Ολυμπιακός: Από το αρνείται να χάσει, στο αρνείται να κερδίσει

Ο Ολυμπιακός αδυνατεί να βγει από την μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας του. Είναι μέχρι στιγμής η μακράν χειρότερη σεζόν αυτής της ομάδας, η οποία ξεκίνησε αυτό το ονειρικό ταξίδι της από την σεζόν 2011-2012. Η εικόνα της σου προκαλεί θλίψη τις τελευταίες εβδομάδες. Ορισμένοι μιλούν για «τέλος εποχής». Έκφραση ενδεχομένως υπερβολική, αλλά δεν απέχει και πολύ στο να γίνει και πράξη. Βλέπετε, πιθανή τρίτη σερί σεζόν δίχως τίτλο και μάλιστα με τον κίνδυνο της μη εισόδου στα playoffs της EuroLeague, δείχνει πως η βενζίνη αυτής της τρομερής ομάδας στερεύει...

Είναι εντυπωσιακό πάντως πως άλλαξε το κλίμα μέσα στο 2019. Μετά από εκείνες τις δύο σερί νίκες κόντρα σε Παναθηναϊκό και Μπασκόνια στο ΣΕΦ στις αρχές του Γενάρη, με τους Πειραιώτες να βρίσκονται σε τροχιά για το πλεονέκτημα έδρας, δείχνοντας εξαιρετικά δείγματα γραφής (γρήγορο μπάσκετ, επίθεση πάνω από τους 80 πόντους μέσο όρο, συν 20 ασίστ ανά παιχνίδι, θετικά αποτελέσματα ) τους τελευταίους 2,5 μήνες έχουν έρθει τα πάνω-κάτω στο μεγάλο λιμάνι.

Και τι δεν έχει γίνει; Αγωνιστικά, από εκείνα τα ματς κόντρα σε Παναθηναϊκό και Μπασκόνια (με το μεγάλο τρίποντο του Παπανικολάου που έστειλε το ματς στη παράταση) και μετά, οι Πειραιώτες έχουν δώσει 12 παιχνίδια στην EuroLeague και από αυτά έχουν χάσει τα 9! Η αγωνιστική κατάρρευση σε όλο της το μεγαλείο. Μόνες νίκες εκείνες κόντρα σε Χίμκι, Μπουντούτσνοστ και Μπάγερν. Αποτέλεσμα; Να έχει φτάσει ο Ολυμπιακός τελευταία εβδομάδα της κανονικής περιόδου, να μην ξέρει αν έχει περάσει στην επόμενη φάση και να εξαρτάται από τους άλλους! Την στιγμή που τις δύο τελευταίες σεζόν είχε τερματίσει στη 3η θέση, έχοντας καπαρώσει από νωρίς το πλεονέκτημα έδρας.

Εκτός παρκέ; Η διοίκηση να βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με την Ομοσπονδία (αποχώρηση από το ματς Κυπέλλου, δεν κατέβηκε η ομάδα να παίξει στο πρωτάθλημα κόντρα στον Παναθηναϊκό), με τους Αγγελόπουλους ναι μεν να έχουν τα δίκια τους, αλλά δυστυχώς όλη αυτή η "επανάσταση" πραγματοποιείται σε μία κακή χρονική στιγμή, όχι μόνο γιατί και οι ίδιοι αντιμετωπίζουν τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα, αλλά και επειδή η ομάδα δεν μπορεί να στηρίξει τις αποφάσεις τους με την απόδοση της στο παρκέ.

Στα αποδυτήρια; Διαρροές (με τον Γιώργο Πρίντεζη να βγαίνει στο προσκήνιο) και προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των παικτών με τα θέματα ναι μεν να λύνονται, αλλά μέχρι να βρεθεί άκρη, οι Πειραιώτες κατρακύλησαν εκτός οκτάδας. Τραυματισμοί; Νοκ-άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν ο Βασίλης Σπανούλης, ενώ ο Γιάνις Στρέλνιεκες έκανε του... κεφαλιού του με αποτέλεσμα να υποστεί θλάση και οι "ερυθρόλευκοι" να προχωρούν τις τελευταίες εβδομάδες δίχως τα βασικά τους "2άρια".Σημαντικές απώλειες, αλλά όλες οι ομάδες αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα.

Κόουτς; Φαίνεται εδώ και 1,5 μήνα από την συμπεριφορά του Ντέιβιντ Μπλατ πως δεν του αρέσουν κάποιες αποφάσεις και συμπεριφορές στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο (ασχέτως το τι λέει δημόσια), ενώ σαν προπονητής, τόσο αγωνιστικά, όσο και επικοινωνιακά, δείχνει να το έχει χάσει. Εμπνέει τους παίκτες του; Όχι. Έχει καταφέρει να συσπειρώσει την ομάδα; Ούτε. Κάποια από τις μεταγραφές του έχει καταφέρει να κάνει την μεγάλη διαφορά; Ούτε για αστείο! Παίζει επιθετικό μπάσκετ ο Ολυμπιακός όπως ήθελε και έλεγε; Σε καμία περίπτωση. Εδώ, στα τελευταία 4 παιχνίδια του, στα 3 από αυτά, οι "ερυθρόλευκοι" έχουν σημειώσει 57, 67 και 68 πόντους...

