«Maria»: Φόρος τιμής στην κορυφαία υψίφωνο του 20ού αιώνα

Η Αντζελίνα Τζολί σε μια απ’ τις καλύτερες στιγμές της καριέρας της ερμηνεύει την μεγάλη Μαρία Κάλλας και δικαίως διεκδικεί το Όσκαρ. Η 49χρονη Αμερικανίδα ηθοποιός μπήκε τόσο στο …πετσί του ρόλου της και το ζει απόλυτα, που ώρες-ώρες νομίζεις ότι βλέπεις τη δική της βιογραφία. Ίσως φταίει και η όχι τόσο μεγάλη ομοιότητά της με την σπουδαία υψίφωνο.

Η ταινία επικεντρώνεται στα τελευταία χρόνια της Κάλλας στο Παρίσι, όπου απογοητευμένη από το γεγονός ότι έχει …χάσει τη φωνή της, αισθάνεται ότι δεν ζει και εξαρτάται από τα φάρμακα. Η όπερα ήταν η ζωή της και χωρίς αυτήν ένιωθε άδεια. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας στέκεται στη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Μια …σχέση μίσους και αγάπης που απασχόλησε για πολλά χρόνια τον Τύπο. Γίνεται αναφορά και στα νεανικά της χρόνια στην Ελλάδα, όπου στα χρόνια της Κατοχής η μητέρα της φέρεται να την εξέδιδε σε Γερμανούς αξιωματικούς, εξαναγκάζοντάς την παράλληλα να τους τραγουδάει. Κάτι που την τραυμάτισε ψυχολογικά και την …απομάκρυνε απ’ την Ελλάδα. Δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει, σε αντίθεση με την συμπάσχουσα αδελφή της που έκανε delete.

Πίσω από την κάμερα είναι ο Χιλιανός Πάμπλο Λαραΐν, στο τρίτο πορτρέτο μιας εμβληματικής γυναίκας, μετά τη «Jackie» και την «Spencer». Με σεβασμό απέναντι στην προσωπικότητα της Κάλλας, προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μερικές φορές το πετυχαίνει, άλλες όχι. Δεν είναι εύκολο να αποτυπώσεις στο πανί μια γυναίκα με τόσες πτυχές όπως η Κάλλας. Και το ξαναλέμε, ίσως ήταν …παγίδα η επιλογή της Τζολί. Ερμηνευτικά μπορεί να είναι άψογη, αλλά δεν σε κάνει να νιώθεις ότι βλέπεις 100% την Κάλλας.

Όπως και να ΄χει, είναι μια όμορφη ταινία, συγκινητική και ανθρώπινη, ένας ελάχιστος φόρος τιμής στην θρυλική La Divina, η φωνή της οποίας δεν θα ξεχαστεί ποτέ!