Aνδριάνα Μπάμπαλη:«Ο Πορτοκάλογλου μου άνοιξε την πόρτα-Τα μπουζούκια πάντα θα μας κερδίζουν»

Συνέντευξη στον ΣΤΕΦΑΝΟ ΛΕΜΟΝΙΔΗ

Όταν την πρωτοδείς, έχεις απέναντί σου μια γλυκιά ύπαρξη, αν μιλήσεις, σε σκλαβώνει με τη φωνή της, και αν συζητήσεις, διαπιστώνεις ότι είναι μια σεμνή κοπέλα, χαμηλών τόνων, που δεν μοιάζει με τους καλλιτέχνες που πάντα έχουν κάποιο παράπονο. Τουναντίον, είναι ευτυχής για αυτά που έχει πετύχει και δεν είναι λίγα: στο τραγούδι, στο θέατρο, στον κινηματογράφο. Και βαδίζει με αυτοπεποίθηση και σιγουριά για το μέλλον, χωρίς ανασφάλειες. Η Ανδριάνα Μπάμπαλη, που ανέβηκε στη σκηνή χάρη στον Νίκο Πορτοκάλογλου, είναι η σημερινή καλεσμένη μας και σίγουρα θα την ξέρετε από το «Δεν είναι αργά», το «Γίνε κομμάτια» και το «Μοίρα μου έγινες» του μόνιμου φίλου και συνεργάτη Κώστα Λειβαδά. Και δεν είναι μόνο αυτά, υπάρχουν δικά της κομμάτια, διασκευές, αλλά και η συνεργασία με τους Calexiko στο Ηρώδειο, τον Νταλάρα, την Αλεξίου...

«Μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη, με γλέντια και μουσικές των γονιών μου που με έφεραν πιο κοντά στο τραγούδι. Η μαμά αγαπούσε τροβαδούρους τύπου Πάριου και ο μπαμπάς καντάδες λόγω καταγωγής από την Πάτρα. Πρώτη καλλιτεχνική ενασχόληση ο χορός και το μπαλέτο. Ανάμεσα σε αυτά παρακολουθούσα σπορ, ιδιαίτερα τα Μουντιάλ χάρη στον αδελφό μου. Έπαιξα και βόλεϊ στην Ηλιούπολη, ως τη μέρα που πήγα στο Ωδείο “Φίλιππος Νάκας” για να σπουδάσω κρουστά. Ήμουν 18 χρόνων και έψαχνα την εκτόνωση μέσω της μουσικής».

Πώς ανοίξατε την πόρτα του τραγουδιού;

Φτιάξαμε μια ορχήστρα και με έστειλαν σε μια οντισιόν, σε ηλικία 21 χρόνων. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου έψαχνε μια κοπέλα που να παίζει κρουστά και να κάνει φωνητικά. Έκανα παραδοσιακά κρουστά. Πήγαν αρκετά κορίτσια στο σπίτι του ενορχηστρωτή Μουράτογλου, ήταν εκεί και ο Οδυσσέας Τσάκαλος. Κάναμε δοκιμαστικό, το ηχογραφήσαμε και τελικά πήραν εμένα. Πέρασε βέβαια καιρός μέχρι να μου δώσει ο Πορτοκάλογλου το OK, ενώ συναντηθήκαμε και στο ενδιάμεσο.

Μπήκατε σε έναν νέο κόσμο.

Ξαφνικά. Είχα περάσει σε μια οικονομική σχολή και έκανα την πρακτική μου σε μια τράπεζα. Δεν πήρα πτυχίο, το πρωί δούλευα και το απόγευμα πρόβες με τον Πορτοκάλογλου για μια περιοδεία. Ήταν την εποχή που έκανε τον δίσκο «Παιχνίδια με τον διάβολο». Εκεί έκανα φωνητικά. Είχαμε κάνει βέβαια συναυλίες με το Ωδείο στο Κολέγιο Αθηνών και είχα πάρει το βάπτισμα. Ούτε που θυμόμουν τι έγινε, λες και ήμουν σε άλλον πλανήτη. Μπροστά σε πολύ κόσμο, έπαθα σοκ. Ήμουν τρακαρισμένη, είπα δημοτικά τραγούδια.

