Άθεοι εναντίον καθολικών με τερματοφύλακα τον Τσε Γκεβάρα - Ο Ερνέστο της μπάλας

Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, γνωστό ως Τσε. Ο Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής Μαρξιστής-Λενινιστής επαναστάτης, ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών στην Κούβα, ίσως περισσότερο απ' όλα μια τεράστια προσωπικότητα που δολοφονήθηκε σαν σήμερα.

Στις φλέβες του κυλούσε και ιρλανδικό αίμα λόγω της καταγωγής του πατέρα του. Ένας άνθρωπος που εκτός των άλλων λάτρεψε τον αθλητισμό παρά το γεγονός ότι ήταν αρκετά αδύνατος και ταλαιπωρείτο από άσθμα. Μάλιστα, σε νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη ροπή προς τα δυναμικά αθλήματα, όπως το ράγκμπι. Μεγάλη αγάπη έχει και για το σκάκι, που σε συνδυασμό με τη συνεχή μελέτη βιβλίων, ακόνιζε αδιάκοπα το πνεύμα του. Μία από τις βασικές επαναστατικές αρχές του «Τσε» εξάλλου, ήταν: «μορφωθείτε για να πολεμάτε καλύτερα».

«Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Είναι όπλο της επανάστασης», είχε πει κάποτε. Ο ίδιος έπαιζε τερματοφύλακας για να μην χρειάζεται να τρέχει λόγω του άσθματος, από το οποίο έπασχε από δύο ετών. Δεν έπαιζε μόνο ποδόσφαιρο. Λάτρευε γενικά τον αθλητισμό. Έκανε ιππασία, ποδήλατο, έπαιζε πινγκ-πονγκ και ράγκμπι.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε ένα ποδοσφαιρικός αγώνας που ο ίδιος διοργάνωσε μπροστά στο σπίτι του. Γι' αυτόν τον αγώνα, ο Τσαρλς Φιγκερόα, παιδικός φίλος του Τσε σε συνέντευξη που είχε δώσει στο περιοδικό Un Caño της Αργεντινής είχε πει:
«Το 1937 ή το 1938, θυμάμαι ότι ο Ερνέστο διοργάνωσε ένα παιχνίδι μεταξύ άθεων και καθολικών. Αυτό το παιχνίδι έγινε στο δρόμο μπροστά από την πόρτα του σπιτιού του στην Άλτα Γκράσια. Ήμουν φοιτητής σε καθολικό πανεπιστήμιο, αλλά ο Ερνέστο ήταν φίλος και ήθελε να παίξω μαζί του στην ομάδα των άθεων. Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι το ακριβές σκορ. Ζούσα στο Μπουένος Άιρες, αλλά πάντα πήγαινα για διακοπές στην Άλτα Γκράσια επειδή είχαμε ένα σπίτι εκεί. Έτσι γεννήθηκε η φιλία μου με τον Τσε».

Ο συγγραφέας Ούγκο Γκαμπίνι, στο βιβλίο που είχε γράψει για τον Τσε ανάφερε: «Διάβαζε αθλητικά καθημερινά. Οι περισσότεροι από τους φίλους του ήταν οπαδοί των μεγάλων ομάδων της Αργεντινής, είτε της Μπόκα Τζούνιορς, είτε της Ρίβερ Πλέιτ. Όμως ο Ερνέστο ήθελε να κάνει τη διαφορά. Δεν ήθελε να ακολουθήσει τη μάζα. Όταν έμαθε για την Ροζάριο Σεντράλ, δέθηκε έντονα μαζί της. Από τότε όταν τον ρωτούσαν τι ομάδα είναι, απαντούσε πάντα γεμάτος περηφάνια πως είναι οπαδός της Ροζάριο».

«Θα είμαι Ροζάριο μέχρι το θάνατο», είχε πει ενώ ποδοσφαιρικό είδωλό του ήταν ο «Τορίτο» Αγκίρε, παίκτης της Ροζάριο Σεντράλ, ο οποίος -τι ειωνία- δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο του 1977 από δύο αστυνομικούς.

Ποδοσφαιρικές ιστορίες όμως έχει γράψει και ο ίδιος ο Τσε στο ημερολόγιό του. Αναφερόμενος στην εποχή που μαζί με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο έκαναν το γύρο της Λατινικής Αμερικής με μοτοσικλέτα, έγραψε για το καλοκαίρι του 1952 στη Χιλή: «Βρεθήκαμε με οδηγούς φορτηγών που έπαιζαν ποδόσφαιρο και έκαναν προπόνηση γιατί είχαν αγώνα για το πρωτάθλημα την επόμενη Κυριακή. Ο Αλμπέρτο πήρε ένα σακίδιο, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια και αρχίσαμε να παίζουμε μαζί τους. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: προσελήφθη ως προπονητής για το παιχνίδι την επόμενη Κυριακή, πήραμε μισθό, σπίτι, φαγητό και μας μετέφεραν δωρεάν. Δύο ημέρες αργότερα, ολοκληρώσαμε αυτή την περιπέτεια με μια υπέροχη νίκη της ομάδας»

Αναφέρει επίσης ότι συμμετείχε σε ποδοσφαιρικό αγώνα στα ερείπια του Μάτσου Πίτσου αλλά και σε ένα ματς στο νοσοκομείο του Σαν Πάμπλο στο Περού, όπου οι δυο φίλοι εργάστηκαν σε λεπροκομείο. Ο Γρανάδο προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στους ασθενείς. Ο Γρανάδο έχει πει: «Θυμάμαι ακόμα το χώρο του νοσοκομείου του Σαν Πάμπλο γιατί ήταν θαυμάσιος. Ήταν περιτριγυρισμένο από δέντρα. Οι δύο ομάδες ήταν οι υγιείς και οι λεπροί και διοργανώναμε συχνά ποδοσφαιρικούς αγώνες».

Η τελευταία καταγεγραμμένη ενασχόληση με το ποδόσφαιρο υπάρχει στο βιβλίο του Αλμπέρτο Γρανάδο «Με τον Τσε στη Λατινική Αμερική». «Το 1963 ήμασταν στην Κούβα και διοργανώσαμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Ήταν υπουργός του νεοσύστατου υπουργείου Βιομηχανίας. Φυσικά ο Τσε κάθισε στη θέση του τερματοφύλακα όπως πάντα. Ήμασταν αντίπαλοι με την ομάδα ποδοσφαίρου του πανεπιστημίου, το οποίο είχε προπονητή τον Αρίας, έναν Ισπανό. Σε αυτό το παιχνίδι, ο Αρίας πήρε την μπάλα και προχώρησε αθόρυβα προς το τέρμα, αλλά ο Τσε βγήκε και τον βρήκε δυνατά στα πόδια. Κανείς δεν είχε στο μυαλό του ότι ο υπουργός ήταν σε θέση να το κάνει αυτό...».

Σήμερα, ο Τσε έχει περάσει στην ιστορία. Και στα μπράτσα μεγάλων ποδοσφαιριστών που φέρουν τατουάζ με τη μορφή του. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είναι ο πιο γνωστός αλλά και ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, ο οποίος δεν δίστασε το 1999 όταν η Λάτσιο στην οποία αγωνιζόταν κέρδισε το πρωτάθλημα, να πανηγυρίσει φιλώντας το δυσαρεστώντας τους φίλους της ομάδας.