Ο Γαλλοαλγερινός και η θάλασσα του Οδυσσέα

Πάει καιρός που η λεκάνη της Μεσογείου ήταν η κεντρική σκηνή της Ιστορίας, η οικουμένη του κόσμου. Οι αιώνες κύλησαν σαν νεράκι, τα μεγάλα γεγονότα έγιναν επεισόδια ενός παλιού μυθιστορήματος, οι ήρωες της Μεγάλης Θάλασσας, απέμειναν απλά ονόματα στο κάδρο του ανθρώπινου πολιτισμού.

Στο μεταξύ, η Μεσόγειος, η θάλασσα του Οδυσσέα, περίμενε από χρόνια τον καινούργιο αφηγητή της και τον βρήκε στο πρόσωπο ενός Γαλλοαλγερινού συγγραφέα που από τα τοπία μιας ακραίας φτώχειας στην Αλγερία μεταπήδησε στα σαλόνια της παρισινής διανόησης. Κουβαλούσε στις αποσκευές του ένα μοντέρνο μυθιστόρημα γεμάτο ήλιο μεσογειακό αλλά και μια καφκική αλληγορία από την πόλη του Οράν.

Ο Αλμπέρ Καμύ σε κάθε έργο του, μυθιστόρημα, διήγημα, δοκίμιο, αναμετριέται με τον ήλιο, το βράχο και το πέλαγος, κρατώντας μια ικμάδα καλοκαιριού ακόμα και στην καρδιά του χειμώνα.