Θρήνος στην παγκόσμια μουσική σκηνή - Πέθανε η Τίνα Τέρνερ

Θρήνος στην παγκόσμια μουστική σκηνή. Πέθανε σε ηλικία 83 ετών (26/11/1939) η σπουδαία και πολυβραβευμένη τραγουδίστρια, Τίνα Τέρνερ. Υπήρξε μία από τις κορυφαίες φωνές όλων των εποχών, αφήνοντας το στίγμα της για πολλές δεκαετίες, ενώ αποτέλεσε και σημείο αναφοράς για την αφροαμερικανική κοινότητα. Μια γυναίκα-σύμβολο, δημιουργώντας από τις στάχτες της μια ροκ σταρ, mega star, που πούλησε διακόσια εκατομμύρια δίσκους και έπαιξε ζωντανά μπροστά στο μεγαλύτερο κοινό που έπαιξε ποτέ καλλιτέχνις στην ιστορία της ποπ.

Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο εκπρόσωπός της. Όπως ανέφερε στην ανακοίνωση, έφυγε από τη ζωή μετά από μάχη που έδινε για την υγεία της. «Η Τίνα Τάρνερ, η ‘βασίλισσα του Rock’n Roll’ έφυγε σήμερα ειρηνικά, σε ηλικία 83 ετών, καθώς έπασχε από μια ασθένεια εδώ και χρόνια, στο σπίτι της στο Küsnacht κοντά στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Μαζί της, ο κόσμος χάνει έναν θρύλο της μουσικής και ένα πρότυπο» αναφέρει η ανακοίνωση.

Η ζωή και η καριέρα της

Γεννήθηκε στο Nutbush του Τενεσί. Έζησε σχεδόν σε όλες τις νοτιοανατολικές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών και ξεκίνησε να τραγουδά στις τοπικές εκκλησιαστικές χορωδίες. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1958 ως τραγουδίστρια με το συγκρότημα Kings of Rhythm του Ike Turner, αρχικά κάνοντας ηχογραφήσεις με το όνομα "Little Ann". Η πρώτη εμφάνισή της στο κοινό με το όνομα Τίνα Τέρνερ έγινε το 1960 ως μέλος του συγκροτήματος Ike & Tina Turner Revue.

Ακολούθησε η επιτυχία με μια σειρά από σημαντικά hits συμπεριλαμβανομένων των "A Fool in Love", "River Deep – Mountain High" (1966), "Proud Mary" (1971) και "Nutbush City Limits" (1973), ένα τραγούδι που έγραψε η ίδια. Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο I, Tina (1986), αποκάλυψε αρκετές στιγμές σκληρής κακοποίησης της ίδιας από τον Ike Turner πριν τον χωρισμό τους το 1976 και το επακόλουθο διαζύγιό τους το 1978. Μεγαλωμένη ως βαπτίστρια, ασπάστηκε τον βουδισμό το 1971 χάρη στον ψαλμό Nam Myoho Renge Kyo, για τον οποίο η Τέρνερ έχει αναφέρει ότι την έχει βοηθήσει να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές.

Μετά το διαζύγιό της από τον Ike, ξανάχτισε την καριέρα της πραγματοποιώντας συναυλίες. Την δεκαετία του 1980, η Τέρνερ έκανε μια ηχηρή επιστροφή στην δισκογραφία με αρκετά hits, ξεκινώντας στα τέλη του 1983 με το single "Let's Stay Together" και ακολούθησε το 1984 η κυκλοφορία του πέμπτου σόλο δίσκου της με τίτλο Private Dancer, το οποίο έγινε παγκόσμια επιτυχία. Ο δίσκος περιλάμβανε το τραγούδι "What's Love Got to Do with It", που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της Τέρνερ και κέρδισε τέσσερα βραβεία Γκράμμυ, μεταξύ των οποίων του Δίσκου της Χρονιάς.

Η σόλο επιτυχία της συνεχίστηκε καθ'όλη την δεκαετία του 1980 και του 1990 με πλατινένιους δίσκους συμπεριλαμβανομένων των Break Every Rule και Foreign Affair αλλά και με singles όπως τα "We Don't Need Another Hero (Thunderdome)", "Typical Male", "The Best", "I Don't Wanna Fight" και "GoldenEye", παράλληλα με το ομώνυμο τραγούδι για την ταινία James Bond (1995).

Το 1993, η ταινία What's Love Got to Do with It, μια βιογραφική ταινία που διασκευάστηκε από την αυτοβιογραφία της, κυκλοφόρησε μαζί με ένα soundtrack album. Παράλληλα με την μουσική καριέρα της, η Τέρνερ απέκτησε φήμη και μέσω της υποκριτικής καθώς συμμετείχε σε ταινίες, συμπεριλαμβανομένων του ρόλου της Acid Queen στο ροκ μιούζικαλ Tommy (1975), του πρωταγωνιστικού ρόλου στην ταινία δράσης Mad Max Beyond Thunderdome (1985) μαζί με τον Μελ Γκίμπσον και έναν ρόλο στην ταινία Last Action Hero (1993).

Το 2008 η Τέρνερ επέστρεψε στην δισκογραφία μετά από ένα σύντομο διάλειμμα με την σειρά συναυλιών Tina!: 50th Anniversary Tour. Η πειοδεία αυτή έγινε ένα από τα σόου με τον υψηλότερο αριθμό πωληθέντων εισιτηρίων για το 2008–09. Παρόλο που η Τέρνερ είναι Αμερικανίδα πολίτης εκ γενετής, η ίδια απαρνήθηκε την αμερικανική υπηκοότητά της το 2013 όταν απέκτησε την ελβετική υπηκοότητα.

Καθ'όλη την διάρκεια της καριέρας της, η Τέρνερ έχει κερδίσει 12 βραβεία Γκράμμυ, τρία βραβεία Grammy Hall of Fame και ένα βραβείο Grammy Lifetime Achievement. Είναι η μόνη γυναίκα καλλιτέχνης που έχει λάβει συνεχόμενες υποψηφιότητες στα βραβεία Γκράμμυ στις κατηγορίες pop, rock και R&B. Το 1993, τα World Music Awards αναγνώρισαν τα χρόνια και την προσφορά της στην μουσική βιομηχανία και της απένειμαν το βραβείο Legend Award.