Μπίζνες, διαφθορά και ντόπες πίσω από τη λαμπερή βιτρίνα

Τα ποσά που σπαταλούνται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι αστρονομικά, οι οικονομικές ζημίες των χωρών που τους διοργανώνουν είναι τεράστιες και τα κέρδη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής μεγάλα. Αυτό το τελευταίο είναι που έχει προκαλέσει συχνά πυκνά πολλά σκάνδαλα στη ΔΟΕ με κατηγορούμενους τους περιβόητους Αθανάτους.

Οι περιπτώσεις όπου κάποιοι από τους 114 συνολικά Αθανάτους της ΔΟΕ αποκαλύφθηκαν ότι δωροδοκήθηκαν ή κάποιοι άλλοι από αυτούς κατήγγειλαν απόπειρες επηρεασμού τους είναι δεκάδες, ειδικά από τη δεκαετία του ’90 μέχρι σήμερα.

Το… κακό ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1998, όταν ο Ελβετός Μαρκ Χόντλερ, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΔΟΕ και επικεφαλής του οργάνου για την επιτήρηση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2002 στο Σολτ Λέικ Σίτι, άναψε φωτιές στο ολυμπιακό κίνημα. «Στην περίπτωση του Σολτ Λέικ αλλά και παλαιότερα ακολουθήθηκαν αθέμιτες πρακτικές για την προώθηση των υποψηφιοτήτων», τόνισε και η δήλωσή του αυτή αποτέλεσε την αρχή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τα στελέχη της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών του Σολτ Λέικ αρνούνταν αρχικά οποιαδήποτε ενοχή. Όμως οι αποκαλύψεις ήταν τέτοιες που οδήγησαν τους δύο ισχυρότερους παράγοντες της Οργανωτικής Επιτροπής, τους Φρανκ Τζόκλικ και Ντέιβ Τζόνσον, πρόεδρο και αντιπρόεδρο αντίστοιχα, να παραιτηθούν όταν αποδείχθηκε πως μέλη της ΔΟΕ από αφρικανικές και λατινοαμερικανικές χώρες έλαβαν, σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times», δώρα σε μετρητά που έφθαναν τις 70 χιλιάδες δολάρια τότε. Σύμφωνα με τον κανονισμό της ΔΟΕ, η αξία του δώρου που μπορεί να δεχτεί ένα μέλος της δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 150 δολάρια. Πόσο αστείο…

«Ανθρωπιστική βοήθεια»

Αποκαλύφθηκε επίσης ότι από το 1995 ως και τον Οκτώβριο του 1998 ένα ποσό ύψους 400.000 δολαρίων διατέθηκε υπό τη μορφή… «ανθρωπιστικής βοηθείας» σε άτομα που ήταν (ή σχετίζονταν με) μέλη της ΔΟΕ. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αφορούσε υποτροφίες εκπαίδευσης σε ιδρύματα των ΗΠΑ.

Επίσης έγινε γνωστό ότι το 1995 ο Αιγυπτιοκαναδός Μαχμούντ Ελ-Φαρναουανί και ο Κουβεϊτιανός Μουταλέμπ Αχμάντ, πρώην διευθυντής των Ολυμπιακών Επιτροπών της Ασίας, έλαβαν επιταγές ύψους 58.000 δολαρίων έκαστος ώστε να μεσολαβήσουν στα μέλη της ΔΟΕ που μπορούσαν να επηρεάσουν υπέρ της υποψηφιότητας του Σολτ Λέικ. Η «χιονοστιβάδα» των αποκαλύψεων του μεγαλύτερου σκανδάλου στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων ανάγκασε σε παραίτηση και τον Αλφρέντο Λα Μοντ, διευθυντή του τμήματος διεθνών σχέσεων της Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ.

