Θρύλος ατσάλι!

Οι Γάλλοι, οι οποίοι ήρθαν στον Πειραιά με πληγωμένο εγωισμό μετά την ήττα από τη Μακάμπι, μπήκαν στα πρώτα λεπτά με 10/15 σουτ και 0 λάθη (13-21), πράγμα που σημαίνει ότι ουδέποτε ο Ολυμπιακός κατάφερε να τους κόψει τον ρυθμό. Κι ενώ οι «ερυθρόλευκοι» αναζητούσαν τον παράγοντα Χ, που θα άλλαζε τη ροή και το μομέντουμ του αγώνα, «εμφανίστηκε» από τον πάγκο ο… περσινός Μακ Κίσικ. Με αποτελεσματική επιθετική άμυνα στα γκαρντ της Μονακό, 7 πόντους (από τους 17 της ομάδας του στο δεκάλεπτο), μια μαγική ασίστ και ένα κερδισμένο αντιαθλητικό φάουλ επανέφερε στον Ολυμπιακό και τον κόσμο του που κατέκλυσε και χθες το ΣΕΦ τη φλόγα που του λείπει φέτος. Η άμυνα πάνω στον Μάικ Τζέιμς δούλεψε, με τον Αμερικανό να κλείνει το ημίχρονο με μόλις 5 πόντους, αλλά η επίθεση «χώλαινε».

Το ματς ήρθε στην κόψη του ξυραφιού, οι δύο ομάδες αντιμετώπιζαν κάθε κατοχή σαν να κρίνει τον αγώνα και οι διαιτητές «πάγωναν» τον ρυθμό στο παρκέ και στην εξέδρα, πηγαίνοντας κάθε τρεις και λίγο στο μόνιτορ. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και έχοντας παιχθεί 27 αγωνιστικά λεπτά σε μιάμιση ώρα (!) ο Ολυμπιακός έψαχνε το μακρινό σουτ και την ψυχολογία μέσα από αυτό, ξεκινώντας στο -2 την τελευταία περίοδο. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα έχαναν τα ριμπάουντ, ο προπονητής τους χτυπιόταν στον πάγκο και τα νεύρα ήταν περισσότερο τεντωμένα από την ισορροπία στο παρκέ. Και στο τέλος… βγήκε ο ήλιος. Με τον μαέστρο Ουόκαπ να είναι συγκλονιστικός, τους Πίτερς – Κάνααν «ακροβολισμένους», ο Μακ Κίσικ έβαλε το τρίποντο της χρονιάς - μέχρι το επόμενο, σφραγίζοντας μια νίκη-ορόσημο για τον Ολυμπιακό. Για τον Ολυμπιακό, που πριν λίγες μέρες πήγε να βάλει τα χέρια του και να βγάλει τα μάτια του. Για τον Ολυμπιακό που είναι μαθημένος να περνάει από φωτιά και αμόνι, φτάνοντας σε τέτοιους θριάμβους.