Αυτό, πάντως, που μας έκανε εντύπωση στο ματς κόντρα στη Ζαλγκίρις, είναι το γεγονός πως όταν ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με +12 στο 27' και οι Λιθουανοί απάντησαν με 14-0 σερί, επανακτώντας το προβάδισμα και το μομέντουμ, εκείνος δεν πήρε καν τάιμ-άουτ... Σπουδαίος προπονητής, τεράστια προσωπικότητα, σεβάσμια μορφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, άνθρωπος με κύρος, αλλά το τελευταίο διάστημα δείχνει τόσο εκείνος, όσο και το επιτελείο του, να μην έχουν "δέσει", να μην έχουν ταιριάξει με την ομάδα. Αυτά συμβαίνουν, αλλά δεν γίνεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.

Τάσεις αυτοκαταστροφικές

Είναι πάντως εντυπωσιακές αυτές οι αυτοκαταστροφικές τάσεις που δείχνει ο Ολυμπιακός φέτος. Ξεκίνησε εξαιρετικά την σεζόν με δύο σημαντικά "διπλά" κόντρα σε Μπασκόνια και Χίμκι και μετά δέχεται διασυρμό στο ΣΕΦ από την Αρμάνι Μιλάνο. Μπήκε δυναμικά σε ΟΑΚΑ και Κάουνας, είχε τον έλεγχο και ύστερα παθαίνει απανωτά μπλακ-άουτ στα δεύτερα ημίχρονα και χάνει τα ματς. Κερδίζει εντός την Εφές και εκτός την Μπαρτσελόνα, δείχνει σημάδια σταθερότητας και μετά πάει και... γκρεμοτσακίζεται από την Νταρουσάφακα στη Πόλη. Ακολουθεί η καθίζηση με πέντε σερί ήττες (Φενέρμπαχτσε, Μπαρτσελόνα, Μακάμπι, Εφές, ΤΣΣΚΑ), δείχνει να συνέρχεται κάπως κόντρα στη Μπάγερν με το +20, έχει να λέει πως κρατά την τύχη στα χέρια του για την πρόκριση επειδή (θεωρητικά) έχει βατό πρόγραμμα και τι πάει και κάνει; Γνωρίζει βαριά ήττα με 23 πόντους διαφορά από την αδιάφορη Γκραν Κανάρια, αλλά παραμένει τυχερός γιατί τα άλλα αποτελέσματα του έρχονται.... λουκούμι. Και πως αντιδρά στη συνέχεια; Χάνοντας στο ΣΕΦ από την Ζαλγκίρις. Παράνοια! Ένα ακόμη ματς που υπήρχε ένα τεράστιο "πρέπει" και ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις. Άξιος της μοίρας του!

Δεν ξέρουμε αν ο... θεός της Ευρωλίγκας λυπηθεί τον Ολυμπιακό την τελευταία στιγμή (θέλει θετικό αποτέλεσμα με την Νταρουσάφακα, και νίκες των ΤΣΣΚΑ, Εφές, Ρεάλ κόντρα σε Μπασκόνια, Αρμάνι, Ζαλγκίρις αντίστοιχα για να περάσει) για την ιστορία του, για την φανέλα του και το κύρος του, αλλά ενδεχομένως αυτή η ομάδα δεν αξίζει να προκριθεί στα πλέι-οφς. Σίγουρα είναι σημαντικό για το πρεστίζ του συλλόγου να δώσει το "παρών" στα προημιτελικά, αλλά και να περάσει εκεί, τι θα κάνει; Όχι απλά δεν δείχνει ικανός για "break", αλλά ούτε και να υπερασπιστεί την έδρα του. Αυτή είναι η αλήθεια, ας μη γελιόμαστε. Οι Πειραιώτες φέτος δεν εμπνέουν, δεν γοητεύουν, ούτε και μπορείς να τους έχεις εμπιστοσύνη. Δείχνουν δεν πως διαθέτουν και τα υλικά για την όποια υπέρβαση...