Παρά τις συνεχείς αποκαλύψεις, η ΔΟΕ ούτε τόλμησε να πάρει τη διοργάνωση από την αμερικανική πόλη και οι Χειμερινοί Αγώνες έγιναν κανονικά. Λέγεται ότι στο τέλος υπήρξε «μαύρη τρύπα» 450 εκατομμυρίων δολαρίων…

«Χάθηκαν» 18 εκατομμύρια δολάρια

Νέο σκάνδαλο ξέσπασε και πάλι και στους επόμενους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στο Ναγκάνο της Ιαπωνίας το 1998. Οι Ιάπωνες πήραν το χρίσμα το 1991 και αμέσως μετά οι υπεύθυνοι της Επιτροπής Διεκδίκησης βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αντίδραση των κατοίκων του Ναγκάνο, οι οποίοι κατέθεσαν αγωγή ζητώντας να πληροφορηθούν πού δαπανήθηκαν φορολογικά έσοδα ύψους 18 εκατομμυρίων δολαρίων ώστε να κερδηθούν οι Αγώνες. Όμως όλα τα λογιστικά βιβλία και έγγραφα της κρίσιμης διετίας 1989-91, ω του θαύματος, είχαν χαθεί!

Έξι χρόνια μετά τους Αγώνες του Ναγκάνο η ιαπωνική εφημερίδα «Mainichi» μετά από μακροχρόνια έρευνά της αποκάλυψε ότι 62 μέλη της ΔΟΕ επισκέφθηκαν το Ναγκάνο τον καιρό πριν από την ανάθεση των Αγώνων, ενώ ανέφερε ότι εννέα από αυτούς φέρονταν αναμεμιγμένοι και στην υπόθεση των Αγώνων του 2002, χωρίς να τους κατονομάσει. Η εφημερίδα αποκάλυψε ακόμη ότι «για την ικανοποίηση των… αναγκών αυτών των μελών δαπανήθηκαν 1,5 εκατομμύριο δολάρια. Το κόστος κατ’ άτομο ανήλθε σε 22.000 δολάρια. Η έρευνα έκανε λόγο μεταξύ άλλων «δώρων» και για προσφορά ερωτικών υπηρεσιών από… γκέισες που κινούνταν κάθε βράδυ στα πολυτελή δωμάτια των ξενοδοχείων προς ικανοποίηση των 62 Αθανάτων.

Όμως οι αποκαλύψεις δεν σταμάτησαν εκεί και λίγο αργότερα η ελβετική εφημερίδα «Le Matin» ανέφερε ότι το ένα τρίτο των 70 εκατομμυρίων δολαρίων που κόστισε η κατασκευή του Ολυμπιακού Μουσείου στη Λωζάννη καλύφθηκε από δωρεές από τρεις μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες, που έδωσαν 23 εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα υπόλοιπα καλύφθηκαν κατά κύριο λόγο από ισπανικές, αμερικανικές και νοτιοκορεατικές πηγές. Οι εργασίες κατασκευής διήρκεσαν από το 1988 ως το 1993, εποχή κατά την οποία έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη Σεούλ (1988), η ανάθεση της χειμερινής διοργάνωσης του ’98 στο Ναγκάνο (1991), οι Ολυμπιακοί της Βαρκελώνης (1992) και η ανάληψη των Αγώνων του 1996 από την Ατλάντα (ΗΠΑ)…

Δύο όπλα στον Σάμαρανκ

Ακόμα και ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, ενεπλάκη στην υπόθεση δωροδοκίας, έστω και… από σπόντα. Αιτία δύο κυνηγετικά όπλα αξίας 1.000 δολαρίων το καθένα, που έλαβε ως δώρα το 1995, λίγο πριν από την επιλογή του Σολτ Λέικ Σίτι για τους Αγώνες του 2002. Το ίδιο φαίνεται να είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ναγκάνο, όταν ο Σάμαρανκ έλαβε ως δώρο ένα ξίφος σαμουράι αξίας 10.000 δολαρίων. Ο επικεφαλής της ΔΟΕ αρνήθηκε τις κατηγορίες, λέγοντας απλώς ότι αποδέχθηκε το δώρο όχι για τον εαυτό του αλλά για τον εμπλουτισμό του Ολυμπιακού Μουσείου.

