Η «Σχεδία» έχει το δικό της σπίτι (vid)

Κατηφορίσαμε στο κέντρο της Αθήνας, στην Κολοκοτρώνη 56, για να δούμε το νέο δημιούργημα της «Σχεδίας», το προσεγμένο και καλοφτιαγμένο εστιατόριο «Σχεδία home». Mε ό,τι καταπιάνεται ο επικεφαλής του εγχειρήματος, Χρήστος Αλεφάντης, το κάνει με υπευθυνότητα, μεράκι και πρωτοτυπία.

Η ιστορία μας ξεκινά το 2005, όταν ο γεννημένος στη Μελβούρνη ήρωάς μας, με καταγωγή από το Άργος, αποφασίζει να μετατοπίσει την… έδρα του στην Αθήνα συνεχίζοντας να ζει «την τυραννία της απόστασης», για να εργαστεί στο περιοδικό «Γαλέρα» και μετά να δημιουργήσει την ποδοσφαιρική ομάδα αστέγων, που έπαιξε με επιτυχία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Εκεί συνάντησε τους Δανούς ομοϊδεάτες του, που τον μυούν στην ιδέα του περιοδικού, και ο σπόρος μεταφυτεύεται πλέον και στην Ελλάδα, με τη βοήθεια του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», που έδωσε για… μαγιά 80.000 ευρώ. Το περιοδικό, που ξεκίνησε τον Μάρτιο 2013, έχει τιράζ 60.000, έφτασε να είναι τρίτο στην κυκλοφορία πανελλαδικά, αλλά ο ανήσυχος Αλεφάντης και η ομάδα του δεν σταμάτησαν εκεί. Τα περιοδικά που έμεναν απούλητα δεν τα έστελναν για ανακύκλωση. Οι άστεγοι τα έκαναν χειροτεχνήματα και με την πώλησή τους έβρισκαν σπίτι. Δεν τους έφτανε όμως μόνο αυτό, πέρασαν και στη δημιουργία ενός εστιατορίου, του «Σχεδία home», όπου δουλεύουν άστεγοι με την εποπτεία του σεφ Λευτέρη Λαζάρου και του συνεργάτη του Γιάννη Υφαντίδη. Τα κριτήρια πρόσληψης ήταν τρία:

• Οι υποψήφιοι να έχουν βράσει τουλάχιστον ένα αβγό.
• Να είναι άνω των 50 χρόνων.
• Να επιθυμούν να εργαστούν.

Στην κουζίνα και στο μενού του «Σχεδία home» κυριαρχούν οι «γεύσεις της μαμάς» και όπως τόνισε ο Αλεφάντης: «Αγωνιζόμαστε να δημιουργήσουμε έναν χώρο όπου ο επισκέπτης θα θέλει να έρθει, ούτως ή άλλως. Για το φαγητό, τη μουσική, τα χρηστικά αντικείμενα “Σχεδία αρτ”, τα ροφήματα και τα κοκτέιλ, τη ζεστασιά του χώρου, το περιβάλλον, για όλους τους καλούς λόγους. Στον χώρο λειτουργεί το πωλητήριο και εκθετήριο των αντικειμένων υψηλής αισθητικής και ποιότητας “Σχεδία αρτ” που έχουν εκπαιδευθεί να δημιουργούν από το χαρτί των αδιάθετων τευχών συνάνθρωποί μας, τους οποίους η ζωή έφερε στο δίκτυο των πωλητών του ελληνικού περιοδικού δρόμου».

Στο μπαρ, ο βραβευμένος μπαρ τέντερ Πέτρος Μυτιληναίος έχει επιμεληθεί τη λίστα με τα κοκτέιλ, αλλά και όλο τον σχεδιασμό, ενώ τους «ήχους» φροντίζουν οι μουσικοί παραγωγοί Γιώργος Μουχταρίδης (διευθυντής του «Pepper 96,6») και Αλεξάνδρα Γιαλίνη (Τρίτο Πρόγραμμα).

