Capone Review - Ο Tom Hardy μεταμορφώνεται σε Al Capone
H κριτική για την ταινία «Capone», με τον Tom Hardy να υποδύεται τον περίφημο κακοποιό, στο πιο δύσκολο κομμάτι της ζωής του. Ένα φιλμ που δίχασε κοινό και κριτικούς.
Στο «Capone» βλέπουμε το διαβόητο μαφιόζο να περνάει τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, μετά την αποφυλάκιση το Νοέμβριο του 1939, όταν και αποσύρθηκε στο εξοχικό του στην Φλόριντα. Η υγεία του έχει καταρρεύσει και η αιτία είναι η σύφιλη που έχει κολλήσει από μια παλιά του 'φιλενάδα'. Η ασθένεια του πλέον έχει φτάσει σε προχωρημένο στάδιο.
Πρωταγωνιστούν οι Tom Hardy, Linda Cardellini, Matt Dillon, Al Sapienza και Kathrine Narducci σε σκηνοθεσία και σενάριο του Josh Trank (Chronicle, Fantastic Four).
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Ο Αλφόνσο «Αλ» Καπόνε, ήταν Ιταλοαμερικάνος κακοποιός και λαθρέμπορος οινοπνευματωδών ποτών. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1899 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης από Ιταλούς μετανάστες, με καταγωγή τη Νάπολι Ιταλίας. Κυριάρχησε στον κόσμο του εγκλήματος και απέκτησε τη φήμη του σκληρού γκάνγκστερ όταν αποφάσισε να μετακομίσει στο Σικάγο.
Εκμεταλλευόμενος την ποτοαπαγόρευση κατάφερε να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του και να φτάσει στο σημείο να αναδειχθεί ως ένας από τους ισχυρότερους γκάνγκστερ των ΗΠΑ. Το έγκλημα που διέταξε να διαπραχθεί στις 14 Φεβρουαρίου του 1929 γνωστό ως «Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου», είναι η στιγμή που έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο αιματηρά μαφιόζικα χτυπήματα.
Ύστερα από αυτό το περιστατικό μπήκε για τα καλά στο στόχαστρο των αρχών και μετά από αρκετά χρόνια και πολλές έρευνες εναντίον του, τελικά το 1931 ο Καπόνε κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή. Τέσσερα χρόνια αργότερα άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα άνοιας λόγω της σύφιλης που είχε περάσει σε νεότερη ηλικία και αυτός ήταν ο λόγος που μεταφέρθηκε από το σκληρό Αλκατράζ, στο νοσοκομείο των φυλακών απ' όπου και αποφυλακίστηκε το 1939.
Παρ' όλ' αυτά, στην καινούργια ταινία του Josh Trank δε θα δείτε κάτι από τα παραπάνω. Ο νεαρός σκηνοθέτης αποφασίζει να μας αφηγηθεί την πιο δύσκολη και ντροπιαστική περίοδο της ζωής του περιβόητου εγκληματία, όταν δηλαδή το μυαλό του είχε παραδοθεί στη συφιλιδική παράνοια.
Οι παραισθήσεις από τα φαντάσματα του παρελθόντος χειροτέρευαν μέρα με τη μέρα. Παράλληλα, ο ίδιος έμοιαζε να χάνει κάθε κομμάτι του παλιού του εαυτού από την άσχημη εξέλιξη της ασθένειας που τον ταλαιπωρούσε για πολλά χρόνια, αλλά και από τα πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια, χωρίς όμως να χάνει την περιποίηση και την προστασία των συγγενών του, οι οποίοι δεν τον άφησαν λεπτό και τον συντρόφευσαν μέχρι και την τελευταία του πνοή.
Η κεντρική ιδέα της ταινίας, λοιπόν, είναι αυτή και είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Η απόφαση δηλαδή του σκηνοθέτη να εστιάσει στη παρακμάζουσα πορεία ενός 'αυτοκράτορα' και μιας ανύπαρκτης πλέον 'αυτοκρατορίας', αλλά και η προσπάθειά του να συνθέσει έναν παρανοϊκό χαρακτήρα κυνηγημένο από τις αμαρτίες και τα σκοτεινά μυστικά του παρελθόντος του. Μέχρι τώρα είχαμε δει στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο πολλές διαφορετικές εκδοχές της ζωής του Αλ Καπόνε, είτε αυτές ήταν σε μορφή ντοκιμαντέρ είτε σε μορφή ταινιών, ποτέ όμως μέχρι τώρα κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να μας δείξει αυτή την πλευρά του.
Δυστυχώς, όσο ενδιαφέρουσα μπορεί να ακούγεται η ιδέα στο χαρτί, η υλοποίησή της ήταν κάπως αδύναμη, τουλάχιστον μέσα από τα δικά μου μάτια. Επιπόλαιο μοντάζ, με ένα σενάριο μπερδεμένο και γεμάτο αδιάφορα μοτίβα, με έναν Τom Hardy να προσπαθεί, πίσω από ένα όχι και τόσο πετυχημένο make up να δώσει μια δυνατή ερμηνεία, ικανή να διορθώσει κάπως τα πράγματα.
Υπήρχαν στιγμές που η ατμόσφαιρα, κυρίως σκηνοθετικά, αλλά και με την ερμηνεία του Hardy, θύμιζε σε κάποιο βαθμό τη βιογραφική ταινία «Bronson» καθώς και εκείνη ήταν μια ταινία με παρόμοια δομή, χωρίς ιδιαίτερη πλοκή και δράμα, αλλά με εξαιρετικό εικαστικό αποτέλεσμα και με πρωταγωνιστή πάλι τον ίδιο.
Το «Capone» είναι σίγουρα μια ιδιαίτερη ταινία που έχει καταφέρει να διχάσει κοινό και κριτικούς, με τις κακές κριτικές μέχρι στιγμής να κερδίζουν έδαφος. Δυστυχώς για τον Josh Trank αλλά και για εμάς, μετά το δυναμικό του ξεκίνημα με το Chronicle, δεν κατάφερε ούτε με αυτή την ταινία να κάνει το comeback που ο ίδιος θα επιθυμούσε.