Έκτοτε οι φήμες, οι καταγγελίες και τα μεγάλα ή μικρά σκάνδαλα με πρωταγωνιστές τους πολυχρονεμένους της ΔΟΕ δίνουν και παίρνουν. Ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Αυστραλίας, Τζον Κόουτς, παραδέχθηκε ότι κατά τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000 από το Σίδνεϊ προσφέρθηκε σε 11 μέλη της ΔΟΕ από την Αφρική το ποσό των 1,2 εκατομμυρίων δολαρίων για τη χρηματοδότηση αθλητικής υποδομής. Αποκάλυψε δε ότι στις 22 Σεπτεμβρίου 1993, παραμονή της κρίσιμης ψηφοφορίας, συνέφαγε στο Μόντε Κάρλο με δύο μέλη της ΔΟΕ, τους Τσαρλς Μουκόρα (Κένυα) και Φράνσις Νιανγκουέσο (Ουγκάντα), «λαδώνοντάς» τους με 70.000 δολάρια (περίπου 20 εκατομμύρια δραχμές).

Μπροστά στη γενικότερη κατακραυγή η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανέλαβε πρωτοβουλία με τη σύσταση πέντε (!) εξεταστικών επιτροπών με σκοπό να βρεθεί ποια μέλη της δωροδοκήθηκαν και σε ποιες διοργανώσεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας «The Wall Street Journal», οι επιτροπές στο πόρισμά τους πρότειναν την αποβολή ως και 16 μελών της ΔΟΕ με το αιτιολογικό της αποδοχής, από το 1991 και μετά, χρηματικών ποσών και δώρων που ανέρχονταν σε 780.000 δολάρια, πράξη που συνιστά παραβίαση των κανονισμών φερεγγυότητας της ΔΟΕ. Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας γινόταν σαφές ότι «διάφοροι μεσάζοντες ήταν πρόθυμοι να πείσουν μέλη της ΔΟΕ να… πωλήσουν τις ψήφους τους έναντι αμοιβής 50.000-100.000 δολαρίων τη μία».

Έντεκα αποβολές

Συνολικά 11 μέλη αποβλήθηκαν από τους κόλπους της ΔΟΕ. Πρόκειται για τους Μπασίρ Μοχάμεντ Αταράμπουλσι από τη Λιβύη (παραιτήθηκε αποδεχόμενος ότι ο γιος του έλαβε υποτροφία για το πανεπιστήμιο της Γιούτα), Ζαν-Κλοντ Γκανγκά (Κονγκό), Σικουλούμι Σιμπάντζε (Σουαζιλάνδη), Λαμίνε Κέιτα (Μάλι), Τσαρλς Μουκόρα (Κένυα), Ζεΐν Αμπντέλ-Γκαντίρ (Σουδάν), Λουί Γκιροντού-Ντιαγέ (Ακτή Ελεφαντοστού), Αγουστίν Αρόγιο (Ισημερινός), Σέρχιο Σανταντέρ (Χιλή), Αντόνιους Χέεσινγκ (Ολλανδία) και Πίριο Χέγκμαν (Φινλανδία). Η τελευταία παραιτήθηκε ύστερα από κατηγορίες ότι για να ψηφίσει το Τορόντο ως διοργανώτρια πόλη των Αγώνων του 1996 αποδέχθηκε μία θέση στο υπουργείο Φυσικών Πόρων στο Οντάριο του Καναδά για τον σύζυγό της.

Ο Νοτιοκορεάτης Κιμ Ουν Γιουνγκ (στέλεχος του 11μελούς εκτελεστικού συμβουλίου της ΔΟΕ) καταδικάστηκε αργότερα σε φυλάκιση δυόμισι χρόνων από δικαστήριο της Νότιας Κορέας, καθώς βρέθηκε ένοχος για διαφθορά. Συγκεκριμένα, καταδικάστηκε για την υπεξαίρεση 3 εκατομμυρίων δολαρίων από αθλητικά σωματεία που ήλεγχε και για δωροδοκία ύψους 700.000 δολαρίων.

