Σλούκας: Από game changer… ολοκληρωμένος ηγέτης!

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας το είχε αποσαφηνίσει σε κάθε τόνο: «Πέρασαν πέντε χρόνια και πολλά αλλάζουν. Δεν είμαι ο ίδιος προπονητής. Δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος»! Φυσικά και έχει δίκιο, αλλά δεν ισχύει αυτό μόνο για τον ίδιο. Πέντε χρόνια πέρασαν από το ιστορικό πλέον «εις το επανιδείν» που είχε πει ο Κώστας Σλούκας το καλοκαίρι του 2015, με τα δάκρυα από τα μάτια του μπροστά στον Παναγιώτη Αγγελόπουλο μόλις που είχαν στεγνώσει…

Πέντε χρόνια μέσα στα οποία άλλαξε και αυτός μπασκετικά. Σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτόν τον λόγο έφυγε άλλωστε. «Πήρα μία απόλυτα συνειδητοποιημένη απόφαση» είχε πει και πιστεύοντας στον εαυτό του πήγε να δοκιμαστεί στα ζόρια και να δουλέψει στα δύσκολα. Θα πει κανείς, στον Ολυμπιακό δεν μπορούσε; Δεν πίστεψε -παρά τις διαβεβαιώσεις που είχε από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο- πως θα τον βοηθούσε όχι ο οργανισμός, αλλά το αγωνιστικό μοντέλο στο οποίο βασιζόταν ο Ολυμπιακός.

Ο Σλούκας ήθελε να παίζει στον «άσο», να έχει την μπάλα στα χέρια του, να κουμαντάρει το παιχνίδι και φυσικά αυτό γίνεται και εξελίσσεται μέσα από χρόνο συμμετοχής. Δεν είναι ψέμα ούτε υπερβολή ότι ο Ομπράντοβιτς τού είχε υποσχεθεί πως θα παίζει 25 λεπτά και θα είναι ο βασικός πόιντ γκαρντ. Έτσι έγιναν τα πράγματα, αλλά και ο ίδιος ο Σλούκας δεν το άφησε να πάρει τον… δρόμο του. Το έσπρωξε όσο μπορούσε!

Σε πέντε χρόνια άλλαξαν πολλά: «Θεωρώ πως είναι εμφανής η αλλαγή στο κορμί μου, στον τρόπο σκέψης μου και στον τρόπο παιχνιδιού μου. Πέντε χρόνια στη Φενέρ, αν και στην αρχή πέρασα δύσκολα, θεωρώ πως έγινα πιο σκληρός» είπε ο ίδιος πρόσφατα.

Δυνάμωσε το σώμα του

Η αλλαγή λοιπόν στο σώμα του είναι εντυπωσιακή. Από τα σχολιάκια του Ντούσαν Ίβκοβιτς για τα κιλάκια του και τις σκέψεις του να τον έδινε δανεικό, ο Σλούκας έχει φτάσει στο σημείο να έχει φτιάξει ένα σώμα σαν του… Κριστιάνο Ρονάλντο, το οποίο τον βοηθά πάρα πολύ στο παιχνίδι του. «Το σώμα του αθλητή είναι το μαγαζί του» αναφέρει τακτικά ο γυμναστής του Ολυμπιακού Αντρέας Γκατζούλης. «Αν δεν το προσέξει, δεν θα του δώσει πράγματα».

Ο Σλούκας, που δεν ήταν μετρ της άμυνας και δεν είναι ογκόλιθος, έχοντας δυναμώσει τόσο πολύ το σώμα του τον βοηθά στις επαφές με τους αντιπάλους στο πώς θα πιέσει, ενώ πέρα από τα χέρια του έχει δυναμώσει πολύ και τα πόδια του, έχοντας πολύ καλύτερα πατήματα. Φυσικά τον βοηθάνε και στο πώς θα πατήσει για να σηκωθεί για τα αγαπημένα του «πουλ απ» σουτ και να μείνει στον αέρα για να σουτάρει, αλλά και στην κίνησή του γενικότερα, στο πώς θα διεισδύσει στη ρακέτα για το ντράιβ!

Ευφυΐα και χαρακτήρας

Μέσα από τη διαδικασία του ηγετικού ρόλου και στο πώς σφυρηλάτησε τον μπασκετικό του «χαρακτήρα» (σ.σ. είναι αμέτρητες οι φωνές και τα… γαλλικά από τον Ομπράντοβιτς), ο Σλούκας -έχοντας την μπάλα στα χέρια- έχει εξελιχθεί στις αποφάσεις που θα πάρει μέσα στο ματς. Στο πώς θα τρέξει το σύστημα, πώς θα αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του ή θα «διαβάσει» διαφορετικά την άμυνα για να δημιουργήσει για τον εαυτό του. Μιλάμε για ολοκληρωμένο γκαρντ. Ο 30χρονος έχει μπασκετική ευφυΐα και βασίζεται εν πολλοίς το παιχνίδι του στο μυαλό του.

Το είχε δείξει (και αποδείξει) και στον Ολυμπιακό αυτό, όταν ήταν ο game changer της ομάδας. Αυτός που ερχόταν από τον πάγκο και άλλαζε όλον τον ρυθμό του αγώνα υπέρ της ομάδας του. Θυμηθείτε μόνο τους δύο τελικούς με τον Παναθηναϊκό το ‘15. Στους δύο πρώτους ήταν κομβικότατος δίνοντας τις νίκες στον Ολυμπιακό (είχε παίξει 22 και 23 λεπτά με 16 και 9 πόντους αντίστοιχα), αλλά στον 3^ο τελικό, που ήταν ματς τίτλου, είχε παίξει μόλις 11 λεπτά… κι αυτό ήταν ένα παράπονο.

Ο «μικρός» προ 5ετίας που ήταν απλά game changer μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία εξελίχθηκε, προόδευσε και άλλαξε φτάνοντας να γίνει ένας ολοκληρωμένος ηγέτης και ένας top class γκαρντ στην Ευρωλίγκα. Η σκέψη του και οι αποφάσεις του μέσα στον αγώνα είναι διαφορετικές, πολύ πιο ώριμες και σωστές.

Το τελευταίο σουτ και το πικ εν ρολ

Ο Σλούκας ποτέ δεν φοβόταν να πάρει το τελευταίο σουτ και από νωρίς φαινόταν πως αυτό είναι ένα μικρό δείγμα ηγέτη. Στη Φενέρμπαχτσε -και έχοντας παίκτες δίπλα του όπως ο Μπογκντάνοβιτς, ο Ντατόμε, ο Ντε Κολό πέρσι- δεν φοβόταν να πάρει τα κρίσιμα σουτ και φυσικά είχε την μπάλα στα χέρια του σχεδόν σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις, τις κομβικές στιγμές, δείχνοντας την απαραίτητη αποφασιστικότητα και σθένος. Κάτι το οποίο αναμένουν πως θα πράξει και στον Ολυμπιακό.

Και κάτι τελευταίο… Όταν του προσθέσεις τα κατάλληλα κομμάτια δίπλα του, θα πάρεις στο 100% αυτό που έχει να δώσει. Είναι άριστος στο πικ εν ρολ και θα συνεργαστεί καλά με τους Χασάν Μάρτιν και Οκτάβιους Έλις, τους οποίους μπορεί να αξιοποιήσει και με τα άλεϊ ουπ, όπως χρόνια έκανε με τους Ούντο και Βέσελι!