Πρώτη φορά σε στούντιο;

Έλεγα ένα τραγούδι σόλο και συνεχίσαμε σε συναυλίες στην Ελλάδα. Ζούσα σε παραμύθι, ήμουν πιτσιρίκα, ρούφαγα τις εμπειρίες. Ήμουν λίγο στον κόσμο μου. Μετά από ένα δυο χρόνια κάναμε συνεργασία με τον Κώστα Λειβαδά, δίπλα στον Πορτοκάλογλου. Ήμασταν οι μασκότ της παρέας.

Είχε κάνει ο Κώστας τότε κάποια επιτυχία;

Ναι, τον πρώτο δίσκο του με τη «Φολέγανδρο», το «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα». Γράφαμε τραγούδια μαζί, στίχους, μουσική. Μπήκα στα βαθιά, αλλά, όταν είσαι μικρός, έχεις άγνοια κινδύνου.

Και εκεί γίνατε τραγουδίστρια;

Δεν θα το έλεγα, δεν είχα κάψα, αλλά μου άρεσε πολύ που ήμουν μέλος της ομάδας και περνούσα καλά. Με τον Πορτοκάλογλου έμεινα πεντέμισι χρόνια. Από το 1999 ως το 2004.

Σχολή ο Πορτοκάλογλου;

Βέβαια, η πρώτη επαγγελματική δουλειά μου. Πρώτη επιτυχία «Δεν είναι αργά για θαύματα», πρώτο μου τραγούδι στη δισκογραφία, και μετά έγινε το «μπαμ» με το «Μοίρα μου έγινες». Έκλεισε ο κύκλος μου με τον Πορτοκάλογλου. Αυτός για να βρει κάτι άλλο και εγώ να ψάξω άλλα πράγματα.

Και πού συνεχίσατε;

Πήγα στο «Αθηνών Αρένα», με φώναξε ο Νταλάρας και ήταν μαζί με τον Ρέμο, σε μεγάλη πίστα. Άλλος κόσμος. Δεν μου ταίριαζε αυτό το είδος και δεν το ξαναέκανα. Συνεργάστηκα όμως με την Αλεξίου, την Τσαλιγοπούλου, τον Πυροβολάκη, τον Δρογώση, τους Μπλε, τον Ζιώγαλα, τον «Ρους». Έκανα και δικές μου συναυλίες μετά το 2004. Συνεργαζόμουν περισσότερο με ανθρώπους της γενιάς μου και με άτομα που συμπαθώ. Αυτό ήθελα. Δεν μπορούσα τις γκρίνιες.

Βιοποριζόσασταν από το τραγούδι;

Ναι, ήταν καλές εποχές. Κάναμε πολλές συναυλίες και είχαμε εμφανίσεις τέσσερις φορές την εβδομάδα, κάτι που είναι σπάνιο πλέον. Δύο και πολλές είναι. Μη σου πω ότι έμεινε πλέον ένα Σάββατο.

Στο σπίτι τι έλεγαν;

Δεν μου ασκούσαν πίεση. Από μικρή ηλικία ζούσα μόνη μου, πλήρωνα τους λογαριασμούς μου και είχα την άνεση. Οι γονείς πάντα μου έλεγαν να είμαι αυτάρκης. «Μη σε κρατάει κανείς με τα λεφτά» έλεγε ο πατέρας μου.

Πείτε μας για τις δουλειές σας…

Έκανα συναυλίες με δικά μου τραγούδια και με διασκευές. Με τον Κώστα Λειβαδά παίζουμε μαζί από το 1999 και βρισκόμαστε συχνά.

Άλλαξε το τραγούδι από τότε;

Το έντεχνο από το 1990 ήταν σε άνθιση, μετά ατόνησε, πέρασαν μπροστά τα μπουζούκια που είναι διαχρονικά. Πάντα μας κερδίζουν τα μπουζούκια με το νταχτιρντί. Λόγω ψυχοσύνθεσης του Έλληνα. Δεν έπεσα στον πειρασμό να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο γιατί δεν το υποστηρίζουν η φωνή μου, η παρουσία μου, η ψυχολογία μου. Δεν το έχω.