Σκάνδαλα στη Βραζιλία

Χαμός όμως έγινε και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βραζιλία το 2016, όταν ο πρώην κυβερνήτης του Ρίο, Σερζού Καμπράλ, κατήγγειλε ότι πλήρωσε 2 εκατομμύρια δολάρια για να εξασφαλίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αρνητικός πρωταγωνιστής και εδώ ο πρώην πρόεδρος της IAAF, Λαμίν Ντιάκ. Ο Σενεγαλέζος αξιωματούχος σε όποιο σκάνδαλο δωροδοκίας κι αν υπήρξε στους κόλπους της ΔΟΕ ήταν μέσα, μέχρι που αποβλήθηκε…

Ο Καμπράλ κατέθεσε στο δικαστήριο ότι έδωσε 2 εκατομμύρια ευρώ για την εξαγορά έως και εννέα ψήφων την περίοδο της υποψηφιότητας της βραζιλιάνικης πόλης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016. Αυτό συνέβη το 2009, όταν και αποφασίστηκε ποια πόλη θα διοργάνωνε τους Αγώνες. Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε ο πρώην κυβερνήτης, το ποσό δόθηκε σε άνθρωπο του Ντιάκ, το οποίο και θα αναλάμβανε την εξαγορά των ψήφων. Μεταξύ των εννέα ήταν ο πρώην ρέκορντμαν του άλματος επί κοντώ και νυν αντιπρόεδρος της IAAF, Σεργκέι Μπούμπκα, και ο παλαίμαχος πρωταθλητής της κολύμβησης Αλεξάντερ Ποπόφ. Και οι δύο διέψευσαν οποιαδήποτε εμπλοκή τους στην υπόθεση.

«Δεν ψήφισα το Ρίο»

«Μπορώ να πω ότι δεν είχα ψηφίσει το Ρίο. Συμμετείχα στην ψηφοφορία, αλλά η ψήφος μου δεν ήταν για το Ρίο Ντε Τζανέιρο», δήλωσε ο Ποπόφ, ενώ ο Μπούμπκα υποστήριξε: «Απορρίπτω εντελώς τους ψευδείς ισχυρισμούς του κυβερνήτη της πολιτείας του Ρίο, υπενθυμίζοντας ότι σήμερα εκτίει ποινή μακράς φυλάκισης για διαφθορά. Ο Ντιάκ ποτέ δεν επικοινώνησε μαζί μου για την ψήφο μου σχετικά με την εκλογή της πόλης που θα φιλοξενούσε τους Αγώνες του 2016».

Προσπάθεια επηρεασμού μελών της ΔΟΕ προκειμένου το Τόκιο να κερδίσει τη διοργάνωση του 2020 κατήγγειλε πέρσι με δημοσίευμά του το πρακτορείο Reuters. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Ιάπωνας επιχειρηματίας και πρώην εκτελεστικός διευθυντής μεγάλης διαφημιστικής εταιρείας Χαρουγιούκι Τακαχάσι έλαβε από την επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Ιαπωνίας ένα ποσό της τάξης των 7.440.000 ευρώ με σκοπό να το διαθέσει υπό μορφή «δώρων» στους Αθάνατους, με πρώτο τον διεφθαρμένο Λαμίν Ντιάκ που πήρε ένα ρολόι αξίας 44.000 ευρώ.

Ο Τακαχάσι παραδέχθηκε ότι διαχειριζόταν το κονδύλι των 7,44 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά αρνήθηκε να αναλύσει τον τρόπο με τον οποίο διέθεσε αυτά τα χρήματα. «Ναι, κάποια δώρα έγιναν, αλλά ήταν φτηνά. Δεν θα μπορούσα να πάω με άδεια χέρια σε συναντήσεις», δήλωσε εντελώς κυνικά.

