2019: Η χρονιά του Μιλγουόκι και του Γιάννη

Παρόλα αυτά, το Μιλγουόκι όχι απλώς κερδίζει, αλλά φαίνεται να έχει αποβάλει από πάνω του και την ετικέτα της «μέτριας ομάδας με προοπτικές» και πλέον παίζει μπάσκετ αντάξιο των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια.

Η αλλαγή προπονητή (έστω και καθυστερημένη) έφερε νέα πνοή στην ομάδα, όπως και τα εγκαίνια της καινούργιας αρένας αύξησαν τον ενθουσιασμό του κόσμου σε μεγάλο βαθμό με το funbase του Ουϊσκόνσιν να έρχεται ακόμη πιο κοντά στην ομάδα. Έγινε αντιληπτό ότι πραγματοποιήθηκαν πολλές αλλαγές εντός της ομάδας ωστόσο ούτε ο Τζον Χορστ στάθηκε ικανός να προβλέψει τα εν λόγω αποτελέσματα.

Σήμερα, λοιπόν, μετά από 2 μήνες αγωνιστικών υποχρεώσεων και απολογισμό
25 νικών και 10 ηττών, η εξίσωση ισοδυναμεί με τη πρωτιά στην Ανατολική
Περιφέρεια. Ο Μάικ Μπουντενχόλζερ, έχει καταφέρει να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό την αγωνιστική εικόνα της ομάδας του, η οποία δεν θυμίζει σε τίποτα το σύνολο των τελευταίων ετών.

Φυσικά ο κύριος λόγος της φετινής εξαιρετικής παρουσίας των «Ελαφιών» έχει ονοματεπώνυμο: Γιάννης Αντετοκούνμπο. Σίγουρα πρέπει να πιστωθεί στον 49χρονο τεχνικό η εκτόξευση και των Μίντλετον-Μπλέντσο οι οποίοι κάνουν εξαιρετικές σεζόν, παρόλα αυτά οι Bucks θα ήταν εντελώς διαφορετική ομάδα χωρίς το Γιάννη.

Μπορεί τα στατιστικά του 24χρονου super star να μην έχουν αλλάξει ενώ διανύει τη χειρότερη σεζόν του από το τρίποντο, σουτάροντας με ποσοστό λιγότερο του 30%, επιχειρώντας τα λιγότερα σουτ εκτός ρακέτας από τη ρούκι σεζόν του, παρόλα αυτά φέτος ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πραγματικός κυρίαρχος. Κλειδί σε αυτό ο γεγονός το spacing που προανέφερα λίγο πιο πάνω. Με τους 4 παίκτες να είναι αγκυροβολημένοι γύρω από τη γραμμή των 7,25, η ρακέτα μένει ελεύθερη για τον 24χρονο σμολ φόργουορντ, να παίξει ένας εναντίον ενός, κομμάτι στο οποίο είναι-δικαιολογημένα-ο καλύτερος. Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην 8η θέση της λίστας με τους κορυφαίους σκόρερ της λίγκας με 26.6 πόντους μ.ο. έχοντας το καλύτερο ποσοστό εξ αυτών στα δίποντα με 58.6% και το 10ο καλύτερο σε ολόκληρο το ΝΒΑ στο συγκεκριμένο τομέα.

Σημαντικός τομέας στον οποίο έχει υπάρξει τρομακτική διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι η εξέλιξη στο επιθετικό κομμάτι. Ο Γερμανός τεχνικός φημίζεται για το γεγονός ότι οι ομάδες του είναι πολύ καλές στο κομμάτι της επίθεσης, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και από τους φετινούς αριθμούς των «Ελαφιών». Οι Μπακς σκοράρουν 117 πόντους ανά παιχνίδι όντας η ομάδα με τον υψηλότερο μέσο όρο τη φετινή σεζόν. Για να καταλάβει κάποιος τη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αρκεί να κοιτάξει το μέσο όρο της περσινής αγωνιστικής περιόδου, όπου και θα παρατηρήσει ένα χάσμα 12 πόντων (105 μ.ο.), ευστοχώντας ήδη σε 481 τρίποντα με μέσο όρο 35% σε μόλις 35 παιχνίδια την στιγμή που τη σεζόν 2017/2018 ευστόχησαν συνολικά σε 718.

Όλα μοιάζουν ρόδινα για την ομάδα του Μάικ Μπουντενχόλζερ, η οποία είναι μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σεζόν(αν ο τίτλος της κορυφαίας ανήκει στο Toronto). Είναι όμως έτοιμοι για το επόμενο βήμα; Η απάντηση είναι όχι ακόμη. Σε όποια θέση και αν τερματίσουν οι Bucks, δεν μπορούν να θεωρηθούν φαβορί σε μια σειρά 7 παιχνιδιών απέναντι σε ομάδες όπως οι Ράπτορς, οι Σέλτικς ακόμη και οι Σίξερς, μετά τη προσθήκη του Τζίμι Μπάτλερ.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να διορθωθούν, πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, όπου φάνηκε να γίνονται κάποια βήματα προς τα εμπρός και να δέχονται τη φιλοσοφία του νέου προπονητή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν πολλά περιττά και μεγάλα συμβόλαια, τα οποία πρέπει να «φύγουν» όσο το δυνατόν συντομότερα (η αρχή έγινε με τον Χένσον) ενώ ακόμη η ομάδα δεν έχει λυθεί το θέμα με την υπερβολική νιότη. Όσες ομάδες ανέφερα προηγουμένως έχουν κατορθώσει να αναμείξουν τους νέους και ταλαντούχους παίκτες με την εμπειρία κάποιων βετεράνων. Η παρουσία κάποιου παίκτη που είναι χρόνια στη λίγκα θα βοηθήσει παίκτες όπως ο Γιάννης, ο Middleton και ο Brogdon να ηγηθούν, ενώ ο ErickBledsoe σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί βετεράνος.

Τη χαρά της πρόκρισης στο δεύτερο γύρο των playoffs (αναλόγως τον αντίπαλο) μπορεί να τη γευτούν παρόλα αυτά είναι νωρίς για μπουν στα «βαθιά νερά». Η αρχή πάντως φάνηκε να έγινε και στο Μιλγουόκι μπορούν επιτέλους να χαμογελούν, καθώς μετά από χρόνια πατούν σε πρόσφορο έδαφος και η φετινή χρονιά ίσως σηματοδοτήσει την αρχή μίας δεκαετίας γεμάτη επιτυχίες.