Το χειρότερο απ' όλα, κατά την προσωπική μας άποψη, είναι πως σιγά-σιγά αλλοιώνεται το dna αυτής της ομάδας. Εκείνη που αρνιόταν να χάσει, που έφερνε τα πάνω-κάτω σημειώνοντας εντυπωσιακές ανατροπές, δείχνοντας χαρακτήρα νικητή στα κρίσιμα σημεία ενός αγώνα, έχει φτάσει στο σημείο να... αρνείται να νικήσει, να φοβάται να κερδίσει. Το είδαμε και κόντρα στη Ζαλγκίρις. Στο 2'28 πριν το τέλος, ο Γουίλιαμς-Γκος διαμόρφωσε το 65-64 και αυτή ήταν η τελευταία φορά στο ματς που προηγήθηκε ο Ολυμπιακός στο σκορ. Ακολούθησαν λάθη, απανωτά άστοχα σουτ, χαμένες βολές, χαμένα ριμπάουντ, αγχωμένες συμπεριφορές, μειωμένη αυτοπεποίθηση, μέχρι και έλλειψη καθαρού μυαλού, όχι μόνο από τους παίκτες, αλλά και από τον πάγκο. Αστοχεί σε σουτ ο Γουέμπερ στα 16''' πριν το τέλος, παίρνει ριμπάουντ ο Ντέιβις και οι "ερυθρόλευκοι" ξοδεύουν 10 (!!!) γεμάτα δευτερόλεπτα (με το σκορ στο 66-68) μέχρι να κάνουν φάουλ! Κόντευε να τελειώσει το ματς και δε... θα το έπαιρναν χαμπάρι.

Γουέμπερ και μετά;

Το μόνο κέρδος από το ματς, η συγκλονιστική εμφάνιση του Μπριάντε Γουέμπερ. Πέτυχε 26 πόντους με 8/12 δίποντα και 2/4 τρίποντα. Εκπληκτικός! Πήρε πρωτοβουλίες στην επίθεση, έβγαλε ενέργεια και άμυνες στο παρκέ, δημιούργησε ρήγματα, έπαιζε με περίσσιο αγωνιστικό θράσος, είχε φιλότιμο, τσαγανό και αστείρευτο πάθος στο παιχνίδι του. Μία ομάδα μόνος του! Μακράν ο πιο ετοιμοπόλεμος παίκτης των "ερυθρολεύκων" στο παρκέ, ο οποίος βρίσκεται στο μεγάλο λιμάνι μόλις 40 μέρες...

To πρόβλημα του Ολυμπιακού στη περιφέρεια, πάντως, συνεχίζεται. Από τα 4/16 στα Κανάρια νησιά, στα μόλις 4/17 (23.5%) τρίποντα με την Ζαλγκίρις, δίχως να ευστοχεί σε σουτ πίσω από τα 6.75 μέτρα στο δεύτερο μέρος. Πως να κερδίσεις στο σύγχρονο μπάσκετ έτσι; Πως να πάρεις ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι δίχως εναλλακτικές λύσεις; Κατώτεροι των περιστάσεων και... λίγοι τόσο ο Αξέλ Τουπάν, όσο και ο Σάσα Βεζένκοφ (πήραν ευκαιρίες, δεν έδωσαν όμως τίποτα), ενώ σε ένα παιχνίδι που απουσίαζαν οι Σπανούλης-Στρέλνιεκς και τον Πρίντεζη να παίζει με πυρετό, ο Κώστας Παπανικολάου δεν μπόρεσε να κάνει το βήμα μπροστά. Έπρεπε να ηγηθεί της προσπάθειας, αλλά δεν μπόρεσε. Ο Ζακ ΛεΝτέι; Από τη στιγμή που δεν του μπήκαν τα σουτ, έβγαλε νεύρα και ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ειδικά στην άμυνα.

Για τον τραυματισμό του Σπανούλη

Ο Βασίλης Σπανούλης θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν λόγω του τραυματισμού του, καθώς έχει υποστεί ρήξη περονιαίου. Εύλογα ορισμένοι αναρωτιούνται πως γίνεται να έδινε μάχη να παίξει κόντρα στη Ζαλγκίρις και ξαφνικά να τίθεται νοκ-άουτ για την φετινή αγωνιστική χρονιά.

Όπως μας ενημέρωσαν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού, ο τραυματισμός του έχει το εξής χαρακτηριστικό. 1) Μπορεί να ξεπεραστεί με συντηρητική αγωγή, με τον παίκτη να επιστρέφει σύντομα στην αγωνιστική δράση, αλλά εδώ υπήρχε ένα τεράστιο ρίσκο, καθώς υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να χειροτερέψει η κατάσταση του. Ο αρχηγός των Πειραιωτών ήθελε να πάρει αυτό το ρίσκο.

2) Η ιδανική και πιο σωστή λύση, για να ξεπεραστεί 100% το πρόβλημα, σύμφωνα και με τους γιατρούς, είναι να γίνει χειρουργική επέμβαση. Οι άνθρωποι της ομάδας μίλησαν με τον παίκτη και τον έκαναν να καταλάβει πως το καλύτερο για την υγεία του είναι να στραφεί στη δεύτερη λύση. Ναι, ο Λαρισαίος γκαρντ μένει ελεύθερος το καλοκαίρι, αλλά θεωρούμε δεδομένο πως η διοίκηση δεν θα βάλει έτσι άδοξα τέλος στην καριέρα του στο μεγάλο λιμάνι. Άλλωστε, δεν πρόκειται απλά για τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα που φόρεσε την φανέλα της ομάδας, αλλά και για τον ίσως κορυφαίο αθλητή στην ιστορία του συλλόγου.