Τόλης Κουτρούλιας: Game Over για τον θρύλο της Α2!

Όλα τα ωραία στη ζωή έχουν ένα τέλος και ο Τόλης Κουτρούλιας καταλαβαίνοντας πως ήρθε και γι΄ αυτόν το πλήρωμα του χρόνου, πήρε την απόφαση να σταματήσει το μπάσκετ στα 43 του! Ο «αιώνιος έφηβος» στο συγκινητικό του «αντίο» ανέφερε: «Μετά από 25 χρόνια σε επαγγελματικό επίπεδο και σε όλες τις εθνικές κατηγορίες, ήρθε η δύσκολη στιγμή που θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και το συναίσθημα να παραμεριστεί. Το τέλος της μπασκετικής μου διαδρομής με βρίσκει χορτασμένο και γεμάτο από εικόνες, χαρές, λύπες, συναισθήματα, σωματικούς πόνους, εμπειρίες και βιώματα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους γνώρισα στην πορεία αυτή, για τα καλά τους ακόμα και τα άσχημά τους. Όλα ήταν μαθήματα ζωής!! Τους συμπαίκτες, προπονητές, παράγοντες, φιλάθλους...όλους...και κυρίως την οικογένειά μου που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Πάμε παρακάτω με ακόμα μεγαλύτερη όρεξη και μεράκι για αυτό που αγαπάμε και είναι τρόπος ζωής για αυτούς που έχουν κολλήσει το μικρόβιο και καψούρα που λέγεται ΜΠΑΣΚΕΤ!».

Ο κορυφαίος ριμπάουντερ και μπλοκέρ στην ιστορία της Α2 και 2^ος καλύτερος σκόρερ πίσω μόνο από τον Κώστα Τότσιο, άνοιξε την καρδιά του στο «ΦΩΣ» και μίλησε για όλους τους σταθμούς της καριέρας του! Ας ξετυλίξουμε μαζί το κουβάρι της σπουδαίας διαδρομής του!

ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ (1991-1994): «Από εδώ ξεκίνησαν όλα! Είχα τον αδελφό μου ως πρότυπο και αποφάσισα να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Το Λουτράκι είναι το σπίτι μου!».

ΠΡΩΤΕΑΣ ΑΘΗΝΩΝ (1994-1995): «Η πρώτη μου ομάδα στην Αθήνα. Ένα ιστορικό σωματείο της Α2, με πολύ καλούς παίκτες τότε. Αν και μικρός σε ηλικία, ο κόουτς Γιάννης Γιαννόπουλος με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε χρόνο».

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ (1995-2001): «Η μεγάλη μου αγάπη! Ένας ιστορικός σύλλογος, εκεί μεγάλωσα και ανδρώθηκα. Ένα ευχαριστώ στον κόουτς Μάνο Μανουσέλη. Νιώθω Πανελλήνιος, είναι πάντα στην καρδιά μου!».

ΑΡΗΣ (2001-2002): «Η πιο μεγάλη ομάδα που έπαιξα! Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για τον Άρη, έβαλε το μπάσκετ στα σπίτια των Ελλήνων. Για μένα ήταν το πικ της καριέρας μου».

ΧΑΛΚΙΔΑ (2002-2003): «Ήταν να πάω στο Μαρούσι και βρέθηκα στη Χαλκίδα. Μια καλή ομάδα της επαρχίας σε επαγγελματικά πρότυπα. Γνώρισα καλούς ανθρώπους όπως τον πρόεδρο Νίκο Σταμέλο».

ΙΩΝΙΚΟΣ ΝΦ (2003-2005): «Ο μεγαλύτερος σταθμός μετά τον Άρη. Έπαιξα μαζί του στην Ευρώπη. Κάποια οικονομικά προβλήματα μου άφησαν μια πικρή γεύση στο τέλος».

ΜΕΝΤ (2005-2006): «Μια προσπάθεια καλή με έναν πρόεδρο σοβαρό, τον Δημήτρη Πάππα. Αν και πίσω στην Α2 για εμένα, μ΄ άρεσε εκείνη η χρονιά».

ΔΑΦΝΗ (2006-2007): «Άλλος ένας ιστορικός σύλλογος, στην επιστροφή μου στην Αθήνα. Ο πρόεδρος Κώστας Τζιβελέκας έκανε τα πάντα για να επιστρέψει η ομάδα στην Α1, δυστυχώς δεν τα κατάφερε για διάφορους λόγους».

ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (2007-2008): «Μια ιδιαίτερη σεζόν. Ο Ηλυσιακός ήταν μια θερμοκοιτίδα νεαρών παικτών και εγώ ως εμπειρότερος έπρεπε να τους βοηθήσω. Μπήκαν οι βάσεις για την άνοδο στην Α1 την επόμενη χρονιά».

ΝΗΑΡ ΗΣΤ (2008-2010): «Σημαντικός σταθμός και αυτός για εμένα. Δέθηκα με τους ανθρώπους της Νήαρ Ηστ, ο κόσμος της ομάδας ήταν καταπληκτικός».

ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΠΑΤΡΩΝ (2010-2011): «Δύσκολη χρονιά, κυρίως οικονομικά. Παρόλα αυτά έγινε μεγάλη προσπάθεια από τα παιδιά και τον προπονητή για να είναι η ομάδα ανταγωνιστική».

ΠΑΓΚΡΑΤΙ (2011-2016): «Η 2^η καψούρα μου μετά τον Πανελλήνιο! Πέρασα και όμορφα και δύσκολα χρόνια. Τα τελευταία 3 χρόνια ήταν καλά, με τους Καλαμπάκο και Δημακόπουλο στην ομάδα. Από το μηδέν σχεδόν, έκαναν ξανά το Παγκράτι αξιόπιστο».

ΧΟΛΑΡΓΟΣ (2016-2018): «Μια προσπάθεια που ξεκίνησε από 3 άτομα και κατάφεραν να φτάσουν την ομάδα στην Α1 με πολύ αγώνα».

ΠΑΠΑΓΟΥ (2018-2019): «Ο τελευταίος σταθμός! Οι άνθρωποί του με αγκάλιασαν. Έχει οικονομικές δυσκολίες, ελπίζω σύντομα να βρει τον δρόμο του».

Η πιο όμορφη, αλλά και η πιο άσχημη στιγμή

Ρωτήσαμε τον Κουτρούλια για την πιο όμορφη αλλά και την πιο άσχημη στιγμή της καριέρας του. «Αν και δεν μ΄ αρέσει να ξεχωρίζω, ως πιο όμορφες στιγμές θα χαρακτήριζα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια που έπαιξα, τις ανοδικές πορείες και τα ντέρμπι Άρη – ΠΑΟΚ. Ως χειρότερες, τους υποβιβασμούς που είχα (είχα κι απ΄ αυτούς!) με Ολυμπιάδα και Ιωνικό, όπως και τον τραυματισμό μου και στα δύο πόδια (μηνίσκο) όταν ήμουν στη Χαλκίδα. Ουσιαστικά εκεί, τέλειωσε και η καριέρα μου για υψηλότερο επίπεδο…».

Το παράπονό του…

Στην Α2 μπορεί να έγινε ένας παίκτης-θρύλος, όμως με το ταλέντο του θα μπορούσε να είχε κάνει και σπουδαία καριέρα στην Α1. Αδίκησε τον εαυτό του ή νιώθει ότι αδικήθηκε; «Δεν κρύβομαι πίσω απ΄ το δάχτυλό μου, αδίκησα κι εγώ τον εαυτό μου. Θα μπορούσα να δώσω παραπάνω. Όπως και με αδίκησαν και δεν με συμβούλεψαν σωστά κάποιοι… Εκεί μετά τον Άρη έγιναν διάφορα. Ίσως δεν έπαιξα καλά τα παιχνίδια των μάνατζερ. Σίγουρα ρόλο έπαιξε και ο τραυματισμός μου».

Και τώρα προπονητής!

Πλέον ο Κουτρούλιας θα συνεχίσει ως προπονητής στο Παγκράτι! «Ήταν στη σκέψη μου τα τελευταία χρόνια. Ένιωσα ως παίκτης ότι είχα ολοκληρώσει. Αισθάνθηκα κόπωση σωματική και πνευματική. Δεν είχα άλλο κίνητρο. Γι΄ αυτό και προνόησα να αποκτήσω δίπλωμα προπονητή ώστε να είμαι έτοιμος!».

* Ο σπουδαίος αθλητής είναι παντρεμένος με την άλλοτε τηλεπαρουσιάστρια Έλσα Τόλη, η οποία ήταν και υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στην Κόρινθο. Το αγαπημένο ζευγάρι έχει δύο παιδιά, την Τερψιχόρη και τον Γιώργο.