Που να γυρίζεις; Μια αναφορά στον Παύλο Σιδηρόπουλο

Το να γράψει κάποιος μερικές αράδες για τον Παύλο Σιδηρόπουλο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Άλλωστε τι να πεις και τι να σκεφτείς για έναν άνθρωπο που έζησε τη ζωή του στα όρια και έφυγε για τον άλλο κόσμο ξεπερνώντας τα;

Αν υπάρχει κάποιος που αξίζει τον τίτλο του «Πρίγκηπα» της ελληνικής ροκ, αυτός δεν είναι άλλος από τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Ένας αληθινός ροκ σταρ ο οποίος ταξίδεψε γενιές και γενιές με τη μουσική και τους στίχους του.

Ο Παύλος πάνω απ' όλα ήταν άνθρωπος, είχε αδυναμίες από τις οποίες τελικά νικήθηκε. Στις 6 Δεκεμβρίου του 1990 σταμάτησε να μας δίνει ρυθμό η ανάσα του. Ήταν η στιγμή που το πάθος του για την ηρωίνη υπερίσχυσε της αγάπης του για τη ζωή.

Γεννημένος στις 27 Ιουλίου του 1948, ο Παύλος δεν πρόλαβε να τελειώσει την αποστολή του επί Γης, αφού στα 42 του χρόνια έφυγε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Πρόλαβε να μας αφήσει παρακαταθήκη μερικές αξέχαστες ροκ επιτυχίες οι οποίες συνοδεύουν ακόμα και σήμερα τις νύχτες μας, είτε είμαστε σε κάποιο μπαράκι, είτε στο σπίτι μας.

Μια αυθεντική ροκ φωνή, ένας καλλιτέχνης με ευαισθησίες, ένας άνθρωπος με αδυναμίες. Αυτός ήταν ο Παύλος και ευτυχώς για εμάς στα λίγα χρόνια που έζησε φρόντισε να μας αφήσει πολλές και σπουδαίες αναμνήσεις, αφού τα τραγούδια του θα τον κρατάνε πάντα ζωντανό στις μνήμες μας.

Και θα μας κάνει πάντα να αναρωτιόμαστε: Που να γυρίζεις;