«Δόξα τω Θεώ, γνωρίσαμε ένα ποιητή»

Σε ευχαριστούμε για όλα τα "γαλάζια πεύκα που τρέχουν στο μυαλό μας", για την "ατελείωτη εκδρομή ", σε τόπο "αγιασμένων τραγουδιών ".

Α, όλα τα γραμμένα από εσένα, τραγούδια αγιασμένα: " Σαν φιλιά είναι καρφωμένα, στον αέρα, όπως τ' άστρα που κοιτάς ", έχοντας "μάτια το φεγγάρι". Εσύ, που μας έκανες να ονειρευτούμε, έστω για μια βραδιά, ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε " ο Αμλετ της Σελήνης ".

Εσύ, που μας έμαθες να μιλάμε " σε αυλές και σε μπαλκόνια και σε χαμενους κήπους του Θεού" κι όλο να θαρρούμε " πως έρχονται τα αηδόνια".

Κε Μάνο, σας ευχαριστούμε, για όλα τα "μαλαματένια λόγια ". Που αφήσατε για εμάς, αλλά και για την άλλη την γενιά.

Δεν το έφερε τελικά "η μοίρα και τα χρόνια", αλλά το χάρισμα και η γενναιοδωρία σας απέναντι του και απέναντι μας.

Κι έτσι τώρα μπορούμε να λέμε:

Δόξα τω Θεω, γνωρίσαμε έναν ποιητή