Η κουζίνα της μαμάς με προσιτές τιμές

Το μενού έχει σχεδιαστεί με κριτήριο να θρέψει τους ανθρώπους και να ξυπνήσει μνήμες της κουζίνας της μαμάς. Έχει όσπριο, λαδερό, μαγειρευτό φαγάκι. Θέλουν να πάει κόσμος να δει το εκθετήριο, να τον προσκαλέσουν να αγοράσει κάτι. Στο μενού προστίθενται συνεχώς νέα πιάτα, νέες γεύσεις (η ζεστή σαλάτα με αλμύρα και μανούρι, αλλά και ο καπνιστός ξιφίας με τοματίνια είναι δύο από τα πιάτα που προστέθηκαν, ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο το επίπεδο των γεύσεων), έχοντας πάντα κατά νου πώς ο τιμοκατάλογος θα είναι προσιτός για όλους τους παραδοσιακούς φίλους της «Σχεδίας».

Υπάρχει επίσης μέριμνα για τους επισκέπτες που έχουν ξεπεράσει τα «δύο-τρία ποτηράκια» να επικοινωνούν με μια εταιρεία ταξί για την ασφαλή μεταφορά τους στον τόπο κατοικίας τους. Στο υπόγειο βρίσκεται η κουζίνα, στο ισόγειο το πωλητήριο-εκθετήριο «Σχεδία αρτ», μαζί με το καφέ-μπαρ και το εστιατόριο, στο πατάρι τα εργαστήρια «Σχεδία αρτ» και η διανομή του περιοδικού, στον πρώτο όροφο τα γραφεία, όπου οκτώ άνθρωποι αγωνίζονται να υλοποιήσουν αυτά και άλλα πολλά κοινωνικά προγράμματα που θα ακολουθήσουν. Ο χώρος των εργαστηρίων είναι επισκέψιμος σε όποιον θέλει να δει «από πρώτο χέρι» πώς ένα παλιό περιοδικό, «κάτι» που μπορεί να μοιάζει «σκουπίδι», αποκτά α νέα ζωή, μεταμορφώνεται σε ένα νέο προϊόν υψηλής αισθητικής και ποιότητας. Στον χώρο σύντομα θα ξεκινήσει και ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος εργαστηρίων επαναχρησιμοποίησης χαρτιού από τα αδιάθετα τεύχη του ελληνικού περιοδικού δρόμου.

Το μενού είναι διαθέσιμο και σε ακουστική βερσιόν, ενώ υπάρχουν υπερυψωμένα τραπεζάκια ώστε να μπορεί να περνά από κάτω αναπηρικό αμαξίδιο. Στις τουαλέτες των ΑμεΑ, το πιαστράκι για να κρεμούν μια τσάντα είναι πιο χαμηλά στον τοίχο, ώστε να το φτάνουν και οι άνθρωποι με αμαξίδιο, ακόμη και στο ύψος του μπαρ υπάρχει η σχετική μέριμνα και φροντίδα. Η αποφυγή της χρήσης πλαστικού είναι αυτονόητη, όπως αυτονόητη είναι και η εξοικονόμηση νερού. Δεν υπάρχει πλαστικό μπουκάλι νερό και εννοείται ότι τα κύπελλα και τα καλαμάκια που χρησιμοποιούνται δεν είναι πλαστικά. Η ολοκληρωτική κατάργησή τους είναι μια πράξη που ενθαρρύνουν, σεβόμενοι πάντα εκείνους που επιμένουν με το καλαμάκι. Προς το παρόν υπάρχουν μόνο καλαμάκια από μπαμπού.

Μέσα στα άλλα, αν ένας περαστικός θέλει να γεμίσει το άδειο του μπουκαλάκι νερό με μεγάλη χαρά θα το γεμίσουν. Δεν είναι ανάγκη, δηλαδή, κάποιος ή κάποια να είναι «πελάτης», να κάθεται στο μαγαζί για να του δώσουν ένα ποτήρι νερό.

