Τσαλδάρης: «Θέλουμε να εκφράζουμε στο Πανιώνιο τη μαχητικότητα και την πίστη»

Όσα δήλωσε στο ΕΟΚ WebRadio ο βοηθός προπονητή του Πανιωνίου, Δημήτρης Τσαλδάρης.

Τσαλδάρης: «Θέλουμε να εκφράζουμε στο Πανιώνιο τη μαχητικότητα και την πίστη»

Ο Πανιώνιος κέρδισε με 67-65 τον Κολοσσό Ρόδου, στο πλαίσιο της 1ης αγωνιστικής της Greek Basketball League και ο assistant coach του «Ιστορικού», Δημήτρης Τσαλδάρης, μίλησε στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του EOK WebRadio.

Αναλυτικά είπε:

Για τη νίκη επί του Κολοσσού Ρόδου: «Είναι κοινότυπο να πούμε ότι οι πρεμιέρες είναι δύσκολες, τα έχουμε πει πολλές φορές. Εμείς ξέραμε τι να περιμένουμε. Περιμέναμε ένα πολύ δύσκολο ματς για πολλούς λόγους. Ο Κολοσσός ερχόταν από μια πολύ βάριά ήττα και περιμέναμε ότι θα προσπαθήσει να βγάλει εγωισμό στο παρκέ. Επίσης, είναι μια ομάδα με εμπειρία στην Α1, έχει κάνει καλές πορείες, έχει τη δική της ιστορία στην κατηγορία. Ξέραμε ότι θα είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Παρ’ όλα αυτά, κρατάμε το ότι ανταποκριθήκαμε και κερδίσαμε, παρά τις δυσκολίες».

Για τον χαρακτήρα που έδειξε η ομάδα του σε αυτό το παιχνίδι: «Προσπαθούμε να περάσουμε αυτά τα στοιχεία στην ομάδα και είμαστε σε καλό δρόμο νομίζω. Προσπαθούμε να συνδέσουμε το τι πρεσβεύει ο Πανιώνιος σαν οργανισμός, σαν ομάδα, με το τι μπάσκετ θέλουμε να παρουσιάσουμε. Ένα απ’ τα στοιχεία αυτά είναι η μαχητικότητα, το πνεύμα του νικητή, του να μην τα παρατάς ποτέ. Αυτό εκφράστηκε χθες. Παρ’ ότι στο 1ο ημίχρονο είχαμε μια εικόνα που δεν έχουμε παρουσιάσει στα φιλικά μας, εκφράστηκε κυρίως στο 2ο ημίχρονο, με μια μαχητικότητα, με μια πίστη ότι μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση και να κερδίσουμε».

Για το αν τους επηρέασε η απουσία του κόσμου: «Με τον κόσμο θα είχαμε μια έξτρα ενέργεια, μια έξτρα δύναμη, μια έξτρα ώθηση. Απ’ αυτό που είδα πέρυσι στο πώς η ομάδα έπαιρνε ενέργεια απ’ τον κόσμο και πώς την έβγαζε μες στο παρκέ, είναι κάτι που χθες έλειπε. Σαν πρώτο ματς του Πανιωνίου μετά από χρόνια στην Α1 και με μια προσδοκία να είμαστε καλοί φέτος, πιστεύω ότι με την παρουσία κόσμου θα ήταν διαφορετική η εικόνα μας».

Για το επόμενο παιχνίδι (13/10), απέναντι στο Περιστέρι εκτός έδρας: «Φέτος έχουμε να παίξουμε παιχνίδια τα οποία “ξυπνούν μνήμες” σε όλους μας, ειδικά σε εμάς που είμαστε λίγο πιο μεγάλοι, έχουμε αναμνήσεις και έχουμε μεγαλώσει με αυτά τα παιχνίδια. Εμείς σαν ομάδα, σαν Πανιώνιος, δε μπορούμε να κοιτάμε πολύ μακριά. Περιμένουμε με ανυπομονησία τέτοιους αγώνες, αλλά αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να προετοιμαζόμαστε κάθε βδομάδα και να δίνουμε τη δική μας “μάχη” κάθε σαββατοκύριακο. Στην Α1 έχει αποδειχθεί ότι για να κάνεις το κάτι παραπάνω πρέπει να κάνεις εκτός έδρας νίκες. Το Περιστέρι είναι μια απ’ τις έδρες που τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να πάρεις “διπλό”. Το κατάφερε ο ΠΑΟΚ το Σάββατο (05/10) και, σαφώς, αυτό το κάνει δυσκολότερο για εμάς, αλλά έτσι είναι η λίγκα και τα παιχνίδια».

Για το ότι είναι νεοφώτιστοι τη φετινή σεζόν: «Σαν ομάδα δεν είμαστε νεοφώτιστοι. Παρ’ ότι έχουμε μερικά παιδιά που έρχονται από την Αμερική και τη G-League, σαν ομάδα ξέρουμε την ελληνική πραγματικότητα. Αυτό είναι λίγο… στο μυαλό. Ναι μεν είμαστε νεοφώτιστοι, αλλά ξέρουμε τι γίνεται, τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε, τις δυσκολίες και πού κρύβονται οι κίνδυνοι σε κάθε “στροφή”. Αυτό μάς βοηθάει, γιατί έχουμε παίκτες που έχουν παίξει στην ελληνική λίγκα. Ο Κάναντι πρώτη φορά περνάει το Ατλαντικό και αγωνίζεται σε ένα πρωτάθλημα όπως η Ελλάδα. Το να έχουμε παιδιά που ξέρουν πώς μπορούν κερδηθούν τέτοιου είδους ματς, ακόμη και σε μια άσχημη μέρα, είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για εμάς».

Για τον Λάντρι Νόκο: «Καταρχάς, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που έχουμε έναν αθλητή σαν τον Λάντρι, και σαν χαρακτήρα και σαν προσωπικότητα. Είμαστε διπλά χαρούμενοι και ευτυχισμένοι γιατί χθες απέδειξε την αξία του και μας βοήθησε πάρα πολύ, κυρίως στο 2ο ημίχρονο, να φτάσουμε τη νίκη. Μπορεί να ήταν το 1ο παιχνίδι του πρωταθλήματος, αλλά ο Λάντρι έκανε σπουδαία δουλειά, όπως και όλα τα παιδιά. Ήταν και είναι μια πολύ σπουδαία κίνηση και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που έχουμε τον Λάντρι στο δυναμικό μας».