Πλατόνωφ - Ο Τσέχωφ στο θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ
Ένα έργο από τη δραματουργική νιότη του μεγάλου Ρώσου που περιέχει όλη την τσεχοφική κοσμοθεωρία
Υπήρξε ευτύχημα το γεγονός ότι ο Τσέχωφ ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και είναι στην ουσία ο πατέρας του ρεαλιστικού διηγήματος. Αυτό τον βοήθησε να προικίσει και την δραματουργία του με συμπαγή πλοκή, με άρτιους και πυκνούς διαλόγους, αφήνοντας ελάχιστες ρωγμές μέσα από τις οποίες θα μπορούσε να αυθαιρετήσει το σύγχρονο θέατρο του σκηνοθέτη.
Κατάφερε δηλαδή ο ίδιος ο συγγραφέας να ορίσει το περίγραμμα στις παραστάσεις των έργων του προεξοφλώντας την ευλογημένη ισορροπία ανάμεσα στους συντελεστές. Στις τσεχοφικές παραστάσεις είναι όλοι δημιουργοί: Ο σκηνοθέτης, ο μεταφραστής, ο σκηνογράφος, ο ενδυματολόγος και πάνω απ' όλα οι ηθοποιοί. Ο καθένας από αυτούς προσθέτει ή αφαιρεί κάτι από το τελικό αποτέλεσμα.
Με την ίδια θεατρική λογική οικοδομήθηκε και η παράσταση του «Πλατόνωφ» στο θέατρο «Τόπος Αλλού», της οδού Κεφαλληνίας.
Αποτελεί πραγματικό επίτευγμα το γεγονός ότι ο Νίκος Καμτσής που πιστώνεται τη μετάφραση, τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά και εντέλει τη δραματουργική επεξεργασία είναι σχεδόν αόρατος μέσα στο έργο. Επιτρέπει έτσι την ανεμπόδιστη ροή της παράστασης, όπως ακριβώς θα την ήθελε και ο ίδιος ο Τσέχωφ. Η μετάφρασή του σε μια καθομιλουμένη χωρίς ακρότητες βοηθά τον θεατή να συνδεθεί απευθείας με τους χαρακτήρες. Η σκηνοθεσία του απαλλαγμένη από οποιοδήποτε ναρκισσισμό διευκολύνει απλά την δραματουργική διαδρομή.
Τα ευρήματα της αρχής μας υπενθυμίζουν απλά ότι το σύγχρονο θέατρο προσεταιρίζεται στοιχεία από την τέχνη του χορού που όταν τα συνδυάσει κανείς με την κατάλληλη μουσική βγαίνει κάποιο νόημα πέρα από τις λέξεις.
Στη συνέχεια ωστόσο η σωματική γλώσσα περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα, μιλά ο πλούσιος τσεχοφικός λόγος. Ο Τσέχωφ, όπως κάθε μεγάλος δραματουργός, όρισε ήδη από τα πρώτα του έργα, τα πρότυπα των χαρακτήρων του, εις τρόπον ώστε ο θείος Βάνιας να είναι ένας ανεστραμμένος Πλατόνωφ και η ατμόσφαιρα του κήπου εκείνο το καλοκαίρι της Τσεχοφικής δημιουργίας να μεταφέρεται σχεδόν από έργο σε έργο. Στην ουσία ο Ρώσος δραματουργός προσπάθησε στα όρια της σύντομης ζωής του να προεκτείνει και να επαναπροσδιορίσει τις ιδέες του για το μέλλον της ανθρωπότητας, για τις χαμένες ζωές, τις ματαιώσεις, τα όνειρα και τους έρωτες που προδόθηκαν από την δειλία των ανθρώπων αλλά και από τις αντίξοες συνθήκες ενός κόσμου που έμπαινε στην βιομηχανική εποχή.
Αν αναλογιστεί κανείς τον υπαινικτικό αλλά παθιασμένο λόγο του Τσέχωφ κι όσα ο ίδιος θα ήθελε να πετύχει με το έργο του, θα αποφαινόταν αβίαστα πως το στοίχημα του «Πλατόνωφ» στο «Τόπος αλλού» είναι κερδισμένο στοίχημα από όλους: από τον σκηνοθέτη και τον δημιουργό της μουσικής επένδυσης μέχρι τον τελευταίο ηθοποιό.
Συντελεστές
Κείμενο (βασισμένο στο έργο του Άντον Παύλοβιτς Τσέχωφ) / Σκηνοθεσία: Νίκος Καμτσής
Πρωτότυπη Μουσική Κώστας Χαριτάτος
Κίνηση Κάλλια Θεοδοσιάδη
Φωτισμοί Γιάννης Ζέρβας
Βοηθός Σκηνοθέτη Χρύσα Νταούλη
Φωτογραφίες Γιώργος Κρίκος
Social Media Sunfollower Socials
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
Παίζουν: Μάξιμος Μουμούρης, Δημήτρης Φραγκιογλου, Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου, Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου, Λαμπρινή Θάνου, Γιάννης Ζέρβας, Ιωάννα Μυλωνά, Μαριάνθη Φωτάκη, Νίκος Καμτσής
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 45 λεπτά