Μετανιώσατε για κάποια δουλειά σας;

Όχι, γιατί κάνω επιλογές, είμαι στον δρόμο μου. Δεν είμαι όμως στη χώρα που θα ήθελα, στη Γαλλία, στην Ιταλία, γιατί εδώ το ποπ τραγούδι δεν είναι ψηλά. Από μικρή άκουγα Μαντόνα, τώρα ακούω πολλά και διαφορετικά πράγματα. Ακούω μουσική από το τηλέφωνο με τα ακουστικά μου από το Spotify.

Πηγαίνετε σε συναυλίες;

Όχι πολύ, είμαι αγοραφοβικό άτομο.

Κι όταν είστε πάνω στην πίστα;

Το ξεχνάω, δεν μπορώ όμως την πολυκοσμία.

Η μεγαλύτερη συναυλία σας ήταν στον Λυκαβηττό;

Όχι, μαζί με τον Πορτοκάλογλου στο Μιλένιουμ. Έκανα φωνητικά.

Η πιο αξέχαστη συναυλία;

Με τους Calexiko στο Ηρώδειο.

Πού σας βρήκαν;

Η ατζέντης τους μας είδε στην Αγγλικανική Εκκλησία. Είχα φτιάξει ένα γκρουπ, τις «Καρδερίνες». Ήταν μια εκδήλωση του σταθμού «Pepper». Aυτή μας έφερε σε επαφή. Πολύ δεμένη ορχήστρα, πολύ καλοί μουσικοί, επαγγελματίες.

Είπατε και σόλο τραγούδια;

Είπα δύο ντουέτα με τους Calexico «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη» και τη μεγάλη τους επιτυχία «Ballad of the cable hogue».

Πόσες πρόβες κάνατε;

Την ημέρα της συναυλίας μόνο. Είχα ξανατραγουδήσει στο Ηρώδειο, τρεις τέσσερις φορές. Εκεί νιώθεις ένα δέος.

Στο εξωτερικό κάνατε συναυλίες;

Με το «Δαγήπολη» του Γιώργου Χρηστάκη. Παίζαμε, τραγουδούσαμε και χόρευαν χορευτές ΑμεΑ μαζί με αρτιμελείς. Η ψυχολογία τους είναι πολύ καλή. Αισιόδοξοι και δυνατοί, παρά τα προβλήματά τους. Και τα παιδιά και οι οικογένειές τους. Πήγαμε Τουρκία, Ιταλία, Αμερική.

Και Αμερική;

Είχα πάει και με τον Χατζηγιάννη.

Συνεργαστήκατε με όλο τον κόσμο. Παίξατε και με τον Τζίμη Πανούση;

Όχι, αλλά ήμουν φαν. Πηγαίναμε και τον ακούγαμε συχνά με τον αδελφό μου.

Tώρα τι ετοιμάζετε;

Μια μουσικοθεατρική παράσταση με την ορχήστρα του Θοδωρή Λεμπέση, μαζί με την ηθοποιό Θεοδώρα Σιάρκου, την ιστορία του Πινόκιο. Τραγουδάω χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Θα κυκλοφορήσει και δίσκος ντουέτο με τον Γιώργη Χριστοδούλου. Κάναμε ήδη τη διασκευή, το «Μη μου μιλάς για καλοκαίρια». Θα έχει απρόβλεπτες διασκευές. Ποπ τραγούδια του 1990. Με τον Γιώργη κάναμε από παλιά και μια παράσταση με ντουέτα, με αφορμή μια εμφάνιση στο Μικρό Παλλάς, με δύο μουσικούς.

Έχετε έσοδα από τους δίσκους;

Κάποια δικαιώματα, περισσότερα αν γράφεις στίχο και μουσική. Πιο πολλά κερδίζεις από τις συναυλίες. Το Spotify δίνει λίγα χρήματα. Περάσαμε από τα CD σε ψηφιακή εποχή. Χρειάζεται όμως επαναδιαπραγμάτευση με την εταιρεία. Κάθε χώρα έχει εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων. Οι περισσότεροι είναι στην «Αυτοδιαχείριση» και υπάρχει και η «Εδέμ».

Τελικά, ποια είστε όσον αφορά τον χώρο της μουσικής;

Είμαι λάτρης της τέχνης, μου αρέσει η δουλειά μου, δεν θέλω να βάλω ταμπέλα. Κάποια μου πάνε περισσότερο, κάποια λιγότερο.

