Πέερ Γκυντ του Έντβαρντ Γκρηκ - Τι μουσική, τι ποίηση, τι τέχνη!
Η μετουσίωση ενός μεγαλόπνευστου έργου της λογοτεχνίας σε νότες δεν είναι απλή υπόθεση αλλά δεν είναι και κάτι αδύνατο
Ο Πέερ Γκυντ είναι, όπως όλα τα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας, μια κατάκτηση. Κατάκτηση ρυθμού, ιδεών, αυτογνωσίας και δραματικής τελειότητας. Πίσω από ένα τόσο εμβληματικό έργο δεν θα μπορούσε να βρίσκεται οποιοσδήποτε δημιουργός και ο Ερρίκος Ίψεν κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι. Ο άνθρωπος που άλλαξε τους όρους της θεατρικής τέχνης και σήκωσε με τα έργα του την αυλαία της εποχής του μοντερνισμού, δημιούργησε τον ιδεατό ήρωα της βασανιστικής αναζήτησης. Πρόκειται για μια αναζήτηση που αφορά τον εαυτό μας, τον πραγματικό και φανταστικό κόσμο που μας περιβάλλει, τα εγκόσμια αλλά και τη μεταφυσική.
Ένα τέτοιο έργο πολυδιάστατο, αυτάρκες και φωτεινό δεν μεταφέρεται εύκολα σε μια άλλη τέχνη αλλά ο Έντβαρντ Γκρηκ είχε... έμπνευση όταν οραματίστηκε τη μετουσίωσή του σε νότες. Και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε: Τι μελωδίες, τι ρυθμός, τι συμπαντική μουσική, με μια ταξιαρχία οργάνων, με τόσες εναλλαγές και αυξομειώσεις. Σπάνια η μουσική μίλησε με φθόγγους άμεσα μεταφράσιμους σε λέξεις και διανοήματα. Ακόμα σπανιότερα υπάρχει τόσο ενδιαφέρουσα και συναρπαστική φρασεολογία σε ένα οποιοδήποτε έργο κλασικής μουσικής. Οι μελωδικές ακροβασίες και οι ουρανοί του Γκρηγκ μας συνοδεύουν έκτοτε σε κάθε ανάταση, σε κάθε μουσική αναπόληση.
Μέσα σε όλα αυτά περιλαμβάνεται το περίφημο απόσπασμα με τίτλο «Στην Αίθουσα του Βασιλιά των Βουνών». Κορυφαία στιγμή η απαγωγή μιας νύφης από τον αντιήρωα Πέερ Γκυντ. Οργισμένοι οι συνδαιτυμόνες της γαμήλιας γιορτής τον καταδιώκουν και ο Πέερ πέφτει, χτυπώντας το κεφάλι του πάνω σε βράχο. Ξυπνά σε ένα βουνό που περιβάλλεται από τρολ. Το μουσικό θέμα ολοκληρώνεται με την απόδραση του Πέερ Γκυντ από το βουνό.