Ολυμπιακός: Η μοναδική ομάδα στην Euroleague με πρωταγωνιστές… γηγενείς!

Ο Ολυμπιακός μπορεί να προχώρησε σε έξι μεταγραφές, εκ των οποίων οι 4 είναι ξένοι, αλλά σε ένα ρόστερ 16 παικτών (σ.σ. δεν υπολογίζεται ο Αλεξέι Ποκουσέφσκι που θα πάει στο ΝΒΑ) οι 9 είναι γηγενείς. Ο ελληνικός κορμός διατηρείται, η μεγαλύτερη και πολύκροτη κίνησή του ήταν ακόμα ένας Έλληνας -για τον Κώστα Σλούκα φυσικά ο λόγος- και ο Γιώργος Μπαρτζώκας συνεχίζει να διατηρεί σε αρμονία και ισορροπία στην ταυτότητα της ομάδας τον κορμό που έχει συμβάλει στις επιτυχίες της, προσθέτοντας από την ξένη αγορά (αμερικάνικη και γαλλική) τα στοιχεία αυτά που θα τον συμπληρώσουν και θα δώσουν το παραπάνω.

Δεν είναι υπερβολή, έτσι όπως είναι στελεχωμένο το ρόστερ, να πούμε πως ο Ολυμπιακός έχει μία τετράδα γηγενών παικτών -Σπανούλης, Σλούκας, Παπανικολάου, Πρίντεζης-, οι οποίοι είναι πρωταγωνιστές στην ομάδα, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες και την έκβαση του αγώνα και πολύ περισσότερο που στα τελευταία κρίσιμα λεπτά μιας αναμέτρησης πολύ δύσκολα δεν θα βρίσκονται μέσα στο παρκέ. Μία τετράδα γηγενών που δεν βρίσκεται εύκολα σε άλλες ομάδες της Ευρωλίγκας. Με αυτόν τον ρόλο, αυτήν την εμπειρία και ποιότητα. Που να μπορούν οι ομάδες τους και οι προπονητές τους να βασίσουν πράγματα πάνω τους! Ίσως τρεις ομάδες να μπορούν να μπουν στην ίδια κουβέντα, η Ρεάλ, ο Ερυθρός Αστέρας και η Ζαλγκίρις, ωστόσο και στις τρεις περιπτώσεις υπάρχει ένα «αλλά»!

Πάμε να τις δούμε:

Άλμπα Βερολίνου: Η πρωταθλήτρια Γερμανίας πήρε τον Μαοντό Λο από την Μπάγερν, ενώ ο Γκίφεϊ είναι ο μακροβιότερος στην ομάδα, ωστόσο δεν μπορούμε να μιλήσουμε για πρωταγωνιστές. Τα ηνία θα τα πάρει ο Γκρέιντζερ που έφυγε από την Μπασκόνια, ο Έρικσον με το «δολοφονικό» του σουτ και ο Πέιτον Σίβα. Ανανέωσε το γερμανικό της «αίμα» με τους Ολίντε, Λάμερς και Σνάιντερ που είναι 22, 24 και 22 ετών αντίστοιχα.

Εφές: Εδώ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όσο κι αν ψάξεις δεν θα βρεις Τούρκο με βασικό ρόλο. Ο Μπαλμπάι είναι ο γηγενής της που έχει κάπως πιο ενεργό ρόλο, αλλά δευτερεύοντα, και με αμυντικούς προσανατολισμούς.

Ολίμπια Μιλάνο: Αν μιλήσουμε για Ιταλούς παίκτες στην Αρμάνι Μιλάνο, τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στον Ντατόμε τον οποίο απέκτησε φέτος από τη Φενέρμπαχτσε. Θα είναι «πρωταγωνιστής» σε μία ομάδα που υπάρχει όμως ο Ντιλέινι. Ο Τσιντσιαρίνι δεν παίζει πολύ, κανένα 6λεπτο, και ο Μπιλίνγκα που πήρε θα είναι πίσω από τους Ταρζέφσκι και φυσικά Χάινς.

Ερυθρός Αστέρας: Η ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς πλέον έχει Σέρβους στο ρόστερ της στους οποίους στηρίζεται, όπως οι Λάζιτς, Ντόμπριτς, Νταβίντοβατς, ενώ επέστρεψε και ο Σιμόνοβιτς, ωστόσο με τις μεταγραφές που έχει κάνει, με κυρίαρχες αυτές του Λόιντ από τη Βαλένθια, του Ουόλντεν από την Παρτιζάν, του Χολ από τον Προμηθέα και του Νοκό από την Άλμπα, δύσκολα θα είναι κάποιος από αυτούς στην «πρώτη γραμμή».

ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Ανέκαθεν είχε πρόβλημα και έλλειμμα με τους Ρώσους. Μόνο ο Κουρμπάνοφ υπάρχει με πρωταγωνιστικό ρόλο. Έφυγε και ο Βορόντσεβιτς από την ομάδα που ούτως ή άλλως τα τελευταία χρόνια είχε πολύ περιορισμένο ρόλο.

Μπαρτσελόνα: Εδώ βρίσκουμε τους Αμπρίνες και Οριόλα, σε μια ομάδα όμως που κυριαρχεί η μορφή του Μίροτιτς και μετέπειτα βρίσκουμε τους Χίγκινς, Ντέιβις, Ερτέλ και Καλάθη.

Μπάγερν Μονάχου: Οι Βαυαροί απέκτησαν πέντε Αμερικανούς, εκ των οποίων ο ένας είναι ο Ουέιντ Μπάλντγουιν που πέρσι έπαιζε στον Ολυμπιακό. Ενισχύθηκε με ξένο στοιχείο έχοντας στους πρωταγωνιστές της και τους Λούσιτς, Ντζέντοβιτς και Κόπονεν.

Φενέρμπαχτσε: Παρά την ολική «ανακαίνιση», η πρώην ομάδα του Κώστα Σλούκα φείδεται γηγενών πρωταγωνιστών. Θα στηριχθεί και πάλι σε ξένους, με τους Τούρκους της όπως είναι ο Σιπάχι που επέστρεψε και οι Μαχμούτογλου, Ντουβερίογλου που προϋπήρχαν να έρχονται σε δεύτερη… μοίρα.

Χίμκι: Εδώ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Τα πάντα αρχίζουν και τελειώσουν στον Αλεξέι Σβεντ. Γενικότερα… Όσους κι αν πάρει.

Βιλερμπάν: Εδώ βρίσκουμε τον Αντουάν Ντιό σε πιο… πρωταγωνιστικό ρόλο, που και πάλι πέρσι σε κρίσιμα ματς δεν ήταν μέσα στο παρκέ. Ένας λόγος από τους πολλούς που είχαν πρόβλημα οι παίκτες με τον προπονητή τους.

Μακάμπι Τελ Αβίβ: Ο Κάσπι, που πέρσι ήταν τραυματίας, φιλοδοξούσε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να είναι ένας από τους πρωταγωνιστές του, ο Κοέν έρχεται σε πιο δεύτερο ρόλο, ενώ ο Ζούσμαν θα επιλεγεί στο ντραφτ του ΝΒΑ. Τα ηνία μένουν σε Ουίλμπεκιν και Ντόρσεϊ.

Παναθηναϊκός: Με τη φυγή του Καλάθη, το πρόβλημα γιγαντώθηκε. Ο Παπαπέτρου μπορεί να μπει στην κατηγορία.

Ρεάλ Μαδρίτης: Η ομάδα του Πάμπλο Λάσο στήριξε τις επιτυχίες της στον ισπανικό κορμό, όμως ο κύκλος της φαίνεται πως έκλεισε. Ο Ρούντι βγαίνει στα δύσκολα, ο Γιουλ δεν είναι ο ίδιος μετά τους τραυματισμούς του, πήρε τον Αμπάλντε από τη Βαλένθια (καλός παίκτης αλλά… να τον δούμε) και ο Ρέγες είναι τα τελευταία χρόνια βοηθητικός.

Μπασκόνια: Χρόνια ψάχναμε στους Βάσκους Ισπανό με… το κιάλι. Συνεχίζουμε να το κάνουμε.

Βαλένθια: Οι «νυχτερίδες» έχουν κάνει πολύ καλές μεταγραφές όπως τον Χέρμανσον από την Άλμπα και τους Κάλινιτς, Ουίλιαμς από τη Φενέρμπαχτσε. Έχουν τον Ντούμπλιεβιτς για ηγέτη και σε δεύτερο ρόλο τους Ισπανούς Βίβες και Σαν Εμετέριο. Δεν ανήκει στην κατηγορία που παραθέτουμε.

Ζενίτ: Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ πλέον στηρίζεται σε Αμερικανούς (Χόλινς, Τόμας), ενώ απέκτησε τους Πάνγκος, Μπάρον, Γκουντάιτις και Πόιθρες. Έχει φυσικά Ρώσους στην ομάδα όπως ο Κχοστόβ, ο Τρούσκιν και ο Ζούμπκοβ αλλά έρχονται σε δεύτερο ρόλο.

Ζαλγκίρις Κάουνας: Πήρε τον Γκριγκόνις που περιμένει να τους βγει, έχασε τον Ουλανόβας (πήγε στη Φενέρ), ενώ έχει και τους Μιλάκνις και Γιανκούνας που μπορεί να στηριχθεί, αυτό έδειχνε τα τελευταία χρόνια, ωστόσο η έμπειρη λιθουανική παροικία έχει μικρύνει. Ο Ολυμπιακός έχει μια τετράδα!