Τι να περιμένει ο κόσμος από την τέχνη στο μέλλον;

Τώρα πουλάμε μόνο στο ψηφιακό. Η τεχνητή νοημοσύνη με δυο λέξεις σου βγάζει τραγούδι. Όπως το τελευταίο των Βeatles. Yπάρχει πολλή πληροφορία και ο καθένας μπορεί να βγάλει ένα τραγούδι. Ναι μεν σου δίνει ελευθερία, αλλά επικρατεί ο πιο ισχυρός.

Βγάλατε τραγούδια μόνο σε πλατφόρμα;

Ναι, τα τελευταία χρόνια μόνο από πλατφόρμες κι αυτό που πήγε πολύ καλά ήταν το αγγλόφωνο «spell». Παίχτηκε και στο εξωτερικό και με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί είναι δική μου δημιουργία.

Πώς γράφετε;

Εμπνέομαι όταν παίζω κιθάρα. Σύντομα θα πάρω και πτυχίο. Μπορώ να γράψω και κατά παραγγελία.

Δηλαδή;

Να σου πουν «θέλω ένα καλοκαιρινό τραγούδι, με ταξίδι σε πλοίο». Εκεί που κάθομαι, μου έρχεται το τραγούδι.

Πώς σκέφτεστε το εαυτό σας σε δέκα χρόνια;

Δεν τον σκέφτομαι. Την υγεία μας να έχουμε και βλέπουμε. Βάζω στόχους, να πάρω ας πούμε το πτυχίο στην κιθάρα, αλλά δεν στοχεύω μακροπρόθεσμα.

Σας πάει η ζωή;

Ναι, και μου πήγε καλά, πάω με το ρεύμα.

Στην ιδιωτική ζωή σας;

Μου αρέσει να περπατάω και να είμαι κοντά στη φύση. Με διώχνει η πόλη, γι’ αυτό και από το Χαλάνδρι μετακόμισα στη Νέα Πεντέλη. Συζώ με τον Άκη Κατσουπάκη, που είναι μουσικός και κάνει ενορχηστρώσεις. Έπαιζε πιάνο στον Πορτοκάλογλου, ήμασταν στην ίδια μπάντα. Παίζουμε και μαζί, όχι βέβαια σταθερά. Το καλοκαίρι δεν βλεπόμαστε πολύ. Έπαιζε φέτος με τον Μάλαμα, χαιρετηθήκαμε και ξαναβρεθήκαμε τον Σεπτέμβριο.

Και πώς βρίσκετε δουλειές;

Έχουμε ατζέντηδες, αλλά μιλάμε μεταξύ μας και κάνουμε συνεργασίες.

Ελεύθερο χρόνο έχετε;

Τώρα με την κιθάρα όχι πολύ. Παράτησα και τα κρουστά γιατί δεν ταιριάζουν. Είμαι της μελωδίας.

Ασχολείστε με τα σπορ;

Πάω γυμναστήριο και πρόσφατα είδα το ντοκιμαντέρ για τον Μπέκαμ. Μου άρεσε πολύ. Είναι πολύ συμπαθητικός και η γυναίκα του αφανής ήρωας.

Μπήκατε στη θέση της;

Όχι, καμία σχέση. Αυτοί είναι διάσημοι παγκοσμίως. Το πιο δύσκολο σε αυτό το ζευγάρι ήταν το κυνήγι των παπαράτσι. Κι επειδή στην Αγγλία ο κίτρινος τύπος ανθεί, κάνουν δύσκολη ζωή. Αυτό που περιέγραφε με την αποβολή του στο Μουντιάλ. Τον έφτυναν επί χρόνια. Είναι ανατριχιαστικό. Και ήταν πιτσιρίκι.

Εσείς είχατε τέτοια προβλήματα;

Όχι, δεν ασχολούνται μαζί μου και δεν ασχολούμαι κι εγώ μαζί τους. Αυτό το διαλέγεις. Υπάρχουν και διεθνείς σταρ που κρατάνε μυστική την ιδιωτική ζωή τους. Το ζεύγος Μπέκαμ ήταν ελκυστικό ζευγάρι και έκανε κοσμική ζωή.