Να διευκρινιστεί ότι στο Ρίο αποκαλύφθηκε ένα ακόμη σκάνδαλο, αυτό της παράνομης μεταπώλησης εισιτηρίων των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016, που οδήγησε στη σύλληψη του επικεφαλής της ιρλανδικής αποστολής και προέδρου των ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών, Πάτρικ Χίκεϊ.

Πώς εξαγοράζονται οι ψήφοι

Πώς γίνεται όμως η εξαγορά της μυστικής ψήφου των Αθανάτων; Κάποια από τα 114 μέλη της ΔΟΕ έχουν κατά καιρούς αποκαλύψει τη διαδικασία επηρεασμού τους και κυρίως δεν είναι άλλη από τα γνωστά ταξίδια στις υποψήφιες πόλεις. Το εισιτήριο ­ πάντοτε πρώτης θέσης, η διαμονή σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων, η διασκέδαση και η επίσκεψη στα αξιοθέατα είναι πληρωμένα από την εκάστοτε Επιτροπή Διεκδίκησης, συν τα προσωπικά δώρα. «Το δωμάτιό μου έμοιαζε με κατάστημα αφορολογήτων ειδών. Ακόμη και ένα σπανιότατο βιβλίο που έψαχνα για χρόνια ήταν τοποθετημένο πάνω στο κρεβάτι», είχε δηλώσει μέλος της ΔΟΕ λίγο πριν δοθεί στην Ατλάντα η διοργάνωση του 1996.

Ο αποκλεισμός της Ρωσίας λόγω ντόπινγκ συνεχίζεται

Για τρίτη σερί Ολυμπιάδα η «αρκούδα» μένει εκτός Αγώνων, επειδή «δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις» - Τα βρόμικα δείγματα και τα πυρά Πούτιν κατά των ΗΠΑ.

Η ΔΟΕ μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια όταν κάποιο χαϊδεμένο παιδί πέφτει θύμα «παρεξήγησης» ή «σαμποτάζ», αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με τη Ρωσία ξέσπασε ολόκληρο τσουνάμι από το ντόπινγκ…

Όταν το πρόγραμμα έχει κρατική ευλογία, τότε μπορεί μια ολόκληρη χώρα να μείνει εκτός Ολυμπιακών Αγώνων. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τη Ρωσία, η οποία με τη φετινή Ολυμπιάδα συμπληρώνει τρίτη σερί μεγάλη διοργάνωση όπου δεν θα δούμε τη σημαία της: Ρίο 2016, Πιονγκτσάνγκ 2018 (Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες), Τόκιο 2021.

Οι αποκαλύψεις που άφησαν τους Ρώσους εκτός Αγώνων έγιναν από τον Γκριγκόρι Ραντσένκοφ, διευθυντή του κρατικοδίαιτου προγράμματος ντόπινγκ της χώρας ενόψει των Χειμερινών Αγώνων στο Σότσι. Όπως ο ίδιος μαρτύρησε στους «New York Times», τουλάχιστον 15 από τους Ρώσους αθλητές που κέρδισαν μετάλλιο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2014 ήταν ντοπαρισμένοι, μαζί με δεκάδες άλλους που δεν μπόρεσαν να ανεβούν στο βάθρο.

Η ανεξάρτητη επιτροπή που ανέλαβε τη σχετική έρευνα υπό τον Καναδό καθηγητή Ρίτσαρντ Μακ Λάρεν απέδειξε ότι το νήμα της διαφθοράς ξεκινούσε από το Κρεμλίνο. Μία μέθοδος ξεπλύματος ονόματι DPM, με τελικό σκοπό την εξαφάνιση των θετικών δειγμάτων, εφαρμόστηκε σε τουλάχιστον 643 περιπτώσεις μεταξύ 2011-15. Και όχι μόνο σε ολυμπιακά αθλήματα.

