Ολυμπιακός: Ο Θρύλος των '10s έχει τον δικό του θρύλο

Η ομάδα του Πειραιά είναι αδιαμφισβήτητα η πιο πετυχημένη της Euroleague τη δεκαετία που ολοκληρώθηκε. Το μαρτυρούν τα κατορθώματά της στα ευρωπαϊκά παρκέ. Ο Ολυμπιακός από το 2010 έχει αγωνιστεί σε πέντε τελικούς της Euroleague, έχοντας κατακτήσει το τρόπαιο τις δύο από αυτές, ενώ τρεις το έχει χάσει. Η Μπαρτσελόνα το 2010 στο Παρίσι δεν τον άφησε να ολοκληρώσει μια ονειρεμένη σεζόν με την κατάκτηση του τροπαίου.

Στη συνέχεια ο Ολυμπιακός πήρε δύο συνεχόμενα τρόπαια το 2012 και το 2013 ενώ ηττήθηκε στους τελικούς του 2015 και του 2017 από τις Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε στα ματς που είχαν γίνει στις έδρες των αντιπάλων του. Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι αν μια ευρωπαϊκή ομάδα αξίζει τον τίτλο της καλύτερης ομάδας της δεκαετίας, αυτή είναι ο Ολυμπιακός.

Η έλευση του Βασίλη Σπανούλη

Στις 11 Ιουλίου του 2010 ολοκληρώνεται θετικά για την ομάδα του Πειραιά η μεταγραφή του Βασίλη Σπανούλη, του ανθρώπου που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της ομάδας του Πειραιά. Ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού εκείνο το καλοκαίρι αποφάσισε να αφήσει τους «πράσινους» που ήταν η κορυφαία ομάδα της Ευρώπης (βάση αποτελεσμάτων) και να μετακινηθεί στον «αιώνιο αντίπαλο», μια κίνηση που η ιστορία έδειξε ότι τον δικαίωσε απόλυτα. Ο Ολυμπιακός είχε πολλούς παικταράδες τότε στο ρόστερ του, όμως η έλευση του Σπανούλη στο μεγάλο λιμάνι της χώρας ήταν αυτή που διαμόρφωσε νέα δεδομένα όχι μόνο στους «ερυθρόλευκους» αλλά σε ολόκληρη την μπασκετική Ευρώπη. Ο ίδιος ο Σπανούλης έχει αποκαλύψει πολλές φορές ότι τον είχε εξιτάρει το γεγονός να φύγει από το φαβορί και να πάει στην ομάδα που ήταν δεύτερη στην Ελλάδα. Τελικά, μαζί με τον Γιώργο Πρίντεζη αποτέλεσαν τους ακρογωνιαίους λίθους των επιτυχιών του Ολυμπιακού, οδηγώντας την ομάδα στη Γη της επαγγελίας. Στους Πειραιώτες ο Σπανούλης εκτός από τη δική του καριέρα και το μέταλλο νικητή έχει «φτιάξει» και το όνομα πολλών συμπαικτών του με πρώτους και καλύτερους τους σέντερ τους οποίους τροφοδοτούσε. Χάινς, Ντάνστον, Ντόρσεϊ και Χάντερ είναι μόνο μερικά παραδείγματα παικτών οι οποίοι «απογειώθηκαν» δίπλα στον αρχηγό του Ολυμπιακού.

Το απίστευτο ρεκόρ των συμμετοχών σε τελικούς

Όπως σας γράψαμε και πριν ο Ολυμπιακός έχει αγωνιστεί σε πέντε τελικούς αυτή τη δεκαετία και το φοβερό είναι ότι ο μοναδικός προπονητής του που έχει παραπάνω από μια συμμετοχή στο ματς που έκρινε το νικητή της Euroleague σε αυτό το διάστημα ήταν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ο οποίος είδε τις Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε να του στερούν τους τίτλους μέσα στις έδρες τους. Το 2010 στο Final Four του Παρισιού προπονητής του Ολυμπιακού ήταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης, το 2012 οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν το τρόπαιο με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο τους, την επόμενη σεζόν το έκαναν με τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Ολυμπιακός μέσα σε επτά χρόνια λοιπόν έπαιξε πέντε τελικούς με τέσσερις διαφορετικούς προπονητές στον πάγκο του!

Μείωσε το μπάτζετ, αύξησε το πρεστίζ

Το καλοκαίρι του 2011 οι αδερφοί Αγγελόπουλοι είχαν πάρει μια ιστορική απόφαση: Μείωσαν το μπάτζετ της ομάδας και ακολούθησαν ένα διαφορετικό πλάνο από αυτό που εμπιστεύονταν μέχρι τότε προκειμένου να φτάσουν τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρώπης. Αυτό απέδωσε αμέσως καρπούς αφού λίγους μήνες αργότερα η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς έκανε την Ευρώπη να παραμιλάει με τη νίκη της στον τελικό της Euroleague στην Κωνσταντινούπολη επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι Πειραιώτες είχαν κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης έχοντας ως μεγάλο τους αστέρι τον βασίλη Σπανούλη και παίκτες που ήταν ανερχόμενοι. Τόσο οι Αμερικάνοι (Χάινς, Λο, Ντόρσεϊ), όσο και οι Έλληνες (Σλούκας, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Πρίντεζης) ήταν ακόμα παίκτες που ήθελαν να φτιάξουν το όνομά τους και δε θεωρούνταν «φτασμένοι». Σε αυτούς προσθέστε τους Άντιτς και Παπαδόπουλο που είχαν την εμπειρία που χρειαζόταν η ομάδα και κάπως έτσι έχετε το «κοκτέιλ» της επιτυχίας. Στις 11 Μαΐου του 2012 μέσα στην Πόλη ο Ολυμπιακός «έγραφε» το πιο απίθανο μπασκετικό έπος. Έδωσε μια μάχη που καθόρισε τις μετέπειτα εξελίξεις στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως κυρίως έδωσε ελπίδα και χαρά στον κόσμο του που ήταν «παγωμένος» από το νέο πλάνο που του είχε παρουσιαστεί στο ξεκίνημα της σεζόν. Ακολούθησε η κατάκτηση του τροπαίου στο Λονδίνο που έβαλε τον Ολυμπιακό σε ένα κλειστό κλαμπ ομάδων που έχουν καταφέρει να στεφθούν πρωταθλήτριες Ευρώπης δύο διαδοχικές χρονιές: Γιουγκοπλάστικα, Μακάμπι Τελ Αβίβ και Ολυμπιακός είναι οι τρεις ομάδες που έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο σε επίπεδο Euroleague.

Ποτέ μη λες ποτέ

Πέρα όμως από τους τίτλους που κατέκτησε ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη και τις χαρές που έδινε στον κόσμο του, σημαντικότερη «νίκη» αυτής της ομάδας ήταν η νοοτροπία που είχε και μάλιστα κατάφερε να την περάσει και σε πολλούς θεατές που παρακολουθούσαν τους αγώνες της. Το “never give up” (Ποτέ μην τα παρατάς) έγινε το σλόγκαν της ομάδας και κάθε φορά που οι «ερυθρόλευκοι» έμεναν πίσω στο σκορ από κάποια ομάδα, άπαντες ανέμεναν να δουν τι θα σκαρφιζόντουσαν ο Σπανούλης και η παρέα του προκειμένου να γυρίσουν το κλίμα. Ο Ολυμπιακός της δεκαετίας που ολοκληρώνεται κατάφερε να περάσει ένα κοινωνικό μήνυμα σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία έτρωγε το ένα χαστούκι μετά το άλλο λόγω της οικονομικής κρίσης και της καταπίεσης που επικρατούσε στη χώρα. Οι Πειραιώτες όμως με τη νοοτροπία τους και τον τρόπο που λειτουργούσαν και αντιδρούσαν στην πίεση έστελναν σαφέστατο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι τίποτα δεν τελειώνει πριν… τελειώσει!

Οι δύο τελευταίες σεζόν

Κάθε μεγάλη αυτοκρατορία βλέπει κάποτε το πλήρωμα του χρόνου να έρχεται. Το καλοκαίρι του 2018 ο κόσμος απαιτούσε αλλαγές στο λιμάνι, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έδωσε τη θέση του στον Ντέιβιντ Μπλατ και οι κακές συγκυρίες έφεραν τους «ερυθρόλευκους» σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Το πρόβλημα υγείας του πρώην κόουτς της ομάδας, τα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν από την οικογενειακή διαμάχη της οικογένειας των Αγγελόπουλων και η αναστάτωση του ηχητικού μηνύματος, έφεραν «φουρτούνες» στο λιμάνι του Πειραιά. Ο Ολυμπιακός δε θυμίζει την ομάδα – μύθο που τρόμαζε κάθε αντίπαλο και πλέον βλέπει συλλόγους χαμηλότερης δυναμικότητας να παίρνουν αποτελέσματα εναντίον του.

Όμως τίποτα δεν τελειώνει, πριν να... τελειώσει και άπαντες στο λιμάνι ευελπιστούν ότι το σκηνικό θα αλλάξει σύντομα!

To be continued...