Διακοπές;

Συχνά στη Στελίδα της Νάξου, σε μια φίλη που τη γνώρισα την περίοδο της τράπεζας. Για λίγο καιρό βέβαια, γιατί έχουμε και περιοδείες. Σε αυτήν εκμυστηρευόμουν τις επιθυμίες μου. Της έλεγα «κάνε τον σταυρό σου να με πάρει ο Πορτοκάλογλου».

Καθόρισε τη ζωή σας;

Ναι, γιατί μου έδωσε την πρώτη ευκαιρία. Δεν τον βλέπω πλέον τόσο συχνά. Με κάλεσε βέβαια τρεις φορές στην εκπομπή του «Μουσικό κουτί». Μια φορά ως κύριο πρόσωπο.

Κάνατε τηλεόραση, θέατρο, κινηματογράφο;

Ναι, έπαιξα στην «Άπνοια» και στη ζωή του Σογιούλ «Ας ερχόσουν για λίγο» με τον Μπέζο και την Τάνια Τρύπη. Στην παράσταση «Νούρα» με τη Μαριάννα Τουμασάτου, στο «Γκρης ηλέβεν» με Γιώργο Νανούρη και Γιώργο Καραμίχο και στην τελευταία παράσταση του Κώστα Καζάκου «Πώς να σωπάσω».

Είστε γεμάτη;

Μια χαρά, κι όσο μεγαλώνεις ηρεμείς. Μια χαρά είμαι και οικονομικά.

Δεν μοιάζεις με τους άλλους καλλιτέχνες που συνεχώς γκρινιάζουν.

Είναι η διαχείριση της ζωής σου. Δεν ξοδεύω αλόγιστα και μου αρκούν αυτά που έχω.

Και τι θα κάνετε μετά τα Χριστούγεννα;

Κάτι θα έρθει...

*** Το «Γίνε κομμάτια» (νυχτερινό ρέγκε), μαζί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου, ανέβηκε στα charts στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Ο κρατικός σταθμός της γαλλικής ραδιοφωνίας RFI είχε το «Γίνε κομμάτια» στο Top-10 για περισσότερο από τρεις μήνες.

*** Το 2004 η Ανδριάνα ήταν υποψήφια στα Βραβεία «Αρίων» (τα επίσημα μουσικά βραβεία της IFPI) για «Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Καλλιτέχνη» και «Καλύτερη Γυναίκα Ποπ Τραγουδίστρια».

*** Τον Μάιο του 2005 υπέγραψε στην EMI και κυκλοφόρησε το δεύτερό της προσωπικό άλμπουμ «Μην πεις ποτέ», ενώ ακολούθησε επανέκδοση του δίσκου, που περιείχε ένα επιπλέον τραγούδι του Στέφανου Κορκολή και της Ρεβέκκας Ρούσση, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε πολύ δημοφιλές διαφημιστικό σοκολάτας.

*** Τον Ιούνιο του 2007 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Δες καθαρά». Το βίντεο του ομώνυμου τραγουδιού, μια διασκευή του «Face à la mer» του Γάλλου Calogero με ελληνικούς στίχους του Νίκου Μωραΐτη, σε σκηνοθεσία Μαρίας Σκόκα, κέρδισε το βραβείο Best Music Video στα Mad Video Music Awards 2008.

*** Έναν χρόνο μετά, η πολύ δημοφιλής τηλεοπτική σειρά «Το νησί» χρησιμοποιεί το «Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου» από το The Rose Tattoo (πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου, 1950), για τραγούδι τίτλων, κάνοντάς το επιτυχία. Στις 20 Οκτώβρη 2010 το τραγούδι έφτασε στο #1 των ψηφιακών πωλήσεων, ενώ συμπεριλήφθηκε και στο σάουντρακ της σειράς, με πολλές πωλήσεις.

*** Το 2018, επιστρέφοντας στην EMI, κυκλοφορεί το πρώτο της αγγλόφωνο τραγούδι, σε δική της μουσική και στίχους, με τίτλο «Spell» και την άνοιξη του 2020 το γαλλόφωνο «L' Amour» σε στίχους του Ποσειδώνα Γιαννόπουλου και μουσική δική της, το οποίο κυκλοφόρησε και σε ελληνική έκδοση (Γαλλικό Φιλί) με στίχους του Monsieur Minimal.

*** Έχει στο ενεργητικό της έξι προσωπικούς δίσκους και πολλές συνεργασίες με κορυφαία ονόματα του χώρου.