Δέκα χρόνια από τον MVP Τεόντοσιτς με τη φανέλα του Ολυμπιακού - Όταν ο Μίλος «τρέλανε» την Ευρώπη

Συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τη στιγμή που o Mίλος Τεόντοσιτς αναδείχθηκε για πρώτη (και μοναδική) φορά στην καριέρα του MVP της Ευρωλίγκας. Ήταν 8 Μαΐου του 2010, με τον τότε 23χρονο γκαρντ του Ολυμπιακού να πραγματοποιεί πράματα και θάματα μέσα στο παρκέ, οδηγώντας τους Πειραιώτες έως και τον τελικό του φάιναλ φορ στο Παρίσι. Εκεί όπου η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη, παρά τη δυναμική και την υψηλή ποιότητα του ρόστερ της (Τσίλντρες, Κλέιζα, Παπαλουκάς, Μπουρούσης, Τεόντοσιτς, Βούιτσιτς, Σχορτσανίτης, Μαυροκεφαλίδης), λύγισε από την Μπαρτσελόνα του Χουάν Κάρλος Ναβάρο, που υπερίσχυσε σε χημεία και ομοιογένεια.

«Θα γίνεις ο καλύτερος πλέι μέικερ στην Ευρώπη»

Ο Σέρβος διεθνής γκαρντ σε εκείνη τη σεζόν πραγματοποίησε την προσωπική αγωνιστική εκτόξευσή του, κάνοντας πράξη τα λόγια που είχε σχολιάσει ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος. Όταν τον έφερε στο μεγάλο λιμάνι το 2007 (ερχόμενος από τη Ζελέζνικ, με τον παίκτη να είναι μόλις 20 ετών), έχοντας το βλέμμα του στο μέλλον, έδειξε μεγάλη πίστη στις δυνατότητες του αθλητή. Μάλιστα, είχε δηλώσει σε εκείνον με σιγουριά: «Σε λίγα χρόνια θα είσαι ο καλύτερος πλέι μέικερ στην Ευρώπη».

Ακολούθως, ο ενθουσιασμένος Μίλος Τεόντοσιτς από τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό δήλωσε: «Είναι τιμή μου να παίζω με την ερυθρόλευκη φανέλα. Είμαι φίλαθλος του Ερυθρού Αστέρα και ξέρω τη σχέση που υπάρχει με τον Ολυμπιακό. Άκουσα πολύ καλά λόγια για τον Ολυμπιακό και τους φιλάθλους από τον Ντράγκαν Τάρλατς και τον Μίλαν Γκούροβιτς. Ξέρω ότι τη φανέλα της ομάδας έχουν φορέσει σπουδαίοι Σέρβοι μπασκετμπολίστες, όπως ο Τάρλατς, ο Τόμιτς, ο Πάσπαλι και ο Βούκσεβιτς. Θα προσπαθήσω σκληρά για να δικαιώσω όσους με επέλεξαν και για να έρθει πίσω το πρωτάθλημα στον Πειραιά. Ήρθα στον Ολυμπιακό για να μείνω πολλά χρόνια».

Μπορεί στις δύο πρώτες του σεζόν να μην είχε ιδιαίτερα μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αλλά όποτε του δινόταν η ευκαιρία έδειχνε έμπρακτα το αγωνιστικό του θράσος, την εκπληκτική ικανότητά του στο να πασάρει, τις οργανωτικές του αρετές, αλλά και το εκτελεστικό του ένστικτο από την περιφέρεια, βάζοντας μεγάλα σουτ όταν η μπάλα... έκαιγε. Εγκεφαλικός παίκτης, διαθέτοντας ατόφιο ταλέντο και μεγάλη αυτοπεποίθηση για τις ικανότητές του, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα στο παιχνίδι του. Στη σεζόν 2008-09, στην Ευρωλίγκα έπαιξε σε 17 ματς, με 14 λεπτά συμμετοχής, έχοντας μέσον όρο 3,3 πόντους και 1,7 ασίστ, φτάνοντας με τους Πειραιώτες έως και στο φάιναλ φορ του Βερολίνου.