Η ΔΟΕ αποδέχθηκε το συνταρακτικό πόρισμα, αλλά έριξε το μπαλάκι στις διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίας: «Ας πάρουν αυτοί τις αποφάσεις». Η ΙΑΑF του στίβου απέκλεισε τους Ρώσους, αλλά τα περισσότερα αθλήματα τους προσέφεραν το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Η αμετανόητη Ρωσία, που εξακολουθεί να αρνείται την πασιφανή ενοχή της, τέθηκε και φέτος εκτός Ολυμπιακών Αγώνων.

Πολλές παρατυπίες

Στην εκκίνηση της πορείας προς το Τόκιο επιχειρήθηκε μία πρώτη ανακωχή υπό έναν απαράβατο όρο: να συμμορφωθεί το εργαστήριο της Μόσχας με «τας υποδείξεις» και να παραχωρήσει δικαίωμα απρόσκοπτης πρόσβασης στους ελεγκτές. Οι Ρώσοι έλαβαν προθεσμία ενός εξαμήνου για να παραδώσουν στη WADA τα αναλυτικά αρχεία τους, αλλά την αγνόησαν προκλητικά. Πέρασαν άλλες είκοσι μέρες μέχρι να φτάσουν 2.000 παλαιά δείγματα ελέγχου στα χέρια της WADA. «Διαπιστώθηκαν κραυγαλέες παρατυπίες», ανακοίνωσε μήνες αργότερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Καταπολέμησης του Ντόπινγκ και συμπλήρωσε στην ανακοίνωσή του: «Τα περιστατικά δεν μπορούν να θεωρηθούν μεμονωμένα. Εισηγούμαστε τετραετή αποκλεισμό από όλες τις διοργανώσεις».

Το ξέπλυμα των βρόμικων δειγμάτων που παρέδωσαν οι Ρώσοι δεν δούλεψε καλά, αφού πολλά δείγματα ήταν καταφανώς παραποιημένα. «Υπήρξε τεχνικό πρόβλημα», ισχυρίστηκε ο υπουργός Αθλητισμού, Πάβελ Κολομπκόφ, τη στιγμή που ο Βλαντιμίρ Πούτιν πετούσε πάλι το μπαλάκι των ευθυνών στους… απέναντι: «Πρόκειται για συνωμοσία των Αμερικανών». Παράλληλα ζητούσαν -μάταια- από τις ΗΠΑ την έκδοση του «προδότη» Ραντσένκοφ. Ακόμα και το πρόστιμο των 10 εκατομμυρίων δολαρίων, που επιβλήθηκε στην ομοσπονδία στίβου της Ρωσίας, πληρώθηκε κατά το ήμισυ με τη δικαιολογία ότι «δεν έχουμε λεφτά».

Η συμμετοχή της Ρωσίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου του 2019 μπλοκαρίστηκε και ο τετραετής αποκλεισμός της ανακοινώθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Αργότερα η ποινή μειώθηκε από το CAS κατά το ήμισυ, με καταληκτική ημερομηνία τη 16η Δεκεμβρίου 2022, που πιάνει και τους Χειμερινούς Αγώνες του Πεκίνου.

Στο Τόκιο οι Ρώσοι αθλητές -όσοι περνούν ελέγχους ντόπινγκ από ξένα εργαστήρια- θα εμφανιστούν επισήμως ως «Ουδέτεροι», χωρίς λάβαρα, χωρίς κόκκινα και μπλε χρώματα, χωρίς εθνικό ύμνο. Συνολικά η Ρωσία έχει απωλέσει αναδρομικά 43 ολυμπιακά μετάλλια λόγω ντόπινγκ, με αφετηρία τους Χειμερινούς Αγώνες του 2002.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετές χώρες έχασαν το δικαίωμα εκπροσώπησης στο Τόκιο λόγω ομαδικού ντόπινγκ όχι συνολικά αλλά σε μεμονωμένα αθλήματα, όπως η άρση βαρών. Η Ρωσία είναι το μοναδικό κράτος που υπέστη τον απόλυτο αποκλεισμό. Η Βόρεια Κορέα θα απόσχει από το Τόκιο με δική της απόφαση, προφασιζόμενη τον φόβο της πανδημίας.