Ολυμπιακός: Ξέχνα το και προχώρα!

Ίσως ορισμένοι να παραπλανήθηκαν από το κακό ξεκίνημα της Εφές στη φετινή σεζόν (είχε ρεκόρ 1-3), αλλά δεν θα πρέπει κανείς να ξεχνά πως πρόκειται για την κορυφαία ομάδα της περσινής χρονιάς. Αν δεν της έβαζε... φρένο ο κορονοϊός, το πιθανότερο ήταν πως θα κατακτούσε εκείνη το τρόπαιο, έχοντας στο ρόστερ και τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης, τον «δαίμονα» Σέιν Λάρκιν.

Οι Τούρκοι φέτος έκαναν την "μεταγραφή" της χρονιάς. Πως; Διατηρώντας σχεδόν ίδιο το ρόστερ τους με την περσινή σεζόν. Διαθέτουν χημεία, ομοιογένεια, ένα πλούσιο και γεμάτο ρόστερ, αλλά φάνηκε πως στην αρχή φέτος τους... αποδιοργάνωσε η απουσία (λόγω τραυματισμού) του τρομερού Αμερικανού αθλητικού γκαρντ. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο να μην ήταν ιδιαίτερα θετικός για την ομάδα του, αλλά στο δεύτερο μέρος και κυρίως στην τέταρτη περίοδο με τα μεγάλα του σουτ, ο Σέιν Λάρκιν έβαλε τη... σφραγίδα του στο ματς.

Η ήττα, λοιπόν, από την Αναντολού στο ΣΕΦ, μπορεί να "πονάει", αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως έκπληξη, ούτε ως ένα αρνητικό αποτέλεσμα εκτός προγράμματος. Μιλάμε για ένα σύνολο που πέρσι πήγαινε... τρένο, έχοντας στο σύνολο της παίκτες όπως τους Λάρκιν, Μίτσιτς, Ντάνστον, Σιμόν, Σίνγκλετον, Μπομπουά, Μοερμάν και Πλάις. Ήταν θέμα χρόνου να βρουν ρυθμό οι Τούρκοι και στον Πειραιά έκαναν το καλύτερο τους παιχνίδι (ναι, τώρα βρήκαν...), έχοντας και την υποστήριξη τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά, της επιστροφής του Σέιν Λάρκιν. Η παρουσία του επανέφερε την Εφές στην κανονικότητα.

Ο Ολυμπιακός δεν ήταν κακός, ούτε και απογοητευτικός, όπως συνέβη την περασμένη εβδομάδα στο Μόναχο. Ήταν αναμφίβολα αρνητικός στην άμυνα για περίπου 13 λεπτά, με τους Πειραιώτες να δείχνουν εκνευριστικά παθητικοί στα ανασταλτικά τους καθήκοντα. Είχαν δεχτεί 41 πόντους σε αυτό το διάστημα, με τους φιλοξενούμενους βέβαια να παρουσιάζονται και εντυπωσιακά εύστοχοι.

Αν δει κανείς τα στατιστικά της αναμέτρησης, παρατηρεί ξεκάθαρα πως οι "ερυθρόλευκοι" είχαν καλά ποσοστά ευστοχίας (56% δίποντα, 55% τρίποντα), θετικό πρόσημο στον συσχετισμό ασίστ/λάθη (19/13), αλλά το πρόβλημα ήταν στα ριμπάουντ. Έχασαν τη μάχη σε αυτόν τον τομέα (23-31), με τους φιλοξενούμενους να παίρνουν 12 επιθετικά και να σκοράρουν συχνά με δεύτερες προσπάθειες.

