Μπούγκι-Γούγκι και Άγιος ο Θεός!
Η μόδα του μπούγκι αν και σχετικά πρόσκαιρη είχε αρκετές αναλαμπές και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πρώτη μεγάλη συναυλία τζαζ που έγινε στο Κάρνεγκι Χολ.
Είναι μια από τις πρώτες μεγάλες συναυλίες για το φιλόμουσο κοινό και σίγουρα αποτελεί γεγονός για την τζαζ μουσική. Η συναυλία στο «Κάρνεγκι Χολ» έλαβε χώρα μπροστά σε ένα κοινό 4000 ανθρώπων και ήταν ένα ποτ-πουρί από διάφορα στυλ τζαζ της δεκαετίας εκείνης. Στο μουσικό αυτό γεγονός δέσποσε φυσικά η μεγάλη μπάντα του Μπένι Γκούντμαν με μουσικούς και από την ορχήστρα του Κάουντ Μπέισι αλλά και μουσικούς από την ορχήστρα του Ντιουκ Έλινγκτον.
Ο Έλινγκτον δεν συμμετείχε στη συναυλία, όχι όμως γιατί περιφρονούσε μια τέτοια εκδήλωση. Μπορεί να αντιμετώπιζε με κάποια σκωπτική διάθεση τη λατρεία του κοινού για ορισμένους μπάντλιντερς του σουίνγκ αλλά στις δηλώσεις του ήταν πάντοτε πολύ μετρημένος. Άλλωστε το 1932 είχε ήδη συνθέσει το αλησμόνητο It don't mean a thing if it Ain't Got a Swing.
Ο ίδιος δεν θεωρούσε πάντως την εποχή του σουίνγκ πιο σημαντική από την εποχή του τσάρλεστον και στην τελευταία δεκαετία ειρήνης πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο συνέχιζε να συνθέτει σπουδαία πράγματα, διατηρώντας μια μεγάλη μπάντα που σε επίπεδο έμψυχου δυναμικού παράμενε ό,τι πιο δυνατό στην αυτοσχεδιαστική μουσική.
