«ΦΩΣ» στους χρυσούς Έφηβους του Ολυμπιακού: Ζευγαράς, Οικονόμου και Μωραΐτης

Ο πάουερ-φόργουορντ Θωμάς Ζευγαράς, ο γκαρντ/φόργουορντ, Παναγιώτης Οικονόμου, αλλά και ο πλέι-μέικερ Ηλίας Μωραΐτης, παραχώρησαν συνέντευξη στο «ΦΩΣ», μιλώντας για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου Πανελληνίου Πρωταθλήματος με τους Εφήβους των «ερυθρολεύκων». Αυτό είναι το μπασκετικό μέλλον του Θρύλου.

-Πόσο δύσκολη ήταν η κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος; Πως ξεκίνησε αυτό το ταξίδι;

Παναγιώτης Οικονόμου: «Μαζευτήκαμε πέρσι τέτοια εποχή περίπου 15 παιδιά. Κάποια παιδιά ήταν καινούρια, όπως ο Ηλίας (Μωραϊτης), αλλά είχαμε έναν βασικό κορμό. Είχαμε βέβαια αλλαγή προπονητή, νέες ιδέες, καινούριο κλίμα. Η σεζόν ήταν απαιτητική, δουλέψαμε σκληρά. Δεν είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς, με εξαίρεση το μεγάλο πρόβλημα που προέκυψε για εμάς προς το τέλος της σεζόν με τον τραυματισμό του Ανδρέα (Τσουμάνη). Μας ταρακούνησε ο τραυματισμός του, μας στεναχώρησε και μας άγχωσε κάπως, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Λειτούργησε όμως ενωτικά, μας έδωσε έξτρα κίνητρο. Στο τέλος κάναμε εξαιρετικές εμφανίσεις, είχαμε ρυθμό, δεν παρατήσαμε ποτέ κανένα παιχνίδι, δείξαμε νοοτροπία νικητή, χαρακτήρα και φτάσαμε στο πρωτάθλημα».

Θωμάς Ζευγαράς: «Είμαστε μία νέα ομάδα, κάναμε κάποιες προσθήκες και βασιστήκαμε σε κάποια παιδιά που παίζουμε χρόνια μαζί. Δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά, πιστέψτε μας. Οι κόποι μιας χρονιάς βγήκαν στο παρκέ. Όλοι κάναμε θυσίες. Μας βοήθησαν οι εμπειρίες που έχουμε από πανελλήνια πρωταθλήματα, τόσο από πέρσι (2η θέση), όσο και από πρόπερσι (1η θέση), ενώ ήταν πολύτιμες για εμάς οι παραστάσεις που πήραμε στην Ευρώπη. Πέρσι στο Μόναχο, φέτος στο Βελιγράδι με την Ευρωλίγκα. Δώσαμε ματς πολύ υψηλού επιπέδου και αυτό μας βοήθησε. Είχαμε τραυματισμούς, αλλά καλύψαμε όλα τα κενά μέσα από ομαδική προσπάθεια και πετύχαμε όλους τους στόχους μας».

Ηλίας Μωραϊτης: «Από την αρχή της χρονιάς προσπαθήσαμε να στελεχώσουμε με τον καλύτερο τρόπο την ομάδα. Είχαμε από την αρχή της σεζόν μία μεγάλη προσήλωση στο πλάνο μας και στη φιλοσοφία του προπονητή, δουλεύαμε πολύ σκληρά μέσα στο γήπεδο και καταφέραμε στο τέλος να πετύχουμε τους στόχους μας. Θέλαμε να φτάσουμε ψηλά στην Ευρωλίγκα και να πάρουμε το πρωτάθλημα στην Ελλάδα, και τα καταφέραμε!»

