Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων

Μερικές κινηματογραφικές ταινίες δεν παλιώνουν ποτέ. Έρχονται και ξανάρχονται με τον αέρα της πρώτης προβολής. Η χρήση τους δεν εξαντλεί το περιεχόμενο και τη σημασία τους.

Η ταινία στη «Σκιά των τεσσάρων γιγάντων» είναι μια από αυτές. Και δεν είναι μια κατασκοπευτική ταινία, δεν είναι θρίλερ, δεν είναι ρετρό, δεν είναι τίποτε από όσα μπορεί να διανοηθεί η κριτική του κινηματογράφου, γιατί απλά είναι ένα αριστούργημα. Αριστούργημα εικόνας, υποκριτικής, σεναρίου, ένα χάρμα ιδέσθαι.

Θα περνούν οι δεκαετίες και οι ταινίες του Χίτσκοκ θα επιστρέφουν συνεχώς, καθώς θα τις ανακαλύπτουν οι νέες γενιές. Έτσι γίνεται με τη μεγάλη τέχνη. Ο Κάρι Γκραντ στα καλύτερά του

Η πλοκή σε τρεις αράδες:

Ένας διαφημιστής εκλαμβάνεται κατά λάθος ως διπλός κατάσκοπος, κατηγορείται για τη δολοφονία ενός διπλωμάτη και μπλέκει σε μια απίστευτη περιπέτεια με μια μοιραία γυναίκα.