Και η τζαζ... το βιολί της!
Ο κομισάριος της τζαζ, ο Ντιουκ Έλινγκτον άφησε μεταξύ των άλλων μια εμβληματική στιγμή στην μουσική του εικοστού αιώνα με άξονα το βιολί και μερικούς από τους δεξιοτέχνες του
Το 1963 ο πιανίστας, συνθέτης και μπαντλήντερ Ντιούκ Έλιγκτον ηχογράφησε μια σειρά από standard με πρωταγωνιστή το βιολί και μερικούς από τους πιο επιφανείς εκπροσώπους του. Το ηχογραφημένο αυτό υλικό ωστόσο έμεινε στα συρτάρια της δισκογραφίας για 13 ολόκληρα χρόνια, ώσπου το 1976 η Atlantic το έθεσε σε κυκλοφορία με τίτλο: «Duke Ellington's jazz violin sessions».
Στις ηχογραφήσεις συμμετέχει η μπάντα του Έλιγκτον με σολίστες τον Στεφάν Γκραμπέλι, τον Ρέι Νανς και τον Σβεν Άσμουνσεν. Ο κατευναστικός ήχος του βιολιού και της βιόλας τυλίγει τις ηχογραφήσεις σε μια ατμόσφαιρα ρέμβης και νοσταλγίας. Τα δάχτυλα του εκάστοτε δεξιοτέχνη γλιστρούν ελεύθερα ανάμεσα στα ημιτόνια, παράγοντας υποδιαιρέσεις που αλλοιώνουν περίτεχνα το ορισμένο σχήμα της νότας.
Υπάρχει μια αύρα καμπαρέ και παρελθοντολογίας που αναδίδουν οι διασκευές αυτές γνωστών και αγαπημένων συνθέσεων όπου τα έγχορδα συνεπικουρούνται από τα πνευστά και όλα μαζί υπάγονται στην μαγεία ενός αλησμόνητου σουίνγκ. Κανένας μελοδραματισμός καμιά συναισθηματολογία, περισσότερο μια ανακεφαλαίωση όσων γράφτηκαν και ακούστηκαν στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα.