Η σεζόν που έλαμψε το άστρο του Τεόντοσιτς

Στην επόμενη περίοδο, όμως, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη να του δίνει ξεκάθαρο ρόλο στη βασική πεντάδα της ομάδας, ο Μίλος Τεόντοσιτς ξεδίπλωσε στο παρκέ το πλούσιο ταλέντο του, δείχνοντας και ηγετικά στοιχεία. Στην αγωνιστική χρονιά 2009-10 ήταν απολαυστικός. Σε 22 ματς, με 30 λεπτά μέσον όρο χρόνο συμμετοχής, μέτρησε 13,4 πόντους, με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας (57,7% δίποντα, 42,6% τρίποντα, 89,2% βολές), συν 4,9 ασίστ, 2,5 ριμπάουντ και 1,8 κλέψιμο! Μάλιστα πραγματοποίησε και καταπληκτική προημιτελική σειρά κόντρα στην Πρόκομ, όντας ασταμάτητος απέναντι στους Πολωνούς, συνεισφέροντας σε όλους τους τομείς: 15,5 πόντοι (46,7% δίποντα, 47,6% τρίποντα, 85,7% βολές), 8 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 2,2 κλεψίματα.

Ασύλληπτες πάσες, έξοχες ασίστ, καθοριστικά τρίποντα και έπειτα από ντρίμπλα, καλάθια με δύσκολες διεισδύσεις, σουτ από μέση απόσταση. Ο Σέρβος έκανε ό,τι ήθελε με την μπάλα στα χέρια του. Κορυφαία του εμφάνιση σε εκείνη τη σεζόν; Η εκπληκτική του απόδοση κόντρα στην Εφές στην Τουρκία, όταν και ο Ολυμπιακός επικράτησε με σκορ 85-93. Τι έκανε; Σημείωσε νταμπλ νταμπλ με 17 πόντους και 12 (!) ασίστ. Σε όλα αυτά προσθέστε 4 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα. Ρεσιτάλ!

Όλες αυτές οι καταπληκτικές εμφανίσεις του, σε συνδυασμό με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε στο να επαναφέρει τον Ολυμπιακό σε τελικό Ευρωλίγκας, έκαναν τους ανθρώπους της διοργάνωσης να τον ανακηρύξουν δικαίως στον μεγάλο MVP της διοργάνωσης για το 2010. Τον... μάτιασαν όμως σε εκείνο το φάιναλ φορ, καθώς ο παίκτης δεν μπόρεσε να δώσει το «παρών» στη βράβευση στο γκαλά της διοργάνωσης, έχοντας ταλαιπωρηθεί από γαστρεντερίτιδα, γεγονός που τον επηρέασε και στον τελικό κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Ήταν η πρώτη φορά που παίκτης των «ερυθρολεύκων» πήρε το σχετικό βραβείο (η διαδικασία ξεκίνησε το 2004), με τον Βασίλη Σπανούλη να παίρνει και εκείνος τη συγκεκριμένη διάκριση το 2013.

Οι τελικοί που «σκότωσε» τον ΠΑΟ και η ΤΣΣΚΑ

Στον Ολυμπιακό έμεινε για ακόμη μία σεζόν, ενώ στην τελευταία του αγωνιστική χρονιά (2010-11) με τα ερυθρόλευκα η απόδοσή του ελαφρώς μειώθηκε: 10,9 πόντοι (29% τρίποντα), 3,6 ασίστ, 2,7 ριμπάουντ. Έδειχνε και κάπως... μπερδεμένος από την πληθώρα πρωτοκλασάτων γκαρντ (Παπαλουκάς, Σπανούλης, συν τον Λούκας-Γκόρντον) στο ρόστερ.

Ήταν καταπληκτικός, όμως, στους δύο τελικούς Κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό, τόσο το 2010 όσο και το 2011, καθώς με τα δικά του «καυτά» σουτ «εκτέλεσε» τους «πράσινους» ισάριθμες φορές, δίνοντας δύο σερί τίτλους στους Πειραιώτες και παράλληλα τους τίτλους του MVP στον εαυτό του.

Το καλοκαίρι του 2011, όμως, έχοντας ακόμη ένα χρόνο στο συμβόλαιόο του με τον Ολυμπιακό, ήρθε η «καυτή» πρόταση από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι Ρώσοι έδωσαν στους Πειραιώτες ένα ποσόν κοντά στα 1.500.000 ευρώ, συν 2.000.000 ευρώ ετησίως στον Σέρβο γκαρντ και η μετακίνησή του ολοκληρώθηκε. Οι «ερυθρόλευκοι» έμπαιναν σε μία νέα εποχή, με περισσότερο σφικτή οικονομική πολιτική, η οποία συμπτωματικά έφερε ακολούθως και την αγωνιστική αναγέννηση του τμήματος μπάσκετ του συλλόγου.

