστορία της ανθρωπότητας, πιο συγκεκριμένα, ασχολείται με την πρώτη επανδρωμένη αποστολή της NASA στον πλανήτη Άρη. Η αποστολή αποτελείται από πενταμελές πλήρωμα διαφορετικών εθνικοτήτων οι οποίοι μοιράζονται ένα κοινό πάθος και όνειρο. Η Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία, έχουν επιλέξει τους εκλεκτούς τους γι΄αυτό το σπουδαίο εγχείρημα. Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιπροσωπεύει ο βοτανολόγος Kwesi, την Κίνα η Lu, χημικός στο επάγγελμα, την Ρωσία, ο πεπειραμένος Misha ο οποίος είναι μηχανικός, ο Ram την Ινδία που είναι γιατρός, και την Αμερική, η διοικητής του πληρώματος Emma.
Το «Away» ξεκινάει με ένα έντονο πρώτο επεισόδιο και δείχνει από την αρχή ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν μια επικείμενη καταστροφή παρά για την ίδια την καταστροφή. Αυτό το σεναριακό εύρημα είναι από μόνο του μια ενδιαφέρουσα προοπτική, επειδή σου υπόσχεται ότι δεν έχει την διάθεση να ακολουθήσει ένα συνηθισμένο μονοπάτι. Δεν στρέφει την προσοχή του δηλαδή στο τι πρόκειται να συμβεί στους αστροναύτες εάν δεν καταφέρουν να αποτρέψουν το χειρότερο σενάριο αλλά επικεντρώνεται στις περίπλοκες σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους την στιγμή της κρίσης και το πώς θα καταφέρουν να συνεργαστούν ομαδικά για την επίτευξη της αποστολής τους.
Αυτό λοιπόν που θα μπορούσε να είναι η δύναμή της, καταλήγει να γίνεται το κύριο ελάττωμά της σειράς. Για μια αποστολή η οποία θα μπορούσε να πετύχει την επέκταση του ανθρώπινου είδους στο ηλιακό μας σύστημα, το σενάριο ξοδεύει υπερβολικό χρόνο στην επικοινωνία του πληρώματος με την Γη, εξερευνώντας τον συναισθηματικό αντίκτυπο μιας τέτοιας αποστολής στην οικογένεια και τους αγαπημένους που έχουν αφήσει πίσω τους.
Όπως ανέφερα πιο πάνω όμως, αυτό θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ενδιαφέρουσα προοπτική, αν δεν αντιμετωπίζονταν με τόσο αδύναμο τρόπο. Παρόλο που προσπαθεί να είναι βαθιά ανθρώπινη, δεν καταφέρνει να αποφύγει τα κλισέ με αποτέλεσμα να εκβιάζει αρκετές φορές το συναίσθημα και την προφανή συγκίνηση του θεατή.
Οι χαρακτήρες του πληρώματος σκιαγραφούνται κυρίως μέσα από τα αμέτρητα flashbacks, τα οποία υπάρχουν σχεδόν μέχρι το τέλος της σεζόν και τις περισσότερες φορές δεν λειτουργούν ούτε υπέρ της πλοκής αλλά ούτε και της ιστορίας και ίσως αποδιοργανώσουν τον θεατή. Επίσης, αυτό που ίσως κουράσει κάποιους, είναι η συχνή επικοινωνία με τους ανθρώπους τους στην Γη. Στα πρώτα πέντε επεισόδια ειδικά, δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα άλλο πέρα από το να μιλάνε με τις οικογένειες του και να επαναλαμβάνουν το πόσο θα ήθελαν να βρίσκονται μαζί τους. Μετά το πέμπτο επεισόδιο όμως, η σειρά αποκτάει μια αφηγηματική ροή, τα flashbacks μειώνονται αισθητά και μας δίνεται η δυνατότητα να αντιληφθούμε με πιο αποτελεσματικό τρόπο τις αγωνίες που βιώνουν οι τολμηροί αστροναύτες αλλά και τα μέλη των οικογενειών τους.
Αυτό που θα ήθελα εγώ από την σειρά θα ήταν να υπήρχε βαθύτερος στοχασμός και νόημα, εφόσον καταπιάνεται με ένα τόσο σπουδαίο ζήτημα. Επίσης, θα περίμενα από τα μέλη του πληρώματος να μου περάσουν τον φόβο τους για το άγνωστό αλλά ταυτόχρονα και το απύθμενο πάθος τους για την δουλειά τους και το γεγονός ότι είναι η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στην ιστορία της ανθρωπότητας με κατεύθυνση τον «Κόκκινο Πλανήτη». Παρ’ όλα αυτά, τα συναισθήματα δεν καταφέρνουν να απογειωθούν ποτέ, οι χαρακτήρες δεν έχουν κάποια σημαντική εξέλιξη και τα επεισόδια δείχνουν να επαναλαμβάνονται.
Κλείνοντας, στα τεχνικά κομμάτια της σειράς, οι συντελεστές της δώσανε μεγάλη βαρύτητα και όσες φορές χρειάστηκε το CGI ήταν αρκετά καλό και μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε κάποια εντυπωσιακά πλάνα τόσο από το αχανές διάστημα όσο και από το σπίτι μας την Γη αλλά και από τον μυστηριώδη πλανήτη του Άρη.
