Larsen C: Χορεύοντας, όπως ένας παγετώνας

Παγετώνας ή παγοκρηπίδα. Αυτή είναι η επιστημονική ονομασία του τεράστιου ακινητοποιημένου όγκου νερού Larsen C, ηλικίας 10.000 ετών, που βρίσκεται στην Ανταρκτική.

Ο Larsen C, με έκταση διπλάσια της Ουαλίας, κινείται τόσο αργά, ώστε δεν συλλαμβάνεται από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Λες και ο παλμός της κίνησής του απορροφάται από τον χώρο και τον χρόνο.

Στην ομώνυμη, νέα χορογραφία του Χρήστου Παπαδόπουλου, τα ανθρώπινα σώματα συντονίζονται στον ίδιο αέναο ρυθμό, σε μια ονειρική ακολουθία, όπου προοδευτικά φαντάζουν εξίσου απόκοσμα με το πολικό τοπίο.

Τρία χρόνια μετά το «Ιόν» και την παγκόσμια πρεμιέρα του στη ΣΤΕΓΗ, ο Χρήστος Παπαδόπουλος γίνεται ξανά παρατηρητής της κίνησης του ελάχιστου που, στην εσωτερικότητα και στην επανάληψή της, παράγει ζωή. Το “Larsen C” είναι ένα πάρτι-φόρος τιμής στην αθόρυβη μετάβαση των σωμάτων. Είναι «μια μεταφορά» σχολιάζει ο ίδιος, «της ζωής που, ακατανίκητη, προχωρά».

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΥ

Αφετηρία μου και έμπνευση είναι συνήθως μια στιγμή. Μια φευγαλέα εντύπωση που κράτησε ελάχιστα. Κάτι μικρό, μάλλον ασήμαντο, που δεν είμαι σίγουρος αν όντως έχει υπάρξει ή το έχω φανταστεί. Μένει όμως μέσα μου και επιμένει.

Μετά ξεκινάει ο αγώνας στην πρόβα να εμπιστευτώ αυτό το μικρό και να το πω σημαντικό. Να το υπερασπιστώ και να του δώσω χρόνο. Να επιχειρήσω να του δώσω μορφή χωρίς να το παραβιάσω· και μετά να περιμένω. Να εμπιστευτώ, τέλος, τη διαδικασία μέχρι να ξαναεμφανιστεί μπροστά μου πιο ολοκληρωμένο, φιλτραρισμένο από τη φαντασία των άλλων.

Είναι μια αναμονή για μια στιγμή που ελπίζεις πως θα έρθει .Όπως γίνεται και με τη ζωή.

Και όπως λέει ο ποιητής:

«Τι να πω για την Άνοιξη; Περιμένω να ξανάρθει».— Χρήστος Παπαδόπουλος

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος σπούδασε χορό και χορογραφία στην SNDO (School for New Dance Development) του Άμστερνταμ και Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

Έκανε το χορογραφικό του ντεμπούτο με το “Εlvedon”, ένα έργο για έξι χορευτές, με αφετηρία «Τα κύματα» της Βιτρτζίνια Γουλφ. Το “Εlvedon” υπήρξε η πρώτη επιλογή του πανευρωπαϊκού δικτύου Aerowaves 16 Dance Across Europe, ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι (Théâtre de la Ville και La Briqueterie), στο Άμστερνταμ και σε άλλες ευρωπαϊκές σκηνές. Πορεία σημαντικών διακρίσεων ακολούθησε και η δεύτερη δουλειά του, “Opus”.

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος επιστρέφει στη σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση τρία χρόνια μετά το «Ιόν», μια χορογραφία εμπνευσμένη από το φαινόμενο του ιονισμού. Η παράσταση ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2018 τη διεθνή περιοδεία της, η οποία διακόπηκε εξαιτίας της πανδημίας.

Η αλληλεξάρτηση του τόπου και του χώρου, οι σχέσεις που τείνουν από τα μικροσκοπικά στοιχεία στο καθημερινό και το πολιτικό, καθώς και η εντατική παρατήρηση της κίνησης χαρακτηρίζουν διαχρονικά την έρευνα και το έργο του Χρήστου Παπαδόπουλου. Κατά τον ίδιο τρόπο, επανέρχονται στο “Larsen C”.

Το Larsen C είναι μια παγοκρηπίδα στην Ανταρκτική. Παρέμενε ακέραια για περισσότερα από 10.000 χρόνια, μέχρι που το 2017 αποκολλήθηκε από αυτήν ένα τεράστιο παγόβουνο – υπολογίζεται στο 10% της συνολικής έκτασής της. Στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν, το μεγαλύτερο παγόβουνο του πλανήτη με το όνομα Α68 διασπάστηκε σε χιλιάδες κομμάτια ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.