Πώς περνάω την καραντίνα στο σπίτι
Ο Κώστας Τσουμπρής γράφει για τη νέα του καθημερινότητα - Εργασία από το σπίτι και τι άλλο ακόμη για να περάσει η ημέρα λόγω της καραντίνας από τον κορονοϊό.
Πρωτόγνωρες καταστάσεις ζούμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι, που είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Το σπίτι σπάνια το βλέπαμε (μόνο για… ύπνο και φαΐ) και τώρα το βλέπουμε συνέχεια. Πώς είναι 24/7 μέσα σε αυτό; Ζόρι λίγο, εάν έχεις μάθει αλλιώς, όλα όμως συνηθίζονται! Ακόμη και αυτό!
Το ευχάριστο είναι (ευχάριστο τρόπος του λέγειν) ότι οι μέρες περνάνε γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Περνάει μία εβδομάδα και λες πότε πέρασε. Κάτι που έκανες πριν από μία εβδομάδα και νομίζεις ότι το έκανες χθες. Τουλάχιστον να περάσει έτσι γρήγορα η καραντίνα και να επιστρέψουμε σύντομα στην κανονικότητα.
Ολυμπιακός: Ψάχνοντας το εύκολο γκολ...
Πώς κυλάει αλήθεια μια ημέρα; Το καλό για εμάς και παρήγορο είναι ότι έχουμε ακόμη τη δουλειά μας. Περνάει επομένως κάποιος χρόνος, δημιουργικός εφόσον αγαπάς αυτό που κάνεις. Για σκεφτείτε κι αυτούς που δεν δουλεύουν αυτό τον καιρό, τι ζόρι τραβάνε. Δεν έχουν τι να κάνουν. Αν και πάντα πρέπει να βρίσκεις πράγματα να κάνεις, γιατί αλλιώς δεν ζεις, είσαι ζόμπι.
Περνώντας στον εαυτό μας, προσπαθούμε να μην αλλάξουμε το ωράριό μας, σαν να μην έχει αλλάξει κάτι. Ξυπνάμε δηλαδή την ίδια ώρα, καφές, κουλούρι, καθαρισμός του γραφείου με αντισηπτικά και ξεκίνημα σιγά σιγά της δουλειάς. Η πιτζάμα βγαίνει για να μη νιώθεις ότι είσαι διακοπές. Διάλειμμα για το μεσημεριανό φαγητό και συνέχεια της δουλειάς. Το καλό τώρα είναι ότι ξεμπερδεύεις γρηγορότερα. Βραδινοί αγώνες δεν υπάρχουν, οπότε κλείνεις τα θέματά σου νωρίτερα.
Απλά πρέπει να ακονίζεις το μυαλό σου και να σκέφτεσαι διάφορες ιδέες, από τη στιγμή που η αθλητική δραστηριότητα έχει σταματήσει. Φυσικά τα σόσιαλ μίντια βοηθάνε για να χαλαρώσεις λίγο. Facebook, instagram και συνομιλία με φίλους για να μην αισθανθείς τελείως αποξενωμένος. Λίγο διάβασμα επίσης εφημερίδων και περιοδικών. Μουσική πια δεν μας αρέσει να ακούμε σπίτι.
Κι όταν έχεις τελειώσει τη δουλειά, ξάπλα στον καναπέ και λίγη τηλεόραση. Φαν του νέτφλιξ δεν είμαστε, γενικότερα ποτέ δεν μπορούσαμε να δούμε ταινίες στο σπίτι (μόνο στο σινεμά). Επομένως… «Άγριες Μέλισσες» και άγιος ο Θεός! Ευκαιρία είναι τώρα που έχει και επαναλήψεις να δούμε τα πρώτα επεισόδια που δεν βλέπαμε και είχαμε χάσει. Και εν αναμονή των καινούργιων επεισοδίων που προβλέπονται καυτά!
Εξυπακούεται ότι την ώρα της δουλειάς ενημερωνόμαστε διαρκώς και για τις εξελίξεις στον κόσμο γύρω από τον κορονοϊό. Προσπαθούμε μέσω έγκυρων σάιτ και θέλοντας να αποφεύγουμε την τρομολαγνεία.
Από τη στιγμή της απαγόρευσης κυκλοφορίας ελαχιστοποιήσαμε και τις εξόδους από το σπίτι. Μια σύντομη έξοδο μόνο για καφέ, σούπερ μάρκετ και λίγο περπάτημα. Το Σαββατοκύριακο περισσότερη άσκηση για να ξεπιαστούμε και λίγο. Ξέρουμε όλοι πόσο βλάπτει το καθισιό. Ήμασταν που ήμασταν της καθιστικής εργασίας, τώρα ακόμα χειρότερα.
Πιο άβολα προσωπικά εμείς νιώσαμε την ημέρα των γενεθλίων μας. Μετά από χρόνια δεν το γιορτάσαμε κάπου έξω, μαζί με τους φίλους μας και ήταν κάποια γενέθλια που δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ. Το ζήσαμε κι αυτό!
