Η καθυστερημένη άνοδος της Μακάμπι και η κατάρρευση της Παρτίζαν
Η άνοδος της απόδοσης των ομάδων του Κάτας κι η έλλειψη παραγωγής στην ασπρόμαυρη πλευρά του Βελιγραδίου.

Έχουμε φτάσει στη τελική ευθεία της κανονικής περιόδου της Euroleague. Τα πράγματα έχουν ξεκαθαρίσει σε μεγάλο βαθμό για τις δύο ελληνικές ομάδες, που έχουν επιβεβαιώσει μέχρι στιγμής τον χαρακτηρισμό των δύο κορυφαίων συλλόγων της Ευρώπης.
Ο Ολυμπιακός κλείδωσε το πλεονέκτημα έδρας και είναι θέμα χρόνου να κλειδώσει και τη πρώτη θέση. Ο Παναθηναϊκός αναμένεται να πάρει και μαθηματικά το πλεονέκτημα, ενώ στόχος του είναι η τρίτη θέση κι ακόμα ψηλότερα. Σε γενικές γραμμές, πάντως, υπάρχει μια σταθερότητα, με τις δύο ομάδες να είναι τα μεγάλα φαβορί για τη κατάκτηση του τροπαίου.
Από κει και πέρα, υπάρχουν ορισμένες ομάδες που παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες μεταπτώσεις στην απόδοσή τους.
Αρχικά η Παρτίζαν. Πρόκειται για μια ολοκαίνουρια ομάδα, με 11 νέους παίκτες. Αλλά, παραμένει ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που υποτίθεται ότι θα πρέπει να ανεβάσει στροφές στο τέλος της σεζόν. Μέχρι στιγμής, βλέπουμε ακριβώς το αντίθετο.
Η συντριβή των 30 πόντων από την Αναντολού Εφές στο Βελιγράδι είναι απλά το αποτέλεσμα των συνεχόμενων κακών αποτελεσμάτων. Οι τρεις σερί νίκες που μέτρησε το σύνολο του Ζέλικο, ακολούθησε ένα αντίστοιχο τριών ηττών, από ομάδες που ανταγωνίζονται τη Παρτίζαν για μια θέση στη post season. Κάτι που έχει οδηγήσει τη σερβική ομάδα στη 12η θέση, με ρεκόρ 15-15, δείχνοντας εικόνα κατάρρευσης, κι όχι ομάδας που θέλει να συνεχίσει μέχρι το Final Four.
Κάτι το οποίο δε βλέπουμε στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Παρότι αποκλεισμένη, παρότι έχει χάσει το τρένο της πρόκρισης από πολύ νωρίς λόγω διαφόρων παραγόντων (τραυματισμοί, έλλειψη έδρας, συνεχείς αλλαγές στο ρόστερ), βλέπουμε τη ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά που έχει δώσει ο Όντετ Κάτας.
Η ομάδα του λαού μετράει τέσσερις συνεχόμενες νίκες στη διοργάνωση για πρώτη φορά φέτος, ανεβαίνοντας στο 10-20. Όπως είπαμε, έχει αποκλειστεί, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει από το να πανηγυρίζει νίκες κόντρα σε Φενέρμπαχτσε και Μονακό, ή να τελειώνει και τις τελευταίες ελπίδες της Βιλερμπάν για διάκριση.
Το μπάσκετ που παρουσιάζει η Μακάμπι, χωρίς μάλιστα τον κορυφαίο της παίκτη (Τζέιλεν Χοάρντ) είναι καλό, κι αναμένεται να δυσκολέψει κάθε αντίπαλό της από δω και πέρα.