-Φέτος το Πανελλήνιο ήταν πιο δύσκολο και ανταγωνιστικό. Το γεγονός ανεβάζει και το επίπεδο της επιτυχίας;

Π.O: «Όλες οι ομάδες που έφτασαν εκεί ήταν αξιόλογες. Ειδικά οι 4 όμως, Ολυμπιακός, Άρης, Περιστέρι, Προμηθέας, ήταν υψηλού επιπέδου και ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος. Ήταν οι διεκδικήτριες του τίτλου. Τα πράγματα δεν ήταν ξεκάθαρα για το ποιος θα το πάρει το τρόπαιο. Θα μπορούσα να πω κιόλας πως δεν ήμασταν εμείς το φαβορί. Άποψη μου πως πήγαμε εκεί σαν αουτσάιντερ. Αυτό λειτούργησε καλά για εμάς, γιατί πήγαμε χωρίς άγχος. Πήγαμε να ευχαριστηθούμε το τουρνουά και βγάλαμε μπάσκετ από μέσα μας. Φέτος το Πανελλήνιο είχε περισσότερο σασπένς και αγωνία σε σχέση με πέρσι, καθώς την περασμένη σεζόν ο Ολυμπιακός το πήρε… περίπατο. Μπορεί να χάσαμε από τον Προμηθέα λόγω κούρασης, αλλά δεν το παρατήσαμε το ματς. Το έχουμε αυτό το στοιχείο σαν ομάδα, το χαρακτηριστικό της αυταπάρνησης και το δείξαμε ολόκληρη την χρονιά, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Ποτέ δεν εγκαταλείψαμε παιχνίδι και κάναμε αρκετές ανατροπές, με κορυφαίο παράδειγμα το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα».

Η.Μ: «Το φετινό Πανελλήνιο ήταν πολύ ανταγωνιστικό. Υπήρχαν 4 ομάδες που ήταν ισάξιες, χωρίς να υποτιμώ τις άλλες 2, αλλά εμείς δείξαμε πως ήμασταν σε καλύτερη κατάσταση. Είχαμε προετοιμαστεί πολύ καλά για αυτό το τουρνουά και θα έλεγα πως είχαμε την μεγαλύτερη «δίψα» από τις υπόλοιπες για να πάρουμε τον τίτλο. Καλύψαμε την κούραση σε κάποια μας, αλλά με τον Προμηθέα ήταν μεγάλη και χάσαμε. Όμως, δείξαμε χαρακτήρα σε όλα τα ματς, κάναμε καλές εμφανίσεις, παίξαμε το μπάσκετ που θέλαμε και φτάσαμε στον τίτλο».

Θ.Ζ: «Υπήρχε όντως πολύ μεγάλος ανταγωνισμός. Ο Άρης, το Περιστέρι, αλλά και ο Προμηθέας ήταν ομάδες πολύ δυνατές. Ήταν δύσκολη η κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά νομίζω πως σε αυτό το επίπεδο μετράει και το ποιος το θέλει περισσότερο και νομίζω πως εμείς σαν Ολυμπιακός το θέλαμε περισσότερο! Κάναμε κατάθεση ψυχής θα έλεγα. Με τον Προμηθέα κάναμε μία ήττα, αλλά πιστεύω θα μπορούσαμε να το είχαμε κερδίσει αυτό το ματς, αλλά μας βγήκε η κούραση. Στα ντέρμπι δεν γινόντουσαν πολλές αλλαγές, το ροτέισον ήταν μικρότερο, ήταν μαζεμένα και τα δύσκολα ματς και αυτό κάπως μας επηρέασε. Δεν πειράζει όμως, σημασία έχει πως φτάσαμε στη κατάκτηση του πρωταθλήματος, δείχνοντας πως είμαστε η καλύτερη ομάδα. Ήταν σημαντικό και το στοιχείο που έχουμε σαν ομάδα να μην παρατάμε ποτέ κανένα παιχνίδι. Τα παλέψαμε όλα μέχρι το τέλος».

-Τι σημαίνει για εσάς το γεγονός πως ανήκετε στην οικογένεια του Ολυμπιακού;

Θ.Ζ: «Η πρόταση του Ολυμπιακού ήταν πριν 4 χρόνια, ήμουν μικρός τότε, 14 ετών. Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος. Εγώ είμαι από ένα μικρό χωριό στη Καρδίτσα, οπότε όπως γίνεται αντιληπτό ήταν μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου, το να φύγω από εκεί και να έρθω στον Ολυμπιακό. Είναι περηφάνια για εμένα».

