Να στείλουμε το μήνυμα στους υπόλοιπους μνηστήρες του βάθρου!

Μπορεί να αγχωθήκαμε λίγο στο τέλος, αλλά η νίκη ήρθε στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ, κάνοντάς μας να χαμογελάσουμε! Το παιχνίδι με την Κροατία είχε περίεργη εξέλιξη. Με την εικόνα του α’ ημιχρόνου φαινόταν ότι θα κάναμε περίπατο, όμως οι Κροάτες έδειξαν τη δυναμική τους και κατόρθωσαν να ανατρέψουν την κατάσταση. Πήγαμε έτσι σε θρίλερ, με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο φινάλε να κάνει πράματα και θάματα και να οδηγεί την Εθνική στη νίκη. Δικαιωματικά, άκουσε όλο το γήπεδο να φωνάζει «MVP, MVP!».

Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, δεν ήταν και τόσο καλός ο Γιάννης ή, ορθότερα, δεν μπόρεσε να κάνει το παιχνίδι του. Μπορεί να είχε 27 πόντους και 11 ριμπάουντ, αλλά αντιμετώπισε δυσκολίες από το μαρκάρισμα των αντιπάλων (του έπεφταν πάνω ως και τρεις παίκτες). Το έχει ξαναζήσει και στις προηγούμενες συμμετοχές του με την Εθνική, το έζησε και τώρα. Άλλο το παιχνίδι στην Ευρώπη, άλλο στο ΝΒΑ. Θα πρέπει τάχιστα να προσαρμοστεί, καθώς δεν μπορεί πάντα να έχει ανοιχτό γήπεδο. Μιλάμε όμως για έναν υπερπαίκτη, που ακόμη κι έτσι μπορεί να βάλει 27 πόντους για πλάκα και να κάνει τη διαφορά στο τέλος. Όπως κι έγινε, με τα απίστευτα κοψίματά του και το απίθανο κάρφωμα που έκανε.

Η Εθνική μας δεν ήταν μόνο Γιάννης χθες. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ήταν φοβερός στο α’ μέρος, έχοντας 20 πόντους με 7/10 σουτ, καλός ο Καλάθης με την εξαιρετική του πάσα για το κάρφωμα του Γιάννη, πολύτιμα τρίποντα από τους Αγραβάνη και Παπανικολάου (τα έδωσε όλα και στην άμυνα). Όλοι όσοι πέρασαν στο παρκέ βοήθησαν. Και μην ξεχνάμε πως η Εθνική έπαιξε χθες με 10 παίκτες. Και χωρίς τους δυο βασικούς της σέντερ, Παπαγιάννη και Κώστα Αντετοκούνμπο. Κόντρα μάλιστα σε μια ψηλή ομάδα. Αυτό το γεγονός όμως δεν μας εμπόδισε να βγούμε νικητές στη μάχη των ριμπάουντ! Δείγμα της εξαιρετικής ομαδικής δουλειάς και της συνολικής προσπάθειας σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, σε άμυνα και επίθεση.

Το κυριότερο ήταν ότι η Εθνική έδειξε μέταλλο νικητή. Σε άλλες εποχές, με τον αντίπαλο να γυρνάει το παιχνίδι και το μομέντουμ να μην είναι δικό μας, θα είχαμε χάσει. Τώρα όμως τα πράγματα είναι αλλιώς και η Εθνική βγάζει αυτοπεποίθηση, με την εμπειρία και του Ιτούδη από τον πάγκο.

Ακόμη, βέβαια, τίποτα δεν έγινε και δεν υπάρχει λόγος να πανηγυρίζουμε. Σίγουρα χρειαζόμασταν αυτήν τη νίκη για να μπούμε καλά στη διοργάνωση και για την ψυχολογία μας, όμως υπάρχει δρόμος μπροστά μας. Μετάλλιο από το πρώτο παιχνίδι δεν παίρνεις. Ούτε θα ερχόταν η καταστροφή εάν χάναμε.

Χρόνος για ανάπαυση δεν υπάρχει, καθώς απόψε έχουμε το ματς με την οικοδέσποινα του ομίλου, Ιταλία. Δεν θα είναι και πάλι εύκολο, όμως έχουμε εμπιστοσύνη στον Γιάννη και την παρέα του. Ξέρουν τον τρόπο της επιτυχίας και ενωμένοι πάμε για το «2 στα 2», στέλνοντας το μήνυμα στους υπόλοιπους μνηστήρες του βάθρου!