Το κτήριο κατασκευάστηκε το 1890, ανήκει στην οικογένεια Σταθόπουλου κι εκεί ζούσε η σπουδαία ζωγράφος Ελένη Σταθοπούλου. Όταν οριστικοποιήθηκε η μίσθωση, μια ομάδα επιφανών Ελλήνων δούλεψε για την ολοκλήρωσή του, ενώ πολλοί προμηθευτές σε όλους τους τομείς δραστηριότητας (από τα σερβίτσια της «Soulkitchen» μέχρι τα βιολογικά κοτόπουλα του «Ευβοιότοπου»), όταν έβρισκαν τον χρόνο να ακούσουν για το πρότζεκτ, έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν στις τιμές.

Περιοδικός Τύπος και 45 «σπιτάκια»

Από το σπίτι της «Σχεδίας» δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο περιοδικός Τύπος. Για τους λάτρεις του χαρτιού και της ανάγνωσης, στα ράφια βρίσκονται, πέρα από τη «Σχεδία», το κορυφαίο περιοδικό «New Yorker», το γερμανικό «Spiegel», αλλά και το γαλλικό «Le Monde Diplomatique». Επιπλέον, ο επισκέπτης μπορεί να ξεφυλλίσει, να διαβάσει το βρετανικό περιοδικό δρόμου «The Big Issue», καθώς και ένα γερμανικό, το «Hinz & Kuntz», που εκδίδεται στο Αμβούργο.

Κάποια πρωινά Κυριακής εξάλλου δημιουργούν έναν παιδότοπο στο πίσω μέρος του «Σχεδία home» για να παίζουν τα παιδιά, προκειμένου να μπορεί ένας γονιός να απολαμβάνει τον καφέ του. μόνος. Όποιος εξάλλου πιει έναν καφέ, μπορεί να κεράσει άλλον έναν σε άγνωστο φίλο. Τον πληρώνει και έξω από το μαγαζί υπάρχει ένα κουτί που γράφει «Καφές που περιμένει» ή σημειώνει σε έναν πίνακα τον καφέ που προπληρώθηκε. Έτσι μπορεί ένας άστεγος ή ένας άπορος να μπει στο μαγαζί και να τον απολαύσει. Το δίκτυο επεκτάθηκε και σε άλλα μαγαζιά της Αθήνας.

Μπαίνοντας στον χώρο του «Σχεδία home», αν κάποιος σηκώσει το βλέμμα ψηλά θα δει ότι από την οροφή κρέμονται 43 σπιτάκια - φωτιστικά (σε λίγο θα γίνουν 45) που έχουν φτιαχτεί από απούλητα τεύχη της «Σχεδίας». Κάθε σπιτάκι είναι και μια ανθρώπινη ιστορία. Για την ακρίβεια, κάθε σπιτάκι είναι και ένας άνθρωπος που μέσα από τη «Σχεδία», πουλώντας το περιοδικό, άφησε πίσω του την αστεγία και την ακραία φτώχεια και μπήκε στο δικό του σπίτι.

Οι πωλητές και οι εργαζόμενοι στη «Σχεδία» είναι οι περισσότεροι ξεχωριστοί άνθρωποι, αρχιτέκτονες, δημοσιογράφοι, υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, λογιστές, εκδότες, που τους χτύπησε η κρίση. Δεν γίνονται δεκτοί οι εξαρτημένοι και οι χρήστες ουσιών. Και οι πωλητές δεν δέχονται ελεημοσύνη, δεν κρατούν τα ρέστα. Ξεκίνησαν τη δράση της «Σχεδίας» από τις δομές αστέγων, όπου αρχικά τους είδαν με καχυποψία, τώρα όμως τους βρίσκουν μόνοι τους οι άστεγοι, με στόχο να πάψουν να είναι αόρατοι, να μην κρύβονται, να χαμογελούν.

Περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων: 213-0231220, info@shediart.gr, www.shediart.gr, www.shedia.gr