Δέθηκε με τον κόσμο του Ολυμπιακού και εκείνος τον λάτρεψε

Οι δύο πλευρές χώρισαν φιλικά. Ο φίλαθλος κόσμος του Ολυμπιακού λάτρεψε το ταλέντο και το αγωνιστικό θράσος του Μίλος Τεόντοσιτς, όπως και ο Σέρβος γκαρντ «δέθηκε» τόσο με την ομάδα όσο και με τους οπαδούς των «ερυθρολεύκων», φτάνοντας στο σημείο να τραγουδά μέχρι και στα ελληνικά συνθήματα της ομάδας. Λίγες μέρες ύστερα από την αποχώρησή του από το μεγάλο λιμάνι σχολίασε: «Είμαι πολύ στενοχωρημένος που έφυγα από τον Ολυμπιακό, είμαι τσατισμένος που δεν κατάφερα να πάρω ένα πρωτάθλημα για να πανηγυρίσει ο κόσμος μας.

Καταλαβαίνω ότι οι πρόεδροι έχουν αποφασίσει να μειώσουν το μπάτζετ, τα πράγματα στην Ελλάδα δεν είναι εύκολα και το ξέρω. Κανείς δεν μπορεί να πει κάτι άσχημο για τους Αγγελόπουλους, έχουν κάνει τόσα πολλά για την ομάδα και για μένα. Ήθελα να μείνω στον Ολυμπιακό, αλλά έτσι είναι η ζωή. Ο κόσμος μας είναι ο καλύτερος που υπάρχει στον κόσμο. Δεν θα σταματήσω να το λέω αυτό μέχρι να πεθάνω. Μου στάθηκαν πολύ, ήταν πάντα δίπλα μου και τους ευχαριστώ για όλα. Θα τους έχω πάντα στην καρδιά μου».

Ο Ολυμπιακός τον... πίκρανε στα φάιναλ φορ, αλλά...

Στην πορεία, κάθε φορά που επέστρεφε ως αντίπαλος στο ΣΕΦ δεχόταν πάντα χειροκρότημα από τον κόσμο του Ολυμπιακού και εκείνος ανταπέδιδε, μην ξεχνώντας τα χρόνια του στο μεγάλο λιμάνι. Και μπορεί οι Πειραιώτες να τον... πίκραναν τέσσερις σερί φορές σε επίπεδο φάιναλ φορ (2012, 2013, 2015, 2017), νικώντας τον μία φορά σε τελικό και τρεις σε ημιτελικό, όντας πλέον παίκτης της ΤΣΣΚΑ, αλλά είμαστε σίγουροι πως πάντα θα χαίρεται με τις χαρές της ομάδας του Πειραιά.

Κατάφερε όμως να κατακτήσει την πρώτη και μοναδική Ευρωλίγκα της καριέρας του το 2016 με την ΤΣΣΚΑ, ενώ βρέθηκε συνολικά και τρεις φορές (2010, 2015, 2016) ως μέλος της κορυφαίας πεντάδας της διοργάνωσης. Παράλληλα, είναι 8ος σκόρερ όλων των εποχών στον θεσμό, 6ος κορυφαίος πασέρ και 3ος σε εύστοχα τρίποντα.

Το ΝΒΑ και η ομάδα της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα

Μετά την ΤΣΣΚΑ δοκίμασε το αμερικανικό όνειρο στο ΝΒΑ για δύο χρόνια (2017-19), παίζοντας με τη φανέλα των Λος Άντζελες Κλίπερς (στην πρώτη σεζόν είχε μέσον όρο 9,5 πόντους και 4,6 ασίστ, με 25 λεπτά συμμετοχής), ενώ από το περασμένο καλοκαίρι είναι παίκτης της Μπολόνια. Πριν από λίγες μέρες, μάλιστα, η Ευρωλίγκα του έδωσε (δικαίως) μία νέα διάκριση. Τον συμπεριέλαβε στην κορυφαία ομάδα της δεκαετίας (2010-2020), μία μεγάλη αναγνώριση την οποία και άξιζε.