Στο ματς, βέβαια, μέτρησε και η τεράστια κλάση, αλλά και η ποιότητα των γκαρντ της Εφές. Το είχαμε τονίσει πως θα ήταν ένα ματς πρόκληση για τους περιφερειακούς των "ερυθρολεύκων". Δεν μπόρεσαν, όμως, αμυντικά να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις. Από τους 84 πόντους της Αναντολού, οι 50 (!) σημειώθηκαν από τους Μίτσιτς (20π), Λάρκιν (15π) και Μπομπουά (15π). Οι "ερυθρόλευκοι" αδυνατούσαν να σταματήσουν το πρώτο βήμα και τις διεισδύσεις του Σέρβου γκαρντ, ο Αμερικανός έκανε τη διαφορά στην τελευταία περίοδο, ενώ ο Γάλλος είχε ένα "καυτό" διάστημα στο τρίτο δεκάλεπτο, χτίζοντας διαφορά για τους φιλοξενούμενους. Στο τέλος ο Ολυμπιακός το πάλεψε, προσπάθησε να ροκανίσει τη διαφορά, αλλά νωρίτερα είχε σπαταλήσει αρκετές κατοχές και αναλώθηκε σε πολλές κακές αποφάσεις. Πλέον, οι Τούρκοι έλεγχαν το ματς, λειτούργησαν ψύχραιμα και έφτασαν στο "διπλό" διατηρώντας διαφορά ασφαλείας.

Ατομικά, η παρουσία του Λιβιό Ζαν-Σαρλ έδωσε αμυντική ασφάλεια που χρειαζόταν η ομάδα, αλλά στη συνέχεια ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον κράτησε στον πάγκο. Δεν είχε ρυθμό στην επίθεση. Ο Σάσα Βεζένκοφ συνέχισε τις εξαιρετικές εμφανίσεις, όντας φέτος ένας από τους πιο σταθερούς και εξελίξιμους παίκτες του Ολυμπιακού. Ο Χασάν Μάρτιν επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις, δεν ήταν ο "εξαφανισμένος" του Μονάχου, αλλά έχασε αρκετές μάχες μέσα στη ρακέτα.

Η ομάδα χρειάζεται σίγουρα έναν περισσότερο τολμηρό, θρασύ και πρωταγωνιστή Κώστα Σλούκα. Η συνεισφορά του στο δημιουργικό κομμάτι παραμένει σταθερή, αλλά επιθετικά ο 30χρονος γκαρντ παραμένει διστακτικός και συγκρατημένος. "Ξύπνησε" και πήρε πρωτοβουλίες στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά σαφώς άπαντες τον αναμένουν να κάνει ένα μεγαλύτερο βήμα μπροστά. Δεν θα κυνηγήσει εύκολα το ντράιβ, δεν θα πάρει αρκετά σουτ πάνω του. Πρέπει να πάρει πάνω του περισσότερα σουτ.

Ο Κώστας Παπανικολάου είναι κομβικός παίκτης για τους Πειραιώτες, στην καλή του μέρα ανεβάζει επίπεδο την ομάδα, αλλά από την αρχή της σεζόν διανύει ένα κακό αγωνιστικό φεγγάρι. Ψάχνει να βρει ρυθμό στην επίθεση, αλλά όσο δε μπαίνουν τα σουτ, τόσο επηρεάζεται η ψυχολογία του. Ο Οκτάβιους Έλις δεν είναι ακόμη ο τρομερός ψηλός της περσινής σεζόν, ενώ ο Άαρον Χάρισον καλείται να διαχειριστεί τα αγωνιστικά του σκαμπανεβάσματα. Δεν έχει ακόμη την επιθυμητή σταθερότητα.

Ο Ολυμπιακός πλέον καλείται να προχωρήσει, να ξεχάσει και να δει το επόμενο ματς. Είναι πάρα πολύ νωρίς, υπάρχουν μπροστά μας αρκετές αγωνιστικές και η ομάδα θα πρέπει να διαχειριστεί σωστά (αγωνιστικά και πνευματικά) τόσο τις σερί νίκες, όσο και τις σερί ήττες. Ακολουθεί ένα απαιτητικό ματς, αλλά και ένα μακρινό ταξίδι στη Ρωσία, απέναντι στη Ζενίτ. Και οι Πειραιώτες θα κληθούν να αντιδράσουν κόντρα σε έναν αντίπαλο που φέτος εντυπωσιάζει. Νίκησε στην έδρα της τη Μπαρτσελόνα, ενώ στην πρεμιέρα... άλωσε την Κωνσταντινούπολη απέναντι στην Εφές. Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να υποτιμηθεί.