Ολυμπιακός: Aυτοκριτική μέχρι τέλους

Δεν υπάρχει λόγος να γίνει ανάλυση του αγώνα. Δεν έχει καμία σημασία. Η ουσία είναι πως ο Ολυμπιακός, η ομάδα φόβητρο της δεκαετίας του 2010, με τις δύο σερί Ευρωλίγκες και τις τέσσερις συμμετοχές μέσα σε έξι χρόνια σε τελικούς Final Four, έμεινε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά εκτός οκτάδας! Και επίσημα πλέον . Δεν υπάρχει καμία σωτηρία, κανένα απίθανο σενάριο. Η ομάδα είπε «αντίο» από μήνα Μάρτη από τη συνέχεια της διοργάνωσης, γεγονός που ξενίζει, αλλά και που φθείρει το λαμπρό προφίλ του συλλόγου που με κόπο χτίστηκε. Δεν γίνεται για όλα αυτά να φταίνε μόνο οι παίκτες, οι ξένοι ή η... μόδα των τελευταίων ετών, οι Σπανούλης και Πρίντεζης. Αν συνεχίσουμε και βρίσκουμε εξιλαστήρια θύματα αποκλειστικά τους αθλητές, τις «σημαίες», τα άστρα και τα ζώδια, τότε κάθε χρόνο θα βλέπουμε μία από τα ίδια. Καμία αντίρρηση πως οι Πειραιώτες είχαν και θέματα με τραυματισμούς, αλλά βρείτε μας μία ομάδα που δεν είχε παρόμοια προβλήματα.

Για το γεγονός πως ο Ολυμπιακός βρέθηκε για τρίτη σερί σεζόν εκτός playoffs, έχοντας ζήσει νωρίτερα το πικρό ρεκόρ των επτά σερί ηττών (!) φταίνε οι πάντες. Από τον πρώτο στην ομάδα μέχρι τον τελευταίο. Δεν έχουμε όρεξη όμως να ρίξουμε ευθύνες. Άλλωστε, έχουμε καταγράψει τα δεδομένα, έχουμε κάνει κριτική και έχουμε μιλήσει με επιχειρήματα. Το θέμα είναι πως άπαντες μέσα στον οργανισμό της πειραϊκής ΚΑΕ, θα πρέπει να κάνουν αυτοκριτική μέχρι τέλους! Να γίνει μία σωστή αξιολόγηση για τους πάντες μέσα στην ομάδα. Με συναίσθημα, αλλά και με λογική. Θα πρέπει να γίνει ένας ψύχραιμος απολογισμός για τους Πειραιώτες του 2018-2019 έως αυτούς του 2020-21. Να γίνει μία σωστή κρίση αυτής της τριετίας, να βρεθούν τα λάθη, οι αστοχίες, τα προβλήματα και να δοθούν λύσεις. Ναι, θα πρέπει να παρθούν γενναίες και δύσκολες αποφάσεις, εκτός αν υπάρχει η νοοτροπία πως θα πρέπει να μας γίνει συνήθειο πως η ομάδα θα πρέπει πλέον να κυμαίνεται μεταξύ της 9ης και της 13ης θέσης στην EuroLeague.

Ολυμπιακός: Περιμένοντας τους Αγγελόπουλους

Ολυμπιακός: Ντροπιάζει τον μύθο του!

Η δεύτερη ευκαιρία του Μπαρτζώκα

Ολυμπιακός: Το «πάλι από την αρχή» έχει αιτίες

Πρωταγωνιστές στο σύγχρονο μπάσκετ είναι κατά κύριο λόγο οι παίκτες. Ο ρόλος του προπονητή παραμένει σημαντικός, όπως το επιτελείο του, αλλά και οι άνθρωποι γύρω από εκείνον, αλλά οι αθλητές είναι εκείνοι που κυρίως αποφασίζουν μέσα στους αγώνες και κάνουν τη διαφορά. Όποια ομάδα έχει ποιότητα, τουλάχιστον σε βάθος χρόνου, αποδίδει. Το βλέπουμε περίτρανα φέτος. Ναι, ο Γιώργος Μπαρτζώκας προχώρησε σε έξυπνες κινήσεις στις μεταγραφές (Μάρτιν, ΜακΚίσικ), αλλά έκανε και άστοχες προσθήκες, με αποκορύφωμα τον Άαρον Χάρισον που λύγισε στα δύσκολα, τον ασταθή Οκτάβιους Έλις, έως τον Τσαρλς Τζένκινς. Είναι πολυτέλεια για τον Ολυμπιακό να έχει ξένο γκαρντ που να παίζει κυρίως για τις άμυνες, δίχως ικανότητα να πασάρει και να σκοράρει. Κάποιος, βέβαια, εύλογα θα σχολιάσει πως «με αυτά τα χρήματα, αυτούς πήρε». Εδώ όμως η μετάφραση είναι διπλή. Σίγουρα δεν είχε μεγάλο μπάτζετ για να πάρει πρωτοκλασάτους παίκτες, αλλά από την άλλη η Μπάγερν έχει μικρότερο και είναι μέσα στην πρώτη πεντάδα, ενώ η Ζαλγκίρις με επίσης λιγότερα χρήματα, διεκδικεί την πρόκριση.

Η αλήθεια, όμως, είναι πως πλέον στην EuroLeague, αν θέλεις να σταθείς ανταγωνιστικός, ισχυρός και να στοχεύσεις στην οκτάδα, θα πρέπει να διαθέτεις γεμάτο και ισχυρό ρόστερ. Δεν μπορείς πλέον με το μοντέλο του 2012 να πρωταγωνιστήσεις το 2022. Είτε γιατί οι καλοί γηγενείς παίκτες έχουν λιγοστέψει, είτε επειδή και οι καλοί ξένοι αθλητές, κοστίζουν. Δεν θα κάνουμε κουμάντο στην τσέπη κανενός. Αν, όμως, οι Αγγελόπουλοι, οι οποίοι αποδεδειγμένα αγαπάνε και έχουν προσφέρει τα μέγιστα στο τμήμα μπάσκετ του συλλόγου (έχοντας κατά κύριο λόγο χάσει χρήματα με την ασχολία τους με το σπορ), συνεχίζουν να έχουν κίνητρο να δουν τον Ολυμπιακό ξανά πρωταγωνιστή, είναι μονόδρομος η ενίσχυση στο μπάτζετ.

Από εκεί και πέρα, θα πρέπει και ο Γιώργος Μπαρτζώκας να σκεφτεί με προσοχή την επόμενη μέρα του Ολυμπιακού. Να «ξορκίσει» φαντάσματα του παρελθόντος, να ηρεμήσει, να δημιουργήσει ξανά ένα ενωτικό κλίμα στα αποδυτήρια και να προχωρήσει σε περισσότερο εύστοχες επιλογές στην ενίσχυση του ρόστερ. Είναι ένας προπονητής εγνωσμένης αξίας, έχει ένα ξεχωριστό "δέσιμο" με τον σύλλογο, έχει αποδεδειγμένα δείξει την ικανότητά του να βρίσκει παίκτες-λαβράκια, αλλά έχει κάνει και λάθη. Δεν είναι ντροπή να τα παραδεχτεί. Το πρόβλημα είναι να μην τα βλέπει και να έχει την αίσθηση πως είναι αλάνθαστος. Έχει την εμπιστοσύνη όλων και στο χέρι του είναι φέτος να χτίσει και να παρουσιάσει την καλύτερη δυνατή εικόνα του Ολυμπιακού των ονείρων του, αλλά και των φιλοδοξιών που υπάρχουν, όχι μόνο από την διοίκηση, αλλά και από τον φίλαθλο κόσμο. Δεν είναι ώρα για εύρεση... εχθρών, αλλά για ουσιαστικές λύσεις.