Δύσκολες Ώρες στο Ελ Ροαγιάλ: Θρίλερ με χιτσκοκικές και ταραντινικές καταβολές!

Την επιστροφή του στη μεγάλη οθόνη και στη καρέκλα του σκηνοθέτη πραγματοποίησε ο Ντρου Γκοντάρντ με τη νέα του ταινία «Δύσκολες Ώρες Στο Ελ Ροαγιάλ», μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του «Το Μικρό Σπίτι Στο Δάσος».

Είναι μια συνηθισμένη μέρα στο παρηκμασμένο ξενοδοχείο «Ελ Ροαγιάλ», όταν καταφθάνουν τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους επισκέπτες. Ο θεατής δεν αργεί να ανακαλύψει ότι ο καθένας από αυτούς έχει τα δικά του μυστικά, ενώ και το ίδιο ξενοδοχείο δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Ο Γκογκάρντ καταφέρνει με μία έξυπνη αφήγηση που παραβιάζει διαρκώς τη γραμμική πορεία των γεγονότων να μην προδίδει ποτέ αρκετά στοιχεία με κίνδυνο να γίνει προβλέψιμος. Έργο με πολλαπλές αλληγορίες και σχόλια πάνω στην ηδονοβλεψία, στο ρατσισμό, στην υποτιθέμενη πολιτική καθαρότητα της Αμερικής των 60s' και στη δύναμη της πολιτικής εξουσίας, το «Δύσκολες Ώρες στο Ελ Ροαγιάλ» είναι, πέρα από όλα τα άλλα, μια άκρως διασκεδαστική εμπειρία για τον θεατή με απόλυτα ικανοποιητικό φινάλε.

Δεν μπορούμε να μην κάνουμε και μία αναφορά στο εντυπωσιακό καστ που απαρτίζεται μεταξύ άλλων από τους Κρις Χέμσγουορθ, Τζεφ Μπρίτζες, Τζον Χαμ, Ντακότα Τζόνσον (η οποία κάνει φιλότιμες προσπάθειες να... απομακρυνθεί από τις 50 αποχρώσεις του γκρι!).

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο, πάντως, είναι η άνεση με την οποία ο Γκοντάρντ μετέρχεται τους κανόνες, τη κινηματογραφική γλώσσα και τις συμβάσεις του θρίλερ για να δημιουργήσει σασπένς, το οποίο πηγαίνει χέρι-χέρι με ένα καλά διατηρημένο μυστήριο. Με σαφείς επιρροές από το Χίτσκοκ (με αναφορά στο "Rear Window"), αλλά και Ταραντινικές εξάρσεις, ο Αμερικανός σκηνοθέτης στέλνει μήνυμα ότι αξίζει να τον προσέχουμε και κάνει τη διαμονή μας στο Ελ Ροαγιάλ να αξίζει και με το παραπάνω.