Final Four στο Κάουνας: To πάθημα να γίνει μάθημα στην EuroLeague

Η EuroLeague ανέθεσε το φετινό Final Four στο Κάουνας. Τόσο γιατί το χρωστούσε, καθώς πρόκειται για μία παραδοσιακή χώρα στον χώρο του μπάσκετ και δεν είχε γίνει ποτέ στη Λιθουανία στο παρελθόν, όσο και επειδή ήθελε να αξιοποιήσει το υπερσύγχρονο γήπεδο της Ζαλγκίρις. Παράλληλα, όμως, ήθελε να τσεκάρει και το κατά πόσο θα ήταν πετυχημένο το να γίνει ένα Final Four σε μία σχετικά μικρή πόλη, η οποία όχι μόνο δεν είναι πρωτεύουσα αλλά που δεν έχει και απευθείας πτήσεις. Αν και είναι όμορφη περιοχή το Κάουνας, το Final Four είχε ορισμένα προβλήματα.

Κατ’ αρχάς, πιστοποιήθηκε πως είναι σημαντικό πρόβλημα αν δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις σε μία πόλη που διεξάγεται ένα Final Four. Δεν μιλάμε για απευθείας πτήσεις για το Κάουνας, αλλά ακόμη και για τη Λιθουανία. Ταλαιπωρήθηκαν όχι μόνοι οι Έλληνες αλλά και οι Ισπανοί. Πολλοί συμπατριώτες μας πήραν δύο πτήσεις και έκαναν πολλά χιλιόμετρα ταξίδι με το αυτοκίνητο για να δώσουν το «παρών» στο γήπεδο. Οικονομικά όσοι ήρθαν έκαναν μεγάλες θυσίες. Να είστε σίγουροι.

Παράλληλα, το Κάουνας ναι μεν έχει ξενοδοχεία και δωμάτια, αλλά τα καταλύματα είναι περιορισμένα. Δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τις απαιτήσεις των 12.000 φιλάθλων, δημοσιογράφων, προσκεκλημένων και όχι μόνο που κλήθηκαν να δώσουν το «παρών» στο Final Four. Πολλοί από αυτούς χρειάστηκε να μείνουν στο Βίλνιους, το οποίο απέχει μία ώρα διαδρομή από το Κάουνας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι τιμές των δωματίων ακόμη και να τετραπλασιαστούν, δημιουργώντας αισχροκέρδεια δίχως προηγούμενο. Για παράδειγμα, μικρά δωμάτια που είχαν τιμή στα 65 ευρώ, έφτασαν στο σημείο να κοστίζουν 220 ευρώ την ημέρα!

Ακόμη και τα μαγαζιά στην περιοχή, τα εστιατόρια, τα οποία ήταν αρκετά, υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσαν να αντέξουν και να χωρέσουν τους τόσους χιλιάδες τουρίστες που είχαν συγκεντρωθεί στην κεντρική πλατεία. Υπήρχαν στιγμές που δεν έβρισκες τραπέζι για να φας.

Για αυτόν τον λόγο, λοιπόν, η EuroLeague φέρεται πως θα επιστρέψει στη λογική του να διεξαγάγει τα Final Four σε μεγάλες πόλεις. Όπως το Βερολίνο (που θα γίνει του χρόνου), την Κωνσταντινούπολη, τη Μαδρίτη, το Παρίσι, το Μιλάνο, τη Βαρκελώνη, το Βελιγράδι, ακόμη και το Λονδίνο. Πόλεις μεγάλες, με απευθείας πτήσεις, με τεράστια ποικιλία σε καταλύματα και εστιατόρια, περιοχές που μπορούν να σηκώσουν και να αντέξουν το πλήθος κόσμου που θα έρθει ώστε να δώσει το «παρών» σε ένα φάιναλ φορ.

Κάποιοι λένε πως «δεν είναι ωραίο να γίνονται τα Final Four συνεχώς σε πέντε έξι πόλεις». Καμία αντίρρηση και συμφωνούμε σε αυτό. Και δεν είναι και ό,τι καλύτερο κάποιες ομάδες να επωφελούνται συνεχώς και να γίνονται τα Final Four στη χώρα τους. Όμως, θα πρέπει να σκέφτεστε και το πόσο εφικτό είναι να γίνει η τελική φάση της διοργάνωσης σε μία πόλη. Στο Κάουνας υπήρξε μεγάλη ταλαιπωρία, τόσο για τον τρόπο να φτάσουν οι φίλαθλοι στην πόλη όσο και στο να βρουν ξενοδοχείο και καταλύματα.

Εύκολα κάποιος θα πει «γιατί δεν μπαίνει στην εξίσωση και η Ελλάδα, η Αθήνα;». Η χώρα μας πληροί τις προϋποθέσεις, έχει πτήσεις, καταλύματα, μπασκετική κουλτούρα, ομάδες με Ιστορία στη διοργάνωση, ακόμη και γήπεδα (με κορυφαίο το ΟΑΚΑ) και ας είναι παλιά. Το θέμα όμως είναι πως ένα Final Four κοστίζει (οι Λιθουανοί ξόδεψαν περίπου 1,500,000 ευρώ) και η Ελλάδα δεν έχει εκφράσει ενδιαφέρον. Έχει να γίνει στη χώρα μας από το μακρινό πλέον 2007…