Εθνική ανδρών: Θα το παλέψει, παρά τα προβλήματα

Οι οιωνοί δεν είναι και οι καλύτεροι για την Εθνική μας ομάδα ενόψει του προολυμπιακού τουρνουά που έρχεται. Μετά τον Ιωάννη Παπαπέτρου και ο Γιώργος Πρίντεζης τέθηκε νοκ άουτ και καταλαβαίνουμε πως… μένει από παίκτες ο Ρικ Πιτίνο. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν πρόκειται να παίξει μετά και την πρόκριση των Μπακς (όχι ότι υπήρχαν ρεαλιστικές ελπίδες ακόμη κι αν γνώριζαν τον αποκλεισμό) και η Εθνική θα πάει στη Βικτόρια του Καναδά με μια περίεργη σύνθεση αλλά και τρεις σωματοφύλακες, τους Σπανούλη, Σλούκα και Καλάθη.

Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τους οικοδεσπότες Καναδούς και με τους δυνατούς Τούρκους στον άλλον όμιλο, και με μια μόνο ομάδα να παίρνει την πρόκριση για το Τόκιο, γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα και ότι θα χρειαστεί υπερπροσπάθεια από τους διεθνείς μας. Κακά τα ψέματα, ας μην κρυβόμαστε, οι πιθανότητες είναι λίγες και καλύτερα να το βλέπουμε έτσι, για να μην απογοητευτούμε σε ενδεχόμενη αποτυχία. Και, αντιθέτως, να χαρούμε πάρα πολύ εάν τα καταφέρουμε. Γιατί θα είναι πραγματικά μια υπέρβαση. Το ελληνικό μπάσκετ, που διανύει μια δύσκολη περίοδο, έχει ανάγκη από μια επιτυχία. Γιατί πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες και όχι οι παράγοντες. Και είμαστε σίγουροι ότι οι παίκτες του Πιτίνο θα τα δώσουν όλα στη Βιτόρια και ανεξαρτήτως αποτελέσματος να ξέρουν ότι έκαναν ό,τι μπορούσαν. Και να μην τους κατηγορήσει κανείς, ακόμη κι αν δεν τα καταφέρουν.

Πρώτη την προσπάθεια άρχισε η Εθνική γυναικών. Δυστυχώς το ξεκίνημα δεν ήταν καλό. Δύο ήττες, από Μαυροβούνιο και Σερβία, και πλέον αναζητούμε ένα θαύμα για να περάσουμε στην επόμενη φάση του Ευρωμπάσκετ. Η εικόνα της Εθνικής δεν είναι αυτή που περιμέναμε και να χάνει παιχνίδια με κάτω τα χέρια, όπως έγινε με τη Σερβία. Σίγουρα η διαφορά δυναμικότητας είναι αισθητή, αλλά τα κορίτσια μας αδικούν τους εαυτούς τους. Δικαιολογίες, πάντως, υπάρχουν και είναι σοβαρές. Το κενό της Ελεάννας Χριστινάκη είναι τεράστιο (σήκωνε το μεγαλύτερο βάρος στην επίθεση), ενώ σημαντική είναι και η απουσία της Άννας Σπυριδοπούλου, μιας παίκτριας με πολυσύνθετο ρόλο, σε άμυνα και επίθεση. Η απουσία της στοίχισε και στον Ολυμπιακό στους τελικούς της Α1 γυναικών. Άλλες δύο παίκτριες που λείπουν είναι οι ταλαντούχες Ιωάννα Χατζηλεοντή και Ιωάννα Κριμίλη. Δυστυχώς τα κολέγιά τους στις ΗΠΑ έβαλαν απαγορευτικό για τη συμμετοχή τους (ευχή και κατάρα μαζί το NCAA).

Για την Εθνική γυναικών, πάντως, το μέλλον προμηνύεται φωτεινό, με τη φουρνιά που έρχεται από πίσω να είναι εξαιρετική. Κάτι που δεν μπορούμε να πούμε και για τους άνδρες, έχοντας έλλειμμα υποσχόμενων παικτών στις μικρές ηλικίες. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Και κυρίως τη νέα διοίκηση της ΕΟΚ, ώστε να πάρει και πάλι μπρος η παραγωγική διαδικασία του ελληνικού μπάσκετ. Χωρίς αυτήν θα μείνουμε πίσω. Πολύ.