Θα τον «ζήλευε» και ο Ρίνους Μίχελς

Ο Έλληνας τεχνικός παρουσίασε στο παρκέ των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων μια ομάδα που έπαιξε ολοκληρωτικό μπάσκετ.

Μια ομάδα που θα… ζήλευε και ο τεράστιος προπονητής ποδοσφαίρου Ρίνους Μίχελς. Ο Ολλανδός κόουτς, ο… Αϊνστάιν των γηπέδων, ο άνθρωπος που… έχτισε τον μύθο του Άγιαξ της δεκαετίας του ’70, διδάσκοντας το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.

Η εμφάνιση των «ερυθρόλευκων», με τον καλύτερό τους παίκτη στον πάγκο λόγω τραυματισμού, είναι για να διδάσκεται στα σεμινάρια προπονητικής.

Η ομάδα του μεγάλου λιμανιού ήταν διαβασμένη και είχε απαντήσεις σε κάθε «πράσινη» προσπάθεια να επιστρέψει και να διεκδικήσει τη νίκη.

Ο Ολυμπιακός και στις τέσσερις περιόδους έπαιξε με μυαλό στην επίθεση, ενώ στην άμυνα έκλεισε τους πάντες και έμεινε ένας Μπέικον που δεν θα μπορούσε φυσικά μόνος του να κερδίσει τον χθεσινό Ολυμπιακό.

Ο Ντέγιαν Ράντονιτς ξεκίνησε ξανά με τον Γκουντάιτις πάνω στον Φαλ για να κουράσει τον Γάλλο σέντερ, ωστόσο ο άσος του Ολυμπιακού ήταν πανέτοιμος. Ακούμπησε η μπάλα πάνω του στην πρώτη περίοδο, δεν έχασε σουτ, σκέπασε τα καλάθια και μοίρασε καταπληκτικά το παιχνίδι.

Η είσοδος του Σλούκα έδωσε το κάτι παραπάνω, ενώ σημείο αναφοράς στο δεύτερο δεκάλεπτο ήταν ο Μπολομπόι αλλά και οι Μακ Κίσικ, Λαρεντζάκης, οι οποίοι ήρθαν από τον πάγκο και όχι μόνο ήταν έτοιμοι και διαβασμένοι στην επίθεση, αλλά έπαιξαν… σκυλήσια άμυνα, είχαν πάθος, διάθεση και ένταση στο παιχνίδι τους.

Τα σουτ μπήκαν και η διαφορά πήγε στο +23, με τον Παναθηναϊκό να μην έχει εναλλακτικό πλάνο και να τα περιμένει όλα από τα σουτ… προσευχή του Μπέικον, ο οποίος είναι τεράστιος παίκτης επιθετικά, αλλά απελπιστικά μόνος.

Ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα μας πως δεν είναι δυνατό από τη στιγμή που η ομάδα σου είναι άψογη αμυντικά και επιθετικά να χάσεις από έναν παίκτη. Ακόμη κι αν αυτός ο παίκτης είναι ο… Τζόρνταν.

Η εξαιρετική εμφάνιση της δεύτερης περιόδου, έδωσε την ευκαιρία στον Μπαρτζώκα να μην επαναφέρει την πρώτη πεντάδα, έδωσε ανάσες και έτσι όταν στο τρίτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός επιχείρησε να επιστρέψει και να βάλει και στην εξίσωση τον κόσμο του, ο Ολυμπιακός είχε την ηρεμία, το μυαλό και την αυτοσυγκέντρωση να μην… πετάξει στα σκουπίδια ό,τι έχτισε με κόπο στο πρώτο ημίχρονο.

Οι «πράσινοι» με… γιουρούσια έμειναν κάπως στο ματς μέχρι το 41-55, αλλά στη συνέχεια ανέλαβαν δράση Φαλ και Κάνααν και η διαφορά πήγε πάλι πάνω από τους 20 πόντους, με τον Μπαρτζώκα να καλύπτει υπέροχα το κενό του Βεζένκοφ, χρησιμοποιώντας στη θέση 4 και τον Κώστα Παπανικολάου, μαζί με τον Μπολομπόι στη θέση 5, αφού η αλήθεια είναι πως ο Πίτερς επιθετικά κυρίως ήταν εκτός κλίματος και δεν βοήθησε.

Το νερό είχε μπει στο… αυλάκι και τα πάντα τελείωσαν όταν στην τρίτη περίοδο ο Ολυμπιακός όχι μόνο κράτησε τη διαφορά, αλλά ήταν και στο +23. Στο 50-81 με το καλάθι και φάουλ του Μπολομπόι, για τους «πράσινους» οπαδούς… ξύπνησε ο «εφιάλτης» των 35 πόντων (73-38 στο ΣΕΦ επί Ιωαννίδη), αλλά κάπου εκεί, ευτυχώς για εκείνους, κόπασε η «ερυθρόλευκη καταιγίδα».

Ο Ολυμπιακός φυσικά και μπορεί να πανηγυρίζει, αλλά δεν μπορεί να μείνει στη χθεσινή (30/12) νίκη, γιατί η Ευρωλίγκα μάς έχει δείξει τα τελευταία χρόνια πόσο επικίνδυνη είναι.

Στον Παναθηναϊκό συνειδητοποίησαν και χθες (30/12) πως όσα sold out και να κάνεις, με κόσμο και Μπέικον τον Ολυμπιακό του Μπαρτζώκα δεν τον κερδίζεις…