Π.Ο: «Εγώ είμαι από τον Αμύντα, από μία ομάδα στον Υμηττό. Ήρθα στον Ολυμπιακό με υποσχετική πριν 3 χρόνια. Ανήκω ακόμη στον Αμύντα. Ήταν μία από τις πιο σοφές επιλογές που έχω κάνει. Δικαιώθηκα για την απόφαση μου. Είχαμε και έχουμε πάρα πολλές επιτυχίες σε ομαδικό επίπεδο. Μου προσέφερε πράγματα ο Ολυμπιακός και θεωρώ πως και εγώ βελτιώθηκα σαν παίκτης. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι μέλος ενός τεράστιου συλλόγου όπως είναι ο Ολυμπιακός. Αρχικά ήμουν κάπως επιφυλακτικός στο να έρθω, λόγω διαβάσματος, γιατί πρώτος μου στόχος ήταν να σπουδάσω και να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Δίνω μάλιστα σε ένα μήνα. Είχα ενδοιασμούς στο κατά πόσο θα μπορούσα να τα συνδυάσω, διάβασμα και μπάσκετ, γιατί στον Ολυμπιακός τα πράγματα δεν είναι… χαλαρά. Οι προπονήσεις είναι απαιτητικές και οι ώρες που δαπανάς εδώ στο ΣΕΦ είναι πάρα πολλές. Υπάρχει πίεση και άγχος, αλλά ευτυχώς μέχρι στιγμής όλα πάνε καλά».

Η.Μ: «Εγώ από μικρός ήμουν φίλαθλος του Ολυμπιακού, έπαιζε και ο πατέρας μου στον Ολυμπιακό (είναι γιός του Κώστα Μωραίτη), είχα από παιδάκι τρέλα με τον Ολυμπιακό, οπότε στην είδηση πως με θέλει η ομάδα τρελάθηκα από την χαρά μου. Σαν ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Είναι η πρώτη μου χρονιά εδώ και ήταν τιμητικό για εμένα να παίζω μπάσκετ φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού, εκπροσωπώντας τον σύλλογο τουλάχιστον στο Εφηβικό τμήμα».

-Πως θα περιέγραφε ο καθένας τον εαυτό του; Ποιο είναι το αγωνιστικό του προφίλ; Ο παίκτης πρότυπο για εσάς;

Θ.Ζ: «Παίζω κυρίως στο «4», αλλά και στο «5». Η κύρια θέση μου είναι εκείνη του πάουερ-φόργουορντ. Μου αρέσει να παίζω τόσο με πλάτη στο ποστ-απ, όσο και με πρόσωπο. Θεωρώ όμως πως έχω βελτιώσει αρκετά και το σουτ μου και το πιστεύω πάρα πολύ. Πρότυπο μου στη θέση μου είναι ο Γιώργος Πρίντεζης, αλλά μου αρέσει και το στυλ του Ιωάννη Παπαπέτρου. Μου αρέσει πάντως να κινούμαι και στη περιφέρεια. Από ξένους έχω σαν πρότυπο και τον Νικολό Μέλι».

Π.Ο: «Από μικρό παιδάκι που ξεκίνησα στον Αμύντα, είχα την μπάλα στα χέρια μου, την είχα κάνει… κομπολόι. Εγώ παίζω κυρίως στη θέση «2», αλλά και στο «3». Δεν είμαι «άσος». Μου αρέσει η θέση μου και θα ήθελα να δουλέψω και να καθιερωθώ στο «2». Τα περιθώρια να βελτιωθώ είναι μεγάλα, όπως για όλα τα παιδιά. Στο… δίλλημα ντράιβ ή σουτ, θα σου πω τώρα ντράιβ, αλλά θέλω να βελτιώσω και το σουτ μου. Παίκτη πρότυπο δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο».

Η.Μ: «Εγώ αγωνίζομαι στις θέσεις «1» και «2». Είμαι κόμπο-γκαρντ. Παίζω όπου με χρειαστεί ο προπονητής μου. Μου αρέσει να τρέχω το γήπεδο και πιστεύω πως είμαι ένας αρκετά γρήγορος παίκτης. Προσπαθώ να βρίσκω τους συμπαίκτες μου σε κάθε πάση. Το σουτ μου δεν είναι σταθερό, αλλά θέλω να το δουλέψω. Προτιμώ να πηγαίνω στο ντράιβ και να τελειώνω τις φάσεις με μπασίματα. Το μυαλό πρώτα στη πάσα και μετά στο σουτ, αλλά είναι και θέμα διαβάσματος, το τι θα σου δώσει και η αντίπαλη άμυνα. Πρότυπο μου είναι ο Βασίλης Σπανούλης, αλλά το αγωνιστικό μου στυλ θα έλεγα θυμίζει κάπως τον Κώστα Σλούκα».

Πως εξηγείται αυτή την… αναγέννηση στα τμήματα Νέων του Ολυμπιακού; Πως ήταν η μετάβαση από τον κόουτς Κεραμέα στον κόουτς Τσαλδάρη;

Π.O: «Ο άνθρωπος που με έφερε στον Ολυμπιακό ήταν ο κύριος Κεραμέας. Τα τελευταία χρόνια μπήκαν σωστές βάσεις, με παίκτες και προπονητές, έγινε εξαιρετική δουλειά και φτάσαμε στις επιτυχίες. Έφτιαξε έναν βασικό κορμό πάνω στον οποίο στηρίχτηκαν οι επιτυχίες. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ όλους τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε μαζί τους στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια. Μας έδωσαν τις συνθήκες ώστε να ξεδιπλώσει ο καθένας μας το ταλέντο του.

Με τον προηγούμενο προπονητή, τον κύριο Χρυσανθόπουλο, δίναμε κάπως περισσότερη βαρύτητα στην άμυνα. Τώρα, με τον κύριο Τσαλδάρη, παίζουμε κάπως πιο σύγχρονα, με έμφαση στη ταχύτητα. Ο Ολυμπιακός έχει βάλει γερές βάσεις στο κομμάτι των Ακαδημιών. Να ευχαριστήσουμε και όλους τους προπονητές και τους συμπαίκτες που συνεργαστήκαμε τα τελευταία χρόνια, γιατί επιτυχίες δεν είχαμε μόνο φέτος, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Έτυχε και μιλάμε εμείς οι τρεις τώρα. Πρόκειται για μία προσπάθεια 15 παιδιών».

-Το σχόλιο σας για το… φαινόμενο Αλεξέι Ποκουσέφσκι;

Θ.Ζ: «Είναι μία ξεχωριστή περίπτωση. Ένας παίκτης 2.11 που μπορεί να παίξει με άνεση σαν πλέι-μέικερ. Τριπλάρει, πασάρει, σουτάρει με άνεση. Είναι εκπληκτικός. Τα κάνε όλα μέσα στο γήπεδο. Η αγαπημένη του θέση είναι εκείνη του σούτινγκ-γκαρντ, του αρέσει πολύ να σουτάρει, αλλά σε εμάς παίζει κυρίως στο «3». Βασικά σε όλες τις θέσεις παίζει…».

Π.Ο: «Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι πως πέρα από ένας φανταστικός παίκτης, ο Αλεξέι είναι και ένα καταπληκτικό παιδί. Πολύ καλός φίλος. Τον ξέρω 3 χρόνια τώρα και έχω εξαιρετική άποψη για εκείνον, τόσο σαν παίκτη, όσο και σαν άνθρωπο. Ένα παιδί που πάντα χαμογελάει και έχει ευχάριστη διάθεση. Είναι δουλευταράς, είμαι σίγουρος πως θα φτάσει ψηλά μία μέρα και θα είναι τιμή μας που θα έχουμε συνεργαστεί μαζί του».

Η.Μ: «Έχει εκπληκτικά χαρακτηριστικά. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στον κόσμο θα έλεγα. Ένας παίκτης με τεράστια προοπτική. Εξαιρετικό παιδί και προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ να εγκλιματιστώ στην ομάδα».