Η ... μοναξιά του Σφαιρόπουλου

Ζώντας στην Ελλάδα και κυρίως στον Ελληνικό αθλητισμό ξέρω ότι η κοινή γνώμη σήμερα ζητάει αίμα και ενόχους και πάντα πιο κοντά σε αυτούς τους «τίτλους» είναι ο προπονητής της ομάδας που αποτυγχάνει. Είμαι όμως και εγώ επαγγελματίας προπονητής και δεν θα παίξω τον ρόλο του δημόσιου κατήγορου. Ξέρω πολύ καλά την μοναξιά του προπονητή μετά από τέτοιες ήττες όπως ξέρω και κάτι ακόμα. Ο προπονητής που κοουτσάρει είναι υποχρεωμένος να αποφασίσει και να δράσει και μάλιστα την ώρα του αγώνα η απόφαση του πρέπει να ληφθεί κάτω από αφόρητη πίεση και χρόνου και ευθύνης. Πιστέψτε με δεν είναι εύκολη και εν πάση περιπτώσει είναι πολύ ευκολότερος ο ρόλος αυτού που κρίνει, αναλύει και σχολιάζει από αυτόν που κοουτσάρει.

Με αυτές λοιπόν τις παραμέτρους θα προσπαθήσω να παραθέσω την προσωπική μου άποψη για την αποτυχία του Ολυμπιακού να φτάσει στις 4 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Επαναλαμβάνω ότι είναι η προσωπική μου καθαρά προπονητική άποψη , που πιστεύω ότι έχω δικαίωμα να εκφράσω γιατί χθες με κάτι ποσταρίσματα κάποια στιγμή πίστεψα ότι ζούμε σε ένα καθεστώς που αν διαφωνήσεις με την άποψη κάποιου άλλου είσαι περίπου εγκληματίας και βέβαια μπορεί κάποιος να διαφωνεί με τις απόψεις μου, μπορεί κάπου να κάνω και λάθος γιατί όλοι πρέπει να καταλάβετε ότι στο μπάσκετ δεν υπάρχει το απόλυτο σωστό και το απόλυτο λάθος.

Πρώτα από όλα ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από μία ομάδα που στη σειρά αυτή ήταν καλύτερη από αυτόν και για αυτό δεν νομίζω ότι υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Αμυντικά η Ζαλγκίρις ήταν πολύ επιθετική , έβγαλε μεγάλη ενέργεια και με επιθετικά hedge out σε όλα τα παιχνίδια απέναντι στα pick n’ roll δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στην, έτσι και αλλιώς, χωρίς πλουραλισμό επίθεση του Ολυμπιακού.

Στην επίθεση η Ζαλγκίρις είναι μια εξαιρετικά δουλεμένη ομάδα με πολλούς τρόπους και ιδέες να επιτεθεί και με πολλούς παίκτες. Ο Ολυμπιακός στη σειρά αυτή έπαιξε με 4 διαφορετικούς τρόπους απέναντι στα pick n roll της Ζαλγκίρις. Σε κάθε τρόπο η Ζαλγκίρις είχε την απάντηση. Στην άμυνα με αλλαγές με απόλυτη πειθαρχία έψαχναν την υπεροχή ύψους στο χαμηλό ποστ και από εκεί έπαιρναν πολλά πράγματα. Ταυτόχρονα ήταν προετοιμασμένη όταν ο Ολυμπιακός έστελνε βοήθειες στον κοντό του παίκτη απέναντι στον ψηλό της Ζαλγκίρις και πάντα ο ψηλός έβρισκε πάσα στην αδύνατη πλευρά για ένα ξεμαρκάριστο σουτ.

Ο Ολυμπιακός κάποια στιγμή έπαιξε με άρνηση έτσι ώστε ο χειριστής να μην μπορεί να πάρει το σκρην. Τότε η Ζαλγκίρις έστηνε ένα πλάγιο pick n ‘ roll με δύο παίκτες μόνο στη μια πλευρά ψάχνοντας το σουτ από μέση απόσταση του Γιανκούνας που πόνεσε τον Ολυμπιακό στο τρίτο παιχνίδι.

Χθες ο Ολυμπιακός προσπάθησε να παίξει hedge out αλλά και σε αυτό η Ζαλγκίρις είχε την απάντηση και με την γρήγορη πάσα της και την έξυπνη δημιουργία του Πάνγκος έφτασε και πάλι σε πολλά ανοιχτά σουτ και σε ένα 55% στο τρίποντο.

Ταυτόχρονα η Ζαλγκίρις είχε εξαιρετικά παιχνίδια για να βρει ανοιχτά σουτ μετά από σκρην στην αδύνατη πλευρά.

Αυτά όσον αφορά την Ζαλγκίρις. Ας περάσουμε όμως στον Ολυμπιακό που σε αυτή την σειρά παρουσίασε πολύ περισσότερες αδυναμίες παρά προτερήματα.

Κατ΄ αρχάς θα ήμασταν πολύ άδικοι αν δεν πούμε ότι ο Ολυμπιακός ήταν πολύ άτυχος στα θέματα των τραυματισμών αφού οι τραυματισμοί των Πρίντεζη, Μιλουντίνοφ και Παπανικολάου ειδικά ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την ομάδα και το πρόβλημα αυτό είναι γεγονός ότι είχε δύσκολη λύση αφού ειδικά το μεγάλο πλεονέκτημα του Ολυμπιακού στους ψηλούς πήγε περίπατο.

Εδώ βέβαια θα πρέπει να προβληματίσει τους ανθρώπους του Ολυμπιακού πως είναι δυνατόν ενώ ο Ολυμπιακός από τη μία έχει χάσει τη πρώτη θέση στο πρωτάθλημα Ελλάδας στην κανονική περίοδο και από την άλλη ενώ ουσιαστικά είχε καπαρώσει το πλεονέκτημα έδρας εδώ και πολύ καιρό στην Ευρωλίγκα, έφτασε στα παιχνίδια – στόχος για τη φετινή περίοδο στην Ευρωλίγκα κυριολεκτικά σακατεμένος. Αυτό είναι κάτι που στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον φαίνεται κάπως παράδοξο για μια ομάδα 1000% επαγγελματική.

Αγωνιστικά ο Ολυμπιακός πλήρωσε κάποια πράγματα. Θα επισημάνω κάποια επιγραμματικά πάντα κατά τη γνώμη μου.

Α) Επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά ότι ο Ολυμπιακός είναι απόλυτα προβλέψιμος και μονοδιάστατος στην επίθεση με τη μπάλα συνέχεια στα χέρια του Σπανούλη. Αυτό κάνει πιο « μικρή» και εύκολη την αμυντική δουλειά κάθε αντιπάλου του. Οι τραυματισμοί βέβαια μεγέθυναν σε δραματικό βαθμό το πρόβλημα αυτό.

Β) Ο Ολυμπιακός στη σειρά αυτή ήταν τουλάχιστον 3 κλικ κάτω από τη Ζαλγκίρις σε επίπεδο ενέργειας και αυτό τον δυσκόλεψε πάρα πολύ σε αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού όπως στην άμυνα, στα ρημπάουντ και στο αμυντικό transition.

Γ) Ο Ολυμπιακός δεν πήρε τίποτα από τους αμερικάνους παίκτες του. Το ποιος φταίει για αυτό δεν μπορώ να το πω. Αυτό το ξέρουν καλύτερα οι άνθρωποι που είναι κοντά στην ομάδα στην καθημερινότητα της και ξέρουν πρόσωπα και πράγματα. Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι δεν είναι δυνατόν ο Ολυμπιακός να πάει ψηλά χωρίς την Αμερικάνική βοήθεια και μάλιστα σε ρόλο πρωταγωνιστών και όχι μονίμως να ψάχνουμε Αμερικάνους χαμάληδες. Εδώ θα βάλω και ένα κατά τη γνώμη μου λάθος του περασμένου καλοκαιριού και αυτό έχει όνομα και επίθετο και λέγεται Ντάνιελ Χάκετ. Έχεις σαν αμυντική προτεραιότητα την άμυνα με αλλαγές και αφήνεις να φύγει ο Χάκετ;. Στο δικό μου μυαλό αυτό είναι ανεξήγητο είδικα όταν μιλάμε για έναν παίκτη πλήρως εξοικειωμένο με την ομάδα και πολύ αγαπητό από όλους.

Δ) Ο Ολυμπιακός εδώ και αρκετά χρόνια έχει πάρει την απόφαση, και σωστά κατά τη γνώμη μου, να στηριχθεί στον Ελληνικό κορμό. Νομίζω ότι έφτασε η ώρα να προβληματισθούν οι Έλληνες παίκτες για το ποια και πόση είναι η πρόοδος τους. Δεν μπορεί ο Σπανούλης να λειτουργεί είτε σαν ασπίδα είτε σαν άλλοθι για όλους.

Αυτοί ήταν οι 4 λόγοι που κατά τη γνώμη μου ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε. Η χρονιά όμως συνεχίζεται και στο τέλος έχει τον μεγαλύτερο στόχο και τον μόνο εναπομείναντα για φέτος που είναι το πρωτάθλημα και όλοι θα πρέπει να κάτσουν κάτω, να βάλουν κάτω τα γεγονότα και να βελτιωθούν. Υπάρχει χρόνος , πιστεύω ότι οι τραυματίες θα επιστρέψουν 100% υγιείς και όλοι μαζί θα δώσουν τη μάχη του πρωταθλήματος. Η συνέχεια είναι δύσκολη όμως ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά από μεγάλες νίκες και μετά από μεγάλες ήττες……