Ήταν αντιεμβολιαστής ο Κάφκα;

Ήταν αντεμβολιαστής ο Κάφκα; Ιδού ένα κρίσιμο ερώτημα. Τον Απρίλιο του 1911 ο Κάφκα συναντά τη βόρεια Βοημία ένα πρόδρομο της ομοιοπαθητικής τον Μόρις Σνίτσερ και από τα ημερολόγια του είναι φανερό ότι γοητεύεται: «…Σαν θεραπεία προτείνει ύπνο με ανοιχτό παράθυρο, ηλιοθεραπεία και εργασία στον κήπο, καθώς και επικοινωνία με ένα οργανισμό φυσικής ιατρικής, και συνδρομή στο περιοδικό που εκδίδει ο οργανισμός αυτός. Δεν θέλει να ακούει για γιατρούς, φάρμακα και εμβόλια».

Σε ένα γράμμα του προς την Φελίτσε αναφέρει ενδεικτικά:

Όχι, δεν πιστεύω τους διάσημους γιατρούς, πιστεύω τους γιατρούς μόνο όταν παραδέχονται ότι δεν ξέρουν την τύφλα τους, αλλά ταυτόχρονα τους μισώ για αυτό. Ελπίζω να μην συμπαθείς εσύ τους γιατρούς.

Ο Κάφκα δεν θέλει να αντιμετωπίσει συμπτώματα όπως η αϋπνία και οι πονοκέφαλοι με φάρμακα, προτιμά μια ολιστική αντιμετώπιση με καλή διατροφή, άσκηση στο ύπαιθρο και ήλιο και καθαρό αέρα. Απορρίπτει την συμβατική ιατρική θεωρώντας ότι ποτέ δεν επικεντρώθηκε στη ρίζα των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.

Στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν αντιδραστικός με τους γιατρούς εφόσον βέβαια κέρδιζαν την εμπιστοσύνη του. Στο τέλος όταν δεν μπορούσε πια να αποφύγει τα ισχυρά παυσίπονα και τις ναρκωτικές ουσίες, ένιωθε σίγουρα μια τεράστια αγανάκτηση.