Αντρέ Ντεραίν - Ίσως ο πιο «ζωηρός» καλλιτέχνης μετά τον Πικάσο

Ο Αντρέ Ντεραίν γεννημένος το 1880 στο Σατού, λίγο έξω από το Παρίσι, είναι γενικότερα γνωστός ως εισηγητής του φωβισμού μαζί με τον Ματίς και τον Βλαμένκ. Όμως ο Ντεραίν είναι η μισή ιστορία της μοντέρνας τέχνης στον εικοστό αιώνα.

^{H γέφυρα του Βατερλό, 1905}

Αν αναλογιστεί κανείς πόσες επιρροές είχε αυτός ο καλλιτέχνης και πόσα κινήματα προανήγγειλε με την εικαστική του δράση δεν είναι υπερβολή να πούμε πως κατέχει ένα σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη της τέχνης.

Να θυμόμαστε πάντα πως ο Ντεραίν ήταν στην ουσία αυτοδίδακτος και πως η εικαστική του παιδεία σχετίζεται κυρίως με άπειρες επισκέψεις στα μουσεία από όπου απέκτησε ποικίλες επιρροές. Αρχικά εμπνεύστηκε από τον Βαν Γκογκ αλλά και από τον Γκωγκέν, στη συνέχεια δούλεψε πολύ δίπλα στον Ματίς και στον Βλαμένκ με τους οποίους εισήγαγε το ρεύμα του φωβισμού, πέρασε από τον πουαντιγισμό, είχε επίσης εκείνη την περίφημη λονδρέζικη περίοδο, όπου απεικόνισε την βρετανική πρωτεύουσα σε μια σειρά πινάκων, κατά παραγγελία του γκαλερίστα Βολάρ. Στη συνέχεια προανήγγειλε τον κυβισμό εμπνεόμενος από τα σχήματα και τα φυσικά χρώματα του Σεζάν. Μόνο μετά το 1935 όταν αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στο Σαμπουρσί παγίωσε οριστικά το ύφος του μέχρι το θάνατό του.

Ήταν σίγουρα ένας από τους πιο ανήσυχους καλλιτέχνες